14.06.2020
Herkese kendimden parçalar verdim
Değerini bileceklerini düşünerek.
Boşa çıktı ümitlerim.
Kalbimi kırmadılar darlamak dışında,
Asıl beklentilerle ben kendi kalbimi kırdım.
Her şey nasıldı eskiden, çok iyi hatırlıyorum.
Unutmak mümkün mü, o masum yılların ışığını.
Şimdiyse her şey çok karışık,
Karmakarışığım.
Kişiliğim değil, etrafımdakilerle sıkıntım.
Herkes kendisiyle cebelleşiyor.
Ve ben artık daha büyümemiş insanların büyümeden önceki oyuncağı olmak istemiyorum.
Onları değiştirebileceğime de inanmıyorum.
Ben değiştirmem bu saatten sonra kimseyi.
Ruhu çocuklarla uğraşmaktan bıktım.
Bu saatten sonra umrumda değil.
Her şey basit,
Seven geri döner.
Seven kırmaz,
Seven düşünür.
Emek verir.
Yoksa hiçbiri
Hayatımda durmasının bir nedeni yok demektir.
YOL VERİYORUM ARTIK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
what a wonderful world
Poesíabenden birkaç kırık parça, bazı yerleri ise hiç kırılmadı halbuki. belki bu kitabın bitiminde kırılmış olur. bazı yerleri kırıldı. ama yine de 'benim hâlâ umudum var' 06.10.2019-06.01.2021
