Serra'nın Anlatımıyla
Süreyya annesiyle konuşmak için odasına gittiğinde ben de masayı topluyordum.Annesiyle arası kötüydü.
Odasının önüne geldim .
Merakıma yenik düşüp , annesiyle ne konuştuğunu merak ettim, kapıyı dinledim.
Ama ses yoktu.
Kapıyı çalıp içeri girdim.
"Konuştun mu annenle ?"
"Konuştum."
Süreyya'nın yatağına oturdum.Bir şey dikkatimi çekmişti.Süreyya'nın çalışma masasının üstünde bir çerçeve vardı.
Yanına gittim , fotoğrafı elime aldım ,iki kız çocuğu vardı.Biri Süreyya ,diğeri de ..
"Bu sen misin ?"
Süreyya bana doğru döndü .
"Evet ,bak şu benim .Diğeri de kardeşim."
"Ne kadar benziyorsunuz "
"Benziyorduk"
"Benziyorduk mu ? "
Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı Süreyya.
"Kaybettik"
O an donup kalmıştım.
"Öldü yani "
Zar zor konuşuyordu .Sanki yarasına tuz basmışım gibi hissettim.
"Kanserdi.Doktor doktor gezdik, ama olmadı.Tedaviye yanıt vermedi.Aslinda bir şekilde kurtulabilir dedi doktor ,ama tedavi masraflarını karşılayamadık .Hayata tutunamadı.Çok hayat dolu ,neşeli , bir çocuktu.Melek oldu"
Öylece kalmıştım.Gözlerim dolmuştu.Fotoğrafa tekrar bakıyordum.
İki kız kardeş ..
"Sana da çok benziyor kardeşim.O da sen gibi kahverengi saçlıydı. Hatta saçları, gözleri aynı sen " dedi Süreyya.
Sessizlik oldu.
Sol gözümden akan bir damla yaşı elimin tersiyle sildim.
Çerçeveyi yerine koydum
"Tesadüf işte.İnsan insana benzermiş."
Konuyu değiştirdim.
"Ee ,Anlat bakalım kendini bana .Sana demiştim ,seni soru yağmuruna tutucam diye .
". Avukatım.Bunu biliyorsun zaten .İngilizceyi ve yabancı dilleri çok severim.Zaten Londra'da yaşayınca bayağı bayağı ilerlettim İngilizcemi .Ortaokuldan beri yatılı okullarda okudum.Babam , içkici bir adamdı.Ailesiyle vakit geçirmek yerine zamanını kumar ve içmekle geçirirdi.Annemle sürekli kavga ederlerdi.Annemi döverdi ,ben de küçücük çocuktum o zamanlar 6-7 yaşlarında filandım ,çok korkardım .Bir gün babam geldi ,dedi ki "Ben gidiyorum" Başka bir kadın için gidiyordu.Annemi, kardeşimi , beni terk etti.
"Yani düşünsene ,ben 7 yaşındayım ,kardeşim 5 yaşında ,bir de annem .Bir başımıza kaldık.Cok zorluk çektik ,çok kötü zamanlar yaşadık.Ama ben yine de ailemi seviyordum.Annem babam gittiğinden beri zaten bizle hiç ilgilenmiyordu ,yemek bile doğru düzgün yapmıyordu.Annem de gençti ,cahildi ,ve güçsüzdü.En çok da buna kızıyordum ,hala da kızıyorum . Güçlü olup bize ve hayata sarılması gereken yerde hayattan koptu ,bizden koptu.Bize karşı sanki nefret vardı içinde.En ufak hatamızda bile bizi döverdi ,azarlardı.Ben o küçük çocuk, 7 yaşımda hayatı öğrendim.Bulaşık yıkıyordum ,temizlik yapıyordum .Yani bayağı büyümüştüm o zamanlar .Kardeşime de hem ablalık hem annelik yaptım.Annem varla yok arasıydı zaten .Zaman geçti ,yaşımız da büyüdü tabi biraz .Ortaokula geçtim ,annem beni yatılı okula gönderdi ,evden bir boğaz eksilir diye.Kardeşimle ikisi kaldılar.Simdi de geçmişte yapmadığı anneliği yapmaya çalışıyor ,ama ihtiyacım kalmadı.Ben büyüdüm ,onun anneliğine artık ihtiyacım yok.Şimdi anlamışsındır niye annemle aramız soğuk"
Süreyya'nın anlattıklarını büyük bir ilgi ile dinledim.O kadar güzel ,o kadar yaşayarak anlattı ki ..Kalbim küt küt atıyordu . Anlattıklarından çok etkilenmiştim .
"Benim hikayem böyle işte .Bu adaletsizliği ,bu haksızlığı düzeltmek ,ortaya çıkarmak için ,bizden çalınan çocukluğu , hayatı başkaları da yaşamasın diye hukuk okumaya karar verdim.Haksızlığa uğramak ,en sevmediğim şey .Bize yaşattıkları için ."
Yerinden kalkıp yanıma geldi .
"Ee ,hep benden mi bahsedeceğiz ,sen de anlat bakalım kendini ."
"Zengin bir ailede büyüdüm ,annem, babam çok iyi insanlardı.Benden önce çocukları olmamış,ben onların göz bebeğiydim .
Beni çok iyi büyüttüler , yaşattılar ,okuttular , haklarını ödeyemem .Ama sonra ben okulum bitince kendi ayaklarımın üzerinde durmak istedim.Sıradan insanlar gibi yaşamak istedim .Ankara'da yaşıyorduk biz.Üniversiteyi burada okudum.Burayı çok sevdim ,"İstanbul benim evim " dedim ve işte şuan buradayım ,normal insanlar gibi ev tuttum ,bir ev arkadaşı buldum ,karşımda da onunla oturup konuşuyorum "
Son cümlelerime gülümsedi .
"Ne güzel bir hayatın varmış ",dedi iç çekerek .
"Öyle " dedim ben de .
"Neyse ,benim yapmam gereken bir maket var ,biliyorsun yoğunum .Odamda çalışacağım ."
Göz kırpıp çıktım odadan
