what a wonderful world

•küçük kız

11.12.2020

Kaçıyor kovaladıkça bu neşeli küçük kız,
Tutamadım bir türlü kolundan,
Tenha caddelerin dar sokaklarında.
Çiçekler var balkonlarda
Sarkıyor yaprakları aşağıya.
Sandalyeler çıkarılmış apartman kapılarına,
Renkli renkli binalar,
Dizilmişler yanyana.
Bu küçük kız buraya ait sanki.
Kıkırdaya kıkırdaya sapıyor arka sokaklara..
Üstünde pembe bir elbise,
Uçuşuyor koşuşturdukça.

Yüzünde çiçekler açıyor
Güneş hep ona vuruyor sanki.
Uzanıyorum uzanıyorum ama
Kaçıyor bir şekilde uzanan parmaklarımdan
Bağırıyorum, çağırıyorum
Sesleniyorum küçük kıza
Niye kaçıyor benden?
Niçin yakalayamıyorum küçük bedenini?

Sokaklar rengarenk ama
Kimsecikler yok ortada
Nereye gitmişler bir pazar günü
Yoksa pazar değil mi bugün?

Utanmasam soracağım küçük kıza.
Ama dudaklarımdan çıkmıyor,
Kaçma demekten başka.
Küçük kız var, bir tek o tenha sokaklarda
Bir de kovalayan ben.
Sahiden, niçin kovalıyorum ben küçük kızı?
Bilmiyorum ama
Küçük kız bir şey söyleyecek gibi oluyor.
Arkasını dönüyor arada sırada
Küçük kız, ne diyeceksin bana öyle?
Demiyor daha hızlı koşmaya başlıyor.
Uzatamıyorum bile ellerimi ona
Yetişemediğimden
Gerçekten, nasıl küçük bir kız böyle hızlı koşabilir?

Canına dişini takmış gibi koşuyor
Sokak köşelerinde duvarlar
Dokunduğu yerler morarıyor
Kim dokundu buralara?
Galiba biliyordum önceleri.

Küçük kızı bir korku kaplıyor her geçen saniye
Donuklaşıyor gülüşü yüzünde
Ne oldu küçük kız?
Yoruldun mu,
Dokundular mı sana yoksa?

Küçük kız kaçma benden
Korkma bu kovalayışımdan
Yalnızca dokunmak istiyorum sana
Tenha sokaklarda.

Güneş şimdi arkasından takip ediyor onu
O güzel yüzüne vururdu oysaki
Daha demin.
Ne değişti ki küçük kızda?

Küçük kız biraz büyümüş sanki
Koşarken arkasından onu fark ediyorum
Burnu kemerleşmiş, saçları uzamış gibi
Küçük kızın adımları büyüyor yine de
Yetişmek üzereyim, hiç yorulmuyor.

Koşuyoruz koşuyoruz da
Niçin bu sokaklar bomboş böyle
Ben istedim diye mi?
Ve ne kadar koşarasak koşalım
Yine aynı yere geliyor gibiyiz
Hiç değişmiyor sokaklar.
Aynı çiçekler balkonlarda.
Ama almışlar sanki kapı önlerinden sandalyeleri.
Yol daha bir tenha.

Nasıl yorulmaz bu küçük kız
Aklım almıyor,
Bu yeni nesil hiç yorulmuyor valla.
Yine de kovalıyorum onu.

&&

Her sokaktan sonra küçük kız
Küçüklüğünün yerini olgunluğa bırakıyor gibi.
Artık nasılsa kalçası sallanıyor koşarken.
Gözlerimi ayıramıyorum ondan,
Ah bi elime geçse...

Küçük kız ağlıyor artık
Kaçma diye haykırıyorum
Kaçma...

Küçük kız artık büyüdü
Genç alımlı bir kız oldu
Sanırım 12 yaşında
Var mı sözlüsü acaba?

Yoruluyorum sonunda,
Nasıl ki ben duracakken
Küçük kız da duruyor
Bir harekette bulununuyorum ona doğru.
Küçük kız korkuyor irkiliyor
Ama kaçmıyor
Demek ki o da istiyor.
Tutuyorum tam kolundan
Ellerimden kayıp gidiyor.
O yumuşacık kolu havada silinip gidiyor.
İlginç,
Çünkü yok olmuyor.
Etrafıma bakıyorum
Artık çiçek falan yok balkonlarda.
Birden bozmuş hava neden acaba?
Küçük kıza bakınıyorum,
Yok hiçbir yerde
Yoksa bir başkası mı sahip olacak ona?
Camlara takılıyor gözlerim
İnsanlar perdeler çekmişler camlarına
Nasıl olur?
Daha demin birileri yaşardı oralarda.
Şimdi ses seda yok
Sanki ölü bir yer burası
Aynı genç kız gibi.

Kalkıyorum o sokaklara gidiyorum
Dönüp baktığımda yol sonlarına,
Küçük kızla daha önce geçmediğimiz yolları görüyorum.
Çok ilginç, nereden geldi bu yollar böyle.
Dümdüz kaldırım taşı...
Ne orda burda gezinen kediler
Ne bir tane bile böcek
Yapayalnızlaşmış buralar
Öldürdüğüm kız gibi...

Devam ediyorum bilmediğim sokaklarda
Elbet birileri çıkar karşıma
Gittikçe hava kararıyor.
Sağa sapıyorum
En kötüsü de sokak lambaları çalışmıyor.
Yine sağa sapıyorum,
Bize böyle öğrettiler.
Devam ettikçe sis basıyor,
Üstüme üstüme.
Korkuyorum, hava da soğudu.
Arkama bakıyorum,
Bir şey göremiyorum.
Yönümü kaybettim
ellerimle yokluyorum
sokağın duvarları vardı uzun uzun
gördüm gördüm, biliyorum!
ama ellerim boşa çıkıyor
yığılıyorum sonunda
yer çok soğuk
üşüyorum
havadaki sis yerini karanlığa bırakıyor
kapkaranlık
önümü bu sefer de göremiyorum
kör olmuşum gibi
belki de gerçekten körümdür?
bazı şeyleri göremeyecek kadar körüm.

karanlık bana bazı şeyler anlatıyor
kulağıma fısıldıyor
benim at görüşlü bir cahil olduğumu anlatıyor,
küçük bir kıza bile acımayan bir pezevenk olduğumu
dişi sinekten bile tahrik olduğumu söylüyor.
galiba öyleyim
hiçbir varoluşsal amacım yok
bu dünyada olmasam daha iyi
ölsem daha iyi

kendimi küçük kızı öldürdüğüm gibi öldürebilseydim keşke.
acı çeke çeke.
hak ettiğim bu çünkü.
elveda benim gibilerle dolu pis dünya.
bensiz bir şey eksilmeyecek senden...

&&

(anlatılanlar hayal ürünü olmakla beraber taşıdığı hiçbir gerçeklik yoktur.)