Untitled Love

Chapter 10

ACE's POV

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa muka ko.

Nagmulat ako ng mga mata.

Bumangon ako at napahawak ako sa nuo ko ng may maramdaman akong mahuhulog dun. Nagsalubong ang kilay ko.

Towel???

Inilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng silid, hindi pamilayar ang itsura netong kwarto na toh sa akin.

Where the hell am i?

Napalingon ako sa tabi ko.

Adi?

Mahimbing syang natutulog at halatang puyat na puyat.

Muli nyang iniikot ang paningin nya hanggang sa huminto ang paningin ko sa bed side table.

May bowl, gamot, thermometer at tubig.

Unti unti kong naalala yung nangyari kagabi.

Everything got clearer and clearer, i was sick last night and Adi took care of me.

Dahan dahan akong bumangon para hindi ko sya magising.

I'm only wearing my boxers.

Hinanap ko yung bathroom at nang mahanap ko yun ay nag-tungo ako dun, naghilamos lang ako at may nakita akong sepilyo na sa tingin ko ay kay Adi, ginamit ko na din yun dahil wala naman akong toothbrush dito.

Nang mayari ako ay bumalik ako sa kama at nahiga ulit ako sa tabi nya.

Nakaharap sya sa akin pero napaka-layo ng agwat naming dalawa, mukang takot syang lapitan ako.

After all the things i did to her she always repays the pain i caused her with love and kindness and i don't deserve it.

Kagabi... Nung pinilit sya ni Mika na hiwalayan ako ay hindi nya ginawa, i actually felt a hint of happiness.

Kahit na nahihirapan na sya ay mas pinili nya pa ding manatili at mahalin ako.

Tama nga kaya yung sinabi ni Marco?

I don't want to loose her, i don't want to leave her because i'm actually falling for her.

Naguguluhan pa din ako but after last night i know na naging parte na din si Adi ng puso ko but i'm not sure what i feel towards her.

I don't know if i like her, maybe i just feel guilty kaya ganito ang nararamdaman ko.

Kung hindi lang sana naging ganun ang simula namin ay baka nagkaroon pa sya ng pag-asa sa akin.

Lumapit ako sa kanya at hinaplos ko ang pisngi nya.

"I'm sorry" mahinang sambit ko.

I know she doesn't deserve it, masyado lang akong nadala ng galit ko.

Hindi ko lang kasi matanggap na sa ganung paraan kami nakasal.

Like girls, us guys also have a dream wedding.

We also dream of a perfect wedding, we want to see for the woman we love walking down the isle, we want to wait for them at the end of the isle, we want to promise infront of God and everybody out love towards each other pero baliktad ang nangyari, hindi ganun ang nangyari.

I was force to marry someone.

Someone that i don't even love.

Someone that i don't know.

I don't know her personality, her likes and dislikes, i don't know anything about her.

Hindi sya ang babaeng gusto kong pakasalan pero wala akong magawa dahil sya ang gusto nila para sa akin.