^My Bad Guy ^(Z&U)

~37~

ကိုညီနိင်က အ​ရှေ့က​နေငိုသံကြီးဖြင့် စ​ပြောလာ​တော့သည်။

"ပိုင်ပိုင်​တော့...မင်းလို..အဆိုး​​ကောင်​
နောက်တစ်​ယောက် ထိန်းရ​တော့မယ်လို့...​ယောက်ျား​လေး​မွေးတယ်​ဟေ့..ရုပ်ကလဲလုံး၀ကို မင်းရုပ်.."

"ဗျာ...သားသားက..ကျွန်​တော်...ကျွန်​တော့်နဲ့တူတာ...ဟာ..ဟားးး​ပျော်လိုက်တာဗျာ....ကိုကို...ကိုကို​ရော..အဆင်​ပြေလား
ကိုညီနိင်....ကျွန်​တော်၀င်ကြည့်လို့ရပီလားး.."

အ​ရှေ့က​နေတကယ့်ကိုပြာယာခက်​နေတဲ့
မင်းစက်အားကြည့်ပီး မိဘ​တွေနဲ့ညီနိင်
မှာ ​ခေါင်း တစ်ခါခါသာ...

"ရပါတယ်...ခုဘဲအခန်းကို
ပြန်​​ရွှေ့ရ​တော့မှာ​ဘဲ​လေ..လာ.."

ကိုညီနိင် ဦး​​ဆောင်ရာ​နောက် လိုက်သွား​​တော့ ၀င်၀င်ချင်းကုတင်​ပေါ်မှာ..​ချွေး​လေး​တွေ
နှဖူး​ပေါ်သီ​နေတဲ့..ကိုကို့​ကြောင့်..ရင်ထဲတကယ့်ကိုစိတ်မ​ကောင်းဖြစ်ရ​လေသည်။

ထို့​နောက်အနားသို့သွား၍ ​ချွေး​လေး​တွေသုတ်​ပေး၊ နှဖူး​ပေါ်ကဆံပင်​လေးအား သပ်တင်၍ နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ခုအား ဖြူဖြူအုအု နှဖူး​ပေါ်သို့ သက်ဆင်း​စေလိုက်သည်။

နှုတ်ခမ်းမှလဲ...စကားစုတစ်ခုအား တစ်ပြိုင်နက်​ရေရွတ်လိုက်​လေသည်။

   *...ပင်ပန်းသွားပီ....​မောင့်အချစ်...*

တစ်ခါတစ်​လေစိတ်ထင်သလို စကားစု​ပေါင်းစုံ​ခေါ်တက်​ပေမယ့် ဒီလိုမျိုး အခြားသူ​တွေ​ရှေ့မှာကြ ဤစကားစု​လေးက ပိုင့်ပိုင့်အား အင်မတန်ကို​နွေး​ထွေးပီး...ရှက်ရိပ်လဲ
သန်းသွား​စေသည်။

ပါး​လေးနှစ်ဖက် နီရဲလာပီး သူနဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်အခြမ်းသို့ ​ခေါင်း​လေးလွှဲသွား​သော ကိုကို့​ကြောင့် မင်းစက် အခုမှ​ဘေးကလူ​တွေ​ရှိလို့
ဆိုတာ...စိတ်အာရုံတွင်​..ပေါ်လာ​တော့သည်။

ဒီလိုဘဲ ကိုကို့​ရှေ့​ရောက်ရင် ကျွန်​တော့်
အရုံ၅ပါးလုံး ကိုကို့ထံသာ ဦးတည်​စမြဲမို့။

"အဟမ်း....အခန်းး​ပြောင်းရ​အောင်​လေ...ဆရာမတို့ တွန်းခဲ့လိုက်ပါ..."