Selammm ,uzuun bir aradan sonra sizlerleyim.Keyifle okumanızı dilerim.
Okuma Tarihiniz 👉
Güne bir söz bırakacak olursanız: 👉
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Günler günleri ,haftalar haftaları kovaladı,1 aydır hepimiz yas içerisindeydik, üzüntüden midir nedir bu aralar kendimi hiç iyi hissetmiyordum,baş dönmeleri,solgunluk,hepsi bu üzüntünün eseri olmalıydı,
"Canım,iyi misin sen ?"
"İyiyim ya ,yok bir şeyim,"
Serhat ikna olmamış gibi baktı ,
Tam ayağa kalkmıştım ki başımın dönmesiyle ne olduğunu anlamadan yere yığılışımı hatırlıyorum,
Serhat'ın boğuk sesleri ,beni kucağına alması,ve gözlerimi açtığımda kendimi hastanede bulmam...
Gözlerimi açtığımda kolumda bir serum,bir hastane odasında başımda Serhat ve Ceylanlaydım,
"Neredeyim ben ?"
"Sevgilim hastanedeyiz,bayıldın,az önce kan testi yaptılar ,"
"İyiyim ben yok bir şeyim,kardeşime götür beni ,"
Serhat ben yatakta doğrulmaya çalışırken beni hemen geri yatırdı,
"Hayır hayır ,senin burada yatman lazım,şu serum bir bitsin,hiç iyi görünmüyorsun,"
"Ama " dedim ağlamaklı bir sesle ,"Benim onun yanında olmam lazım,"
Ceylan endişeyle bize bakıyordu,
Serhat saçlarımı okşayıp alnıma bir öpücük kondurduğunda ben hâlâ beni Hülya'ya götürmesi için ikna etmeye çalışıyordum,
"Beni ona götür ,kardeşime götür ,"
"Hşşt ,biraz dinlen ,"
İstemeye istemeye gözlerimi yumduğumda uykunun ne ara bedenimi ele geçirdiğini bilmiyordum, tekrar uyandığımda başımda bir doktor ve hemşire vardı ,
"Serumunuz bitti ,çıkış yapabilirsiniz , test sonuçlarınız yarın belli olur ,"
"Nihayet,çok sıkıldım çünkü ,"
Serhat yanıma gelip bana destek olurken Ceylan da oturmuş bizi izliyordu,biraz ...ürkmüştü,yani benim için ürkeceği aklıma bile gelmezdi ,yavaş yavaş beni sevmeye başlamıştı,
Yüzüme pozitif bir ifade takınarak Ceylan'a gülümsedim.
"Merak etme ben iyiyim,"
O ise sanki umrunda değilmiş gibi omuz silkti,
"Gel hayatım ,"
Serhat bana bir çocukmuşum gibi montumu giydirirken gözüm çalan telefonuma kaydı ,
"Telefonum, Serhat telefonumu verir misin ?"
Yatağın üzerindeki çantamdan telefonumu alıp bana uzattı Serhat ,
Telefon ekranına baktığımda arayan annemdi ,
"Efendim anne ,"
"Kızım gel şu kardeşini dışarı çıkmaya ikna et ,beni dinlemiyor ,"
"Anne ben şimdi hastanedeyim,"
Anneme 'hastanedeyim,' deyince annemin sesi değişti ,
"Ne ? Niye kızım ,ay noldu !"
"Annecim önemli bir şey değil,bayıldım,işte serum verdiler ,test yaptılar filan,çıkıyoruz zaten şimdi ,"
"Bak eminsin dimi ? Ciddi bir şey yok,"
