what a wonderful world

•dünyayı fethedecek güç

...2019(?)

Bazılarını çok düşünüyorum:
Kendimden ve derslerimden kaçmak için bir mazeret görüyorum,
Oyuncağım yapıyorum.
Bunu yaparken de
Asıl görmem gereken şeyi görmüyorum.
Başımı normalde umursamayacağım şeylere çeviriyorum.
Kendimi bu durumdan çıkarmaya çalışırken daha çok içine batıyorum.
Korkuyorum çünkü.
Çünkü kendimi serbest bırakırsam nasıl görüneceğinden korkuyorum.
Kendim olmaktan korkuyorum.
Hep bir kalıba sokmaya çalışıyorum
İlk defa çevrenin baskısına yenik düşüyorum.
Geri ayağa kalkmalıyım.
Beni düşürenlere inat,
Yükselmeliyim hiç yükselmediğim kadar.
Fakat bulamıyorum sabah uyandığımda o gücü,
Dünyayı fethedecekmiş gibi hissedemiyorum.
Birisi benim mutluluğumu geri versin!
Huzurumu geri versin ki döneyim özüme.
Döneyim kim olduğuma.
Yine baş kaldırayım tüm diğer her şeye.
Diğer herkese karşı çıkayım tek başıma,
Yeniden.
Yine ve yine.
Ta ki yenilince bana hepsi birer birer;
Saygı duyulmayı hak edince,
Bilirim kendimi hangi statülere koymam gerektiğini.

Kimlerden olduğumu nerden geldiğimi en iyi ben bilirim.
Ama yine de umursuyorum ne düşünürler hakkımda.
Halbüki hiç olmadım ben böyle.
Onların bahsettiği gibi değilim, biliyorum

İnsanları seveceksin ama umursamayacaksın dediklerini.
Yardım isteyene yardım etmekten keyif alacak fakat kimsenin işine burnunu sokmayacaksın.
Merak bile etmeyeceksin.
Çünkü niye edesin ki?
Niye ilgilendirir seni bu?
Bırak her şeyi
Dön kendine artık.
Dön artık özüne.
Dön artık sözüne.

&&

Eğlendir gönlünü istediğin gibi
Buna sözüm yok, ey kalp.
Ben ben, beyin geldi kapına
Bir anlaşmaya varmak için.
Sokma beni bu işin içine,
Eğlen istediğin gibi ama bırak
Ben çalışayım delice,
ve olalım başarılı birlikte.
Tatmin et kendini istediğin gibi
Bulaşırsan eğer bir şeylere bırak o an halledeyim senin için.
Ama o ana kadar sokma beni işin içine.
İstemem ders çalışırken düşünmek,
İstemem yolda yürürken
İstemem arkadaşıma anlatıp kafam karışsın.
Kim ne yapıyorsa yapsın
Kim bakarsa baksın bana.
Sanki alışkın değilsin bakışlara.
Seversin sen öyle şeyleri ama
Nolursun izin verme kontrol etmesini beni.
Bilirim önemlisindir ancak benim kadar!
Vurur tüm ışıklar yüzüne,
alırsın tüm övgüleri üzerine.
Fakat çalışmalı bir vücut birlikte.
O yüzden isterim ki,
Duygularını saklama ve asla korkma.
Bilirim ben korkunun ne kadar tiksinç olduğunu.
Hatta en korkutucusu da korkmaktır korkudan.
Fakat kalp, sen cesursun cesur!
Neler neler hissettin de kaçmadın sen.
İzin verdin onca şey hissederken birden.
İzin verdin en iyi kararlarımı almama.
Bunu yapan kalp, niçin gereksiz şeyleri zoraki düşünsün?
Niçin çekinsin daha henüz tanımadığı insanlardan?
Niye umursasın onları sanki hayatının merkeziymişcesine?
İstemez hiçbirini bunları benim hür iradem.
Ve diler kalpten, biraz bırakmasını ipleri ona...

..................uzun..sessizlikler..lazım..bize..............