02.01.2020
Kapıyorum gözlerimi
Gözlerimi, karanlığa!
Aydınlık zamanların geleceğini umarak
Ve kalbimin yatışıp
Sakinliğe bırakınca yerini
Stresin, telaşın ve üzüntünün.
Kaşlarımda tek bir kas bile
Çatmayacak gün ışığına.
İşte o zaman,
Kalbim ısındığında
Ellerimle birlikte;
İşte o zaman bir kuş gibi uçacağım.
Birini seveceğim
Beni, en az onu sevdiğim kadar, seven.
Sevişeceğiz belki de bilinmedik sokakların
Tanınmayan yüzlerinden sakınarak.
Yüzler soluklaşıp,
Birbirimizin kirpiklerini daha iyi görür hale geldiğimizde
Sözlerle değil yalnız gözlerle
Gözlerle hallettiğimizde diğerlerinin aksine.
O zaman anlayacağım bir ömür vereceğimin
Sadık olmamın değeceğine.
Giden insanlar gibi olmayacak.&&
Dans edeceğiz
Hayallerdeki değil bu sefer.
Kusurlu
Ama gerçek.
Belki rutubet kokan bir odada
Ay ışığı olmadan
Veya müzik olmadan
Dalga sesleri kulağımızda çınlamadan
Tenimize serin meltem vurmadan
Ama birlikte.
Dans edeceğiz kahkalara boğulana kadar
Dalacağız birbirimizin gözlerine
Ta ki öpücüklerimiz kesene kadar.
Birbirimize doğru yaslanacağız
Tüm dünyaya gereceğiz göğsümüzü.
Öyle olacak
Belki yakında değil
Ama güzel her şey için beklemek gerekir.&&
Geceler güzelleşecek.
Renkler daha da parlayacak.
Müzikler titretip
Aşkımız destanlaşacak.
Şüphe yok bundan.
Yalnız zaman gerekli.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
what a wonderful world
Poesiabenden birkaç kırık parça, bazı yerleri ise hiç kırılmadı halbuki. belki bu kitabın bitiminde kırılmış olur. bazı yerleri kırıldı. ama yine de 'benim hâlâ umudum var' 06.10.2019-06.01.2021