Medya: Kayla ve bölümde geçen şarkı.
Bölüme başladığınız tarihi alabilirim.
İyi okumalar<3
****
Güzel akşamın sonunda annemlerden izin isteyip kalkmıştık. Ayrı arabalarla geldiğimiz için Bora'yla vedalaşıp direk eve gelmiştim. Güzel bir gündü. Sevdiklerimle bir arada olduğum bir gün. Aklımdaki bu düşüncelerle kendimi yatağıma bırakmış uykuya hapsolmuştum.
Sabah kalkmamla gözlerimi açtığımda Kayla ve Minel'in endişeli bakışlarıyla karşılaşmıştım. Kabus görmüştüm ve burda olduklarına göre bu dışarıyada yansımıştı.
"Kuzum noldu ne gördün?" Kayla'nın sorusuyla görüntüler gözümün önünde tekrar canlanmıştı. Sadece bir rüya diyip geçebilirdim ama geçemiyordum ben çok nadir bu kadar etkili görürdüm ve hep bir şekilde gerçekleşirdi bu rüya. Bu düşünceler aklıma hücum ederken gözlerim dolmuştu. Bir şey olacaktı kötü bir şey.
"Kan vardı Kayla. Kurşun vardı. Birisi vuruluyordu. Gözümün önünde.Ölmüştü o ve ben hiç bir şey yapamamıştım ölüme bırakmıştım onu göz göre göre." Konuştukça gözümden yaşlar akmaya başlamış ve bu hızlı bir hal almıştı.
Sözlerimin ardından ikisi birlikte yatağıma oturup bana kollarını sarmışlardı. Kulağıma doğru fısıldamıştı Minel, "Sadece rüyaydı merak etme öyle bir şey olmadı."
O öyle sanabilirdi ama bu sadece rüya değildi bu bir şeyin habercisiydi..
Benle birlikte Kayla'nın da bunun bir şeyin habercisi olduğunu anladığına emindim.Birlikte yaşadığımız süreçte bir kaç sefer başıma gelmişti bu şekilde ve o da artık bu tür rüyalarımın bir şeyle sonuçlandığını biliyordu.
Şuan elimden bir şey gelmezdi sadece bekleyip görecektim olacakları ve bu sefer gelecek olan şey hiç masum bir şey olacağa benzemiyordu. Tek bir şey için ümit ettim sevdiklerimden birine bir şey olmamasını.
Kayla ve Minel odamdan çıktığında lavaboya girmiş elimi yüzümü yıkayıp oturma odasına gitmiştim. Bu ikisinin çıkmış olması gerekiyordu ama koltuklara yayılmış bir biçimde oturuyorlardı.
"Nasıl bakıyorsun kızım öyle. Evimde yayılamayacak mıyım?"
"Kayla şuan yayılmandan öte neden hala burda olduğunuz için böyle bakıyorum."
"Ayy bana bir şeyler oluyor evimde istediğim saattede duramayacağım. Vay benim dertli başım,kederli başım." Kayla bu sözleri söylerken elini kolunu farklı farklı durumlara sokarak filmlerdeki gibi yapmaya çalışıyordu. Ama sadece çalışıyordu çok komikti gülmekten karnıma ağrılar girecekti neredeyse daha fazla gülersem.
"2 günlüğüne izinliyim canısı. Bu yanımdaki hatununda kendi işi olduğu için o da evde olacak."
"Aynen bebeğim başına belayız anlayacağın 2 gün." Ahh hemde ne bela tatlı belalarım benim.
"Madem evdesiniz kalkın bana kahvaltı hazırlayın hadi çok acıktım." Bu sözlerimden sonra Kayla ve Minel aynanda bana gözlerini devirmişlerdi. E madem evdeler işe yarasınlar diye söylemiştim yani kötü mü demişim?
"Tamam be kalkında birlikte hazırlayalım o zaman."
Birbirlerine baktılar kurul olarak onayladıktan sonra kafalarını sallayıp kalkmışlardı. Bunların ikiside benim yakın arkadaşımdı hangi ara bu kadar yakınlaşmışlardıda bana gıcık gıcık hareketler sergiliyorlardı uyuzlar.
Kısa bir münakaşa sonucunda sosis kızartmaya karar vermiştik. Kayla ve benim bu konularda bi hassasiyetimiz yoktu ay şunu yemeyim ay bunu yiyemem kötü kokuyor tarzında ama gel görki Minel hanımefendi için bunlar çok önemliydi. Mazallah tasarladığı elbiselerin içinde göbeği falan çıkardı sonra ne yapardı vah vahh.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Kocam İlan Ediyorum!
Teen Fiction...sizi karı koca ilan ediyorum. Hayatta ne zaman ne olacağını bilemeyiz. Hayat her seferinde bizlere farklı oyunlar oynar bazılarına kolay bazılarına zor gelir işte buda kişinin kaderidir... Evet dostlarım bu bir nikah memuru kızımızın ve biraz saf...
