Real Dynasty (On Going)

Chapter 11

The colorful streaks of light explodes magnificently in the night sky. It's like watching the stars turning into thousands of pieces. I watched it with awe until it stopped.

Iginala ko ang paningin ko nang matapos na ang fireworks show. Hinahanap ng mga mata ko ang mga kasama ko kanina. Nakita ko sa isang sulok ng ballroom sina Azura at Quinn. Si Quinn ay parang inaasar si Azura kasi mahahalatang naiirita na ito sa lalaki. Lumalayo si Azura sa kaniya ngunit habol nang habol naman si Quinn sa kaniya. I mentally scoffed. But I smiled because I am silently rooting for them.

Napansin ko rin na ang mga Royalty ay mas magarbo ang suot kesa sa mga commoners at mga katulong sa palasyo. Natawa ako nang makakita ako ng isang babaeng Royalty na mukha ng ibon sa dahil sa balahibo na palamuti nito sa buhok.

Nakakatuwa lang dahil kahit imbitado kaming mga commoners o peasants ay hindi ka naman malilito kung sino sa amin ang mga ito. Mahahalata dahil sa rangya ng kanilang suot.

May mga bata rin akong nakita na naglalaro pero hindi naghahabulan. Ang malaking chandelier sa gitna ng ballroom ang nagbibigay ng liwanag kasabay ang mga kandelarya sa bawat haligi nito.

A mellow music filled the room... (play Lavender's Blue in this part from Disney's Cinderella 2015) an indication that the party is starting.

I jumped when someone touched my waist. Hahampasin ko sana ito nang makita ko kung sino ito.

Prince Harrith is taking me to the dancefloor, with his charming suit for today.

He danced with me. Hinawakan niya ang isang kamay ko at inikot pagkatapos ay pinaharap ulit sa kanya ng marahan. Marahan lang ang bawat galaw namin at sumasabay sa tono ng musika.

I heard murmurs around but the prince doesn't seem to give a damn. He was just staring at me with a gentle smile. Hindi ko maiwasan na ngitian din siya pabalik. Naalala ko nung mga bata pa kami.

"When I shall be King, you'll be my Queen." He seriously said.

Natawa naman ako at hindi napigilan na hampasin ang kabilang braso niya.

"Oh Alex..." I laughed. "Who told you that? You are not the first Prince to be the next King though. You'll be standing there with the big chair behind you and a big fancy crown on your head!" I laughed again. But I stopped then turned serious too, when I saw his reaction earlier that did not change at all. "Why would you want me to be your queen?" I amusingly said. He doesn't even give a care about being a King someday. But now... it seems like Prince Harrith just thought that he just want to be a King suddenly.

"Because I want you to be my side always." He answered.

I just smiled. Even though we're children at that time. I knew that we are not for each other.

I smiled reminiscing the past.

"Why are you smiling?" The prince asked me, with a grinning face.

I just shook my head and smiled again but this time... bitterly.

"Am I that charming to cause you to smile? Do you feel butterflies in your stomach?" Nagmamalaking aniya.

Gago 'to. Kung hindi lang kami nasa dance floor ay baka nasapak ko na siya.

"Bakit lagi mo na lang sinisira ang mood ko? Panira ka talaga kahit kailan..." sinadya kong sabihin iyon sa aming lengguwahe kaya unti-unting sumisilay ang kunot ng kaniyang noo.

He sighed before talking.

"You know I can't understand what your language is." May inis na sabi niya.

Natawa na lang ako at tinapos na namin ang pagsasayaw.

Naglalakad ako pabalik sa puwesto ko kanina. At dahil nakayuko ako kasi naiilang ako sa mga titig ng mga iba ay hindi ko napansin na may tao pala sa harapan ko.

Ang resulta ay napasubsob na naman ako sa taong ito.

"Watch where you're-" his voice trailed down as he look down on me.

Nasalubong ko ang mga mata niyang asul at nakakunot ang kaniyang noo.

Blue eyes? He's the Royalty I bumped into two days ago!

"Heck! It was you! The kid who bumped right into me and stole my Royalty medal." Mahina niyang asik sa akin habang hawak niya ang aking kamay.

"Let me go!" Pagpupumigalas ko.

"You stole it didn't you?" He smirked and pulled me in a corner, away from the crowd.

"I-i didn't... please let me go." I don't want to cause too much scandal here.

"Do you even know me? Huh?! I am the next Duke of this kingdom. How dare you stole something important from me!" He's angered.

Gagong ito! Nagsasabi lang naman ako ng totoo! Taena niya!

"Let me go... Your Grace." I pleaded.

Patuloy lang ako sa pagpupumigalas. Wala na akong pakialam kung maharlika pa siya. This is mage abuse!

"Is this what you're talking about, Marfory?" It was the voice of Prince Harrith!

Agad na tumingin ang lalaki roon at pati ako ay napasulyap aa kinatatayuan ng prinsipe.

"Let the girl go and I will give this to you." Seryosong aniya.

Saglit siyang tumingin sa akin at wala na naman akong nakitang anumang emosyon sa kaniyang mga mata.

Ibinalik niya ang paningin sa lakaking tinawag niyang Marfory. Iwinasiwas niya ang medalya at pinalutang ito sa ere. Ang mga daliri ng prinsipe ay kumukumpas sa hangin tila gumuguhit ng mga hugis bilog.

Binitawan ako ni Marfory at humarap sa prinsipe. Nakangisi ang gago na para bang nasisiyahan sa kaniyang nakikita.

"So... this little girl is your accomplice eh?" May pang-aasar sa tono nito. "I did not even think that a member of the Royal Family can do such thing. You are really-"

Natigil ito sa pagsasalita dahil mabilis na lumipad ang medalya ka kaniyang mukha. Tumigil ito nang isang gahibla ng buhok na lang ang layo nito sa mukha ni Marfory.

"Shut up. You're so noisy, better go back to the party before I can cause a big scandal involving you in it." He's glaring at Marfory while saying this then smirked after.

"What is my part in the scandal, Your Highness?" Nanghahamon na tanong nito.

"Your part?" Matunog itong ngumisi na parang may narinig na nakakatawa. Pero nagseryoso bigla ang mukha niya at nagsalita ulit.

"A scandal about the next duke being found lifeless after challenging the Third Prince of the Kingdom." May pagmamalaking ani ng prinsipe.

Mula doon at parang natigilan si Marfory at hinablot ang medalya na nasa harapan niya pagkatapos ay sumulyap sa akin.

"Nice meeting you, missy."

He walked back to the crowd afterwards.

"Thank you." Iyan lang ang nasabi ko pagkatapos ay naglakad na ako papunta sa hardin ng palasyo.

Natigil lang ulit ako nang marahan akong hinawakan ng prinsipe sa balikat.

"I don't want that kind of gratitude." Sabi niya at kinuha ang kamay ko at hinila sa pupuntahan ko sana.

At that moment, I knew that my friend still lies in him. My friend Alex... the little prince who promised to be by my side and the little prince who always protects me.

It is calming to be with him.

He lead us to the royal garden. Little did I know that my birthday this year will be full of surprises. A surprise that I won't even dream about to happen.

***
This will be my last update. Module na sa Monday eh 😭

Enjoy!

~ Dulce_Presa