ေရွာင္းက်န႔္ သူျပင္ဆင္ထားတဲ့ အခန္းေလးကို ၾကည့္ၿပီး တအားသေဘာေတြက်ေနမိတယ္။
တကယ္က သူ ရိေပၚအိမ္က စာဖတ္ခန္းေလးကို အိမ္ရွင္မသိေအာင္ Home theatre ေလးလိုမ်ိဳး ျပန္လုပ္ထားတာပါ။ ေန႔လည္ဘက္ ရိေပၚ အလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို သူက အလုပ္သမားေတြ တိတ္တိတ္ေလးေခၚၿပီး အသာေလးျပင္ထားခဲ့တာေပါ့။ Sound system ေတြပါ ပါတာမို႔ နည္းနည္းေတာ့ အခ်ိန္ယူလိုက္ရတယ္။ နံရံမွာ Projector နဲ႔ထိုးၿပီး ႐ုပ္ရွင္ေတြၾကည့္ဖို႔ရယ္၊ ၾကည့္တဲ့အခါလည္း လွဲအိပ္ၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာၾကည့္လို႔ရေအာင္ဆိုၿပီး ေခါင္းအုံးေတြလည္း အက်အနလုပ္ထားခဲ့ေသးတာ။ ရိေပၚျမင္ရင္လည္း ႀကိဳက္မယ္ထင္ပါတယ္။
အခု ၿပီးသြားၿပီမို႔ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ကိုႀကီးက ေကာင္ေလးကို ကိုယ္တိုင္သြားႀကိဳလာၿပီး Surprise လုပ္ခ်င္တာ။
ဒါေပမယ့္ တကယ္ကေတာ့ ဒီ Home theatre ေလးလုပ္ရတာ ရိေပၚနဲ႔ သူ ႐ုပ္ရွင္အတူတူၾကည့္႐ုံဆိုတာထက္ပိုတဲ့ ေနာက္ထပ္ အဓိပာယ္တစ္ခုရွိပါေသးတယ္။
ရိေပၚက Trauma ကို ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ သူေမ့ထားတဲ့ မွတ္ဉာဏ္အစိတ္အပိုင္းေတြျပန္ရလာဖို႔ Psychiatrist နဲ႔ သြားသြားေတြ႕ၿပီး ကုထုံးေတြယူေနရသလို ေရွာင္းက်န႔္အေနနဲ႔ ရိေပၚကို အိမ္မွာကူၿပီးလုပ္ေပးလို႔ရတဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းေလးေတြအတြက္ ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ တိုင္ပင္ထားတာေလးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ေပါ့။
ရိေပၚရဲ႕ အဓိက ေၾကာက္စိတ္က Hope ေဂဟာ နဲ႔ ပတ္သက္ေနတာမို႔လို႔ Hope အေၾကာင္းေလးေတြ မိတ္ဆက္ေပးသြားဖို႔ ဆရာႀကီးနဲ႔ အစီအစဥ္ဆြဲခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအတိုင္း Hope ကို တည့္တည့္ေခၚသြားတာမ်ိဳးထက္ အရင္ဆုံး ရိေပၚ စိတ္လုံၿခဳံမႈရွိတဲ့ အေနအထားေလးကေနစၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲေခၚသြားဖို႔လိုတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္စဥ္းစားခဲ့မိတာက Hope နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ဓာတ္ပုံလို၊ ဗီဒီယိုလိုမ်ိဳးေလးေတြ ျပၾကည့္ၿပီး အရင္ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ပဲ။
ေရွာင္းက်န႔္ ရိေပၚတို႔ ကုမဏီကို ကားနဲ႔ထြက္လာခဲ့လိုက္ၿပီး ေရာက္ခါနီးမွ Message ပဲပို႔ထားလိုက္ေတာ့တယ္။ အံၾသသြားဟန္တူတဲ့ ရိေပၚက မ်က္ခုံးပင့္ရင္း စဥ္းစားေနပုံျပတဲ့ Sticker ေလးျပန္ပို႔တယ္။
YOU ARE READING
Where the Sidewalk Ends (Completed, Yizhan/Zhanyi)
Fanfiction(Both in Unicode and Zawgyi) Don't be afraid, just hold my hand I will walk with you Until the very end....
