~ Saplantı ~ Tamamlandı.

Final ( Part 1 )

- 1 hafta sonra -

Güne uzun zaman sonra mutlu bir şekilde uyandım. Çünkü bugün yıl sonu partisi var. Kızlar ile yeni kıyafetler ve takılar almıştık. Bugün giyeceğim kıyafeti seçmem çok zor olmuştu. Siyah sade bir elbise olsa da bana yakışmıştı.

Herşey hazırdı. Kıyafetim, makyajım, saçım.. Şimdi kızlar ile önceden buluşacağımız yere gidecektim. Anneme babama sarılıp evden çıktım. Kızları görünce yanlarına gittim. Birbirimize iltifatlar edip partinin olacağı yere geldik.

Sanırım biraz geç gelmişiz çünkü etraf oldukça kalabalık olmuş ve şimdiden sarhoş olanları görebiliyorum. Sadece sarhoş olanlar olsa iyi. Çok yakın dans eden çiftler.. Ve.. Ah bu sahne iğrenç. Anladınız siz..

Ayrıca Batuhan ile hediyesi hakkında konuşmuştuk. Okul da takmamıştım o da parti de takarsın o zaman demişti. Şimdi de gülümseyerek bana bakıyor. Kızlara haber verip onun yanına gittim.

“ Bak, görev tamamlandı. " dedim gülerek. Bir yandan kolyeyi tutup ona gösterdim.

“ Aferin " dedi o da gülerek. Sonra kolyeyi tutan elimi aldı ve etrafımda döndürdü.

“ Çok şık görünüyorsunuz bayan. " dedi.

“ Ah iltifatınız için teşekkür ederim. Siz de öyle bayım. " dedim. İkimizde güldük.

“ Ben içki almaya gidiyorum. Sen ister misin ? " dedi Batuhan.

“ Yok, sarhoş olmaya niyetim yok. "

“ 1 bardaktan bir şey olmaz. " dedi ve arkasını dönüp gitti. 2 dk sonra da yanıma geldi. İçtiğimde yüzümü buruşturmamaya çalışsam da tadı gerçekten iğrençti.

--

“ Ahahahah Batuhan harbi çok salaksın. "

Aradan 1 saat geçtiğinde herşeyi söyleyecek bir cesaret dolmuştu içime.  Sanki hayatta hiç bir sorun yokmuş gibi huzurluydum. 

“ Sonra tuttum bileğini kafa attım. Yere düşünce çıktım üstüne yumruk attım. Baya benzetmiştim yani. "

“ Ya bırak ne diyorsun.. Varya.. Bak.. Ee..   Heh seni ben bile.. Benzetir....  Döverim anladın mı? "

“ Ya tabi. " dedi o da. En son gülüyordu şimdi ise yüzü sinirli gibiydi sanki. 3 tane çocuk önümüzde durdu.

“ Batuhan kız seninle mi ? "

“ Evet benimle. Ne olmuş ? "

“ Hah bak şimdi aklıma geldi. Sen en son Onuru dövmüşsün. Sen kimsin lan ne zannediyorsun kendini! " karşımda ki çocuk bizden 1 veya 2 yaş büyük gibiydi. Konuşurken her cümlesinde sesini yükseltiyordu. Aşırı sinirliydi. Batuhandan bile..

Arkasında ki iki çocuğa bir işaret yaptı. Çocuklar Batuhana doğru yürüdüler ve vurmaya başladılar. Az önce konuşan ise bana doğru geliyordu. Çocuklar Batuhanı bir yere doğru götürdüler biz de arkalarından gittik. Yani ben sürüklenerek gittim.

Aradan yarım saat geçmişti. O 3 kişi aralarında konuşup duruyorlardı. Batuhan da daha yeni kendine gelmişti.

“ Ee Batuhan bey artık ödeşme vakti. Hatırlıyor musun ? Kız kardeşim senin yüzünden intihar etmişti. Bir de suçlu olduğun halde gelmiş Onuru dövüyorsun ha ? Sence ben buna göz yumar mıyım? "

“ Kız kardeşine olanlar benim suçum değil. "

“ Son mektubu öyle demiyor ama. Seni çok sevdiğini yazmış. Ama sen onu terk ettin değil mi ? Kullanıp attın. Şimdi ben de bu kızı kullanıp atıcam. Nasıl fikir? "

“ Sakın. Onun ile ne alakası var. Ona dokunmayacaksın. "

Duyduklarım bir şaka olsun lütfen. Batuhanın bana oynadığı bir oyun olsun. Ama oyun için bu kadar dövdürmez ki kendini. Bir yolu olmalı. Ama ne ? Bağırsam.. İpler çözülmüyor.. Ve onlara karşı gelemem ki. Tüm çareler tükenmişti. Bir yandan umutsuz olduğum için kendime kızıyorum diğer yandan karşımda ki şerefsizlere.

Bana tecavüz mü edecekler ?

Bu düşünce ile gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ağzım bantlı olduğu için sesim çıkmıyordu ve bu canımı acıtıyordu. Çünkü sesli ağlamak istiyordum.

“ Çok alakası var. Ona değer veriyorsun Batuhan. Hayatından değer verdiğin biri çıksın istiyorum. O zaman en uygun kişi bu güzel kız. "

Batuhan sürekli küfür ediyor ve dokunma ona diye bağırıyordu. Sonra bir sessizlik oldu. Batuhan tekrar konuştu.

“ Ona değer falan vermiyorum. Sadece bir geceliklerden işte. Onunla ilgisi yok bu meselenin. " dedi Batuhan. İşte 9. sınıfta aşık olduğum çocuğa şimdi 2. kez aşık oldum. Çünkü benim için üzülüyordum. Benim için her yolu deniyordu. Bu beni biraz da olsa sevindirmişti. Her ne kadar dolaylı yoldan onun yüzünden tecavüze uğramış olacaksam da..

“ Senin için değersiz ise neden bu kadar üzüldün ve kulağımın zarını patlattın ? Susuyorsun. Senin için değerli değil mi? "

“ Değerli değil ! " diye bağırdı. Öyle bağırdı ki sesi yankılandı bir süre. Karşımda ki adını bilmediğim serseri bir şey demedi. Sadece güldü. Bu onun bende yedim deme şekliydi heralde.

“ Bence son konuşmanızı yapın. "

“ Son konuşma falan yok rahat bırak kızı. " diye bağırdı yine.

Bu bugün için son konuşma olmayacaktı. Eğer tecavüz ederlerse yaşamayı düşünmüyorum. İntihar ederim heralde. Bu kadar iğrenç bir duygu ile yaşayamam. Yaşasam bile deliririm ya da psikolojim bozulur. O yüzden Batuhan ve ikimiz için de bazı şeyleri açığa kavuşturma vakti geldi.

“ Batuhan.. Sus.. İstanbula gitmeden önce ne konuştuğumuzu hatırlıyor musun ? Seni sevip sevmediğimi sormuştun. Artık değil demiştim. O an sana aşıktım. Seni Başak ile görsem de. Seni unutmak için gitmiştim. Ama olmadı. Yapamadım. Başka birisine bağlandım sandım. Hatta bir ara unuttum seni sandım. Buraya geri geldiğimde, seni tekrar gördüğümde 9. sınıfa döndüm. Sana aşık olduğum zamana. Yani.. Olmadı.. Kimseye sana baktığım gibi bakamıyorum. Kimseyle seninle konuştuğum anda ki gibi heyecanlanmıyorum. Ben sen de takılı kaldım Batuhan.. Bu bir saplantı.. Çok ilginç ama neredeyse 3 yılım saplantılı bir aşk ile geçti. "

Batuhana baktığımda ağlamamak için zor tutuyordu kendini. Anladım. Ben ise tutmuyordum artık kendimi. Durmuyordu zaten göz yaşlarım.

“ Bu duygulu konuşman için sana acıdım küçük kız. Bu yüzden herkesin içinde yapmamaya karar verdim. "

Sonrası o iki çocuğun beni çözüp başka yere götürmeleri, Batuhanın bağırışları, bir odaya atılmam, yere düşmem.

Sonrası ise odaya o şerefsizin girmesi. Sonrası..  Onun iğrenç dokunuşları, iğrenç sesi ve iğrenç bir anı.

--

Mutlu son ile mi bitiririm bilmiyorum. Gerçi bu olaydan sonra ne kadar mutlu bir son olabilir ki..

İnternet kafede aşk isimli kitabıma bakabilirsiniz..