~ Saplantı ~ Tamamlandı.

Bilet

Bir şeyler yolunda gitmiyorsa ve sorun sizseniz ne yapardınız? Eğer sorun ben isem bencillik yapamam. Umut ve Deniz ben yokken çok iyi arkadaşlardı. Şimdi ise yumruk yumruğa kavga eden iki düşman oldular. O partiden 3 gün geçti ve Bir kez daha kavga etmeye kalktılar. Birbirlerine kötü sözler söylüyorlar, omzuna vurarak geçiyorlar, birbirlerine kötü bakışlar yolluyorlar. Ve ben de aralarını düzeltmeye çalışıyorum .Peki işe yarıyor mu? Hayır.

Selinle çeşitli planlar yaptık ama suçlu biz çıktık. Tamam planlarımız biraz kötüydü. İkisini de aynı anda havuza atmak ve gıdıklamak gibi. Bize göre mantıklıydı. Yani biraz saçmaydı ama...

Okulun çıkış zili çaldığında gitmeye pek istekli değildim çünkü son ders uyukluyordum. Birde sıramı ısıtmışım. Oflayarak kalktım normalde sevinç dansı yapmalıyım. Aa İdil kendine gel. Kendimi tokatladım ve çıkışa yöneldim. Elimden gelse kendime tekme de atıcam ama olmuyor.

“İdil. Şuraya bak çabuk çabuk. Gel ya koooşşş. "  Evet bu yeni edindiğim sınıftan arkadaşım Elif. Ve çok neşeli bir yapısı var. Ve abartmada üstüne yok. Bu ses tonunu da telaşlıyken kullanır. Gösterdiği yöne baktığımda bir kalabalık gördüm. Ben hala mal gibi bakarken zeki arkadaşım Elif beni kolumdan çekmeye başladı. Hayır yani banane kim kimi döverse döv-

Hayır tahmin ettiğim olmasın. Yine mi yaa? Yeter ama artık. Yine kavga ediyorlarsa çok kötü yapıcam. Ne yapabilirsin lan ? Kas yığını olum onlar. Evet iç sesim haklı. İlk defa katılıyorum sana canım. Neyse.

Kalabalığı zorlada olsa geçtim ve tahmin ettiğim sahneyle karşılaştım. Umut ve Deniz.

“ Deniz. Umut. Ayrılın yaa yeteeer. "

Takmadılar. Oh ya harika devam edin biz de film gibi izleyelim. Yok seslenmeyle olmayacak bu iş. Umutu çekmeye başladım. Heeyyyy hadi ama hissetmiyorlar da. Bu sefer aralarına girip ikisini birden ittirmeye başladım. Ve olan o an oldu. Umuttan yanağıma bir yumruk , Denizden omzuma bir yumruk yedim. O an kollarım da ve ayaklarım da güç bulamadım ve başım dönmeye başladı. Hafif bir vuruş değildi. Yumruk yedim lan yumruk. Düşecek gibi olunca ikiside belimden tuttu. Gözlerimi 5 saniye kapattım. Anca kendime gelmeye başlayınca Umutun özürlerini Denizinde küfürlerini duydum. Denizin küfürleri karşısında birde Umuta bittin olum sen bakışları vardı.

“  Tamam. Bırakın iyiyim. " dediğimde bırakmadılar tabi. Bel benim lan çekin elinizi.

Doğrulmaya çalışırken şu iki aptalı nasıl azarlayabileceğimi düşündüm. Ayağa kalkınca ikisinin de eli belimdeydi. Sertçe ittim ellerini.

“ Neden ? Sorun ne ha? Sürekli kavga mı edeceksiniz ? Bu 3 oldu. Umrunuzda bile değilim.. Eğer böyle devam ederseniz...  Ben...  Daha fazla burada kalamam. Anladınız mı? Gidicem. " 

İçimdekileri dökmemem gerekiyordu. Ama bu rahatlattı. Şimdi ise tek yapmam gereken biletimi alıp arkadaşlarımla vedalaşmak. Deniz ve Umut ile de vedalaşmak isterdim ama bırakacaklarını pek sanmıyorum. Sözlerimi söylediğim gibi hemen oradan ayrılmıştım. Elif gelip yanağımı görünce bir 6 saniye ağzını kapatamadı. Sanırım tahmin ettiğimden daha kötü. Biraz birlikte yürüdük. Elif benimle ilgili neredeyse herşeyi biliyor. Batuhan da dahil. Kaza da dahil. Umut ve Denizin ise benim için kavga ettiğini söylüyor. Kavgaların sebebini bilmiyorum. Denize sorduğum da ise konuyu değiştiriyordu. Aslında Denizin beni kardeşi gibi gördüğünü düşünüyorum. Umut içinde öyle düşünürdüm gerçi.

--

Eve geldiğim de kulaklığımı takıp uyumuştum. Ve aklıma eskiden Batuhan konusunda her üzüldüğüm de kulaklığımı takıp ağladığım gelmişti. Batuhana olan sinirim tekrar canlanmış ama bir yandan tekrar özlem duymuştum. Uyandığımda saat 9 du. Telefonu açtığım da çok şaşırdım çünkü : 57 cevapsız arama 3 mesaj