CHAPTER 35

380 14 0
                                    

ADI's POV

Waking up every day and thinking about the life inside my womb is the best feeling ever. I know that both me and Ace had been wanting this and finally God blessed us with an angel.

Hinalikan niya ako atsaka siya nag-paalam sa akin. Napa-buntong hininga ako ng makaalis na siya. Mag-isa na naman ako dito sa bahay.

I'm already on my second trimester, I'm 17 weeks pregnant now, halata na ang baby bump ko mabuti na lang at hindi masyadong bumibisita sila Mommy. Kami ni Ace at sila Manang na kasama namin dito sa bahay lang ang nakakalam.

I stopped working three weeks ago because of nausea, during the first weeks of my pregnancy I didn't feel anything like morning sickness, mood swings and cravings but when I reach my 14th week it was hell. Halos buong araw akong may morning sickness, kinaya ko pang pumasok sa trabaho ng isang linggo pero nung sumunod ay mas lalong lumala ang morning sickness ko, madalas ay maghapon akong nakahiga dahil nahihilo ako.

Ace was so worried so he didn't go to work for two weeks but it's not that bad now. Napansin ko ang pagbabago sa katawan ko sa nakalipas na tatlong linggo.

I started eating a lot when I like the food, I can finish a whole pot of rice but most of the time I don't like the food, when I try to eat it I'll just end up throwing up and the worst thing is that I don't even know what food I'm craving sometimes.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko, pag may hindi ako nagustuhan ay hindi ko mapigilan na maging emosyonal.

Minsan ay inaaway ko pa si Ace tapos magi-guilty ako then iiyak na lang ako.

Ang hirap pala mag-buntis pero alam ko na magiging worth it naman lahat ng 'to pag lumabas na ang anak namin.

I look at myself in the mirror. Pag fit na damit ang suot ko ay halatang-halata na ang tiyan ko pero pag yung maluluwag naman ay hindi naman halata kaya naman pag bumibisita sila Lola ay palaging maluluwag na damit ang sinusuot ko, bukas ay sasabihin namin sa kanila ang pag-bubuntis ko, bukas na kasi gaganapin yung party para sa anniversary nila.

Napa-lingon ako sa pintuan ng kwarto namin ng may kumatok. I opened the door, bumungad sa akin si Manang na may hawak na plato na may laman na mangga.

Natakam naman ako ng makita ko yun. "Salamat po Manang" nakangiting sabi ko atsaka ko kinuha ang plato na hawak hawak niya.

Mahina naman siyang natawa "Walang anuman, mag-sabi ka lang kung may iba ka pang gusto ha?"

Tumango lang ako bilang sagot.

"Oh siya sige babalik na ako sa kusina"

"Sige po Manang, salamat po ulit"

Nang makaalis na si Manag ay isinarado ko na ang pinto at nag-tungo ako sa balcony ng kwarto namin. Ibinaba ko yung plato sa coffee table atsaka ako naupo.

I was enjoying the sky view, the clouds in the sky looks like a painting. Nang maubos ko ang mangga ay hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Nagising lang ako ng tinawag na ako ni Manang para mananghalian pero natulog pa ako ng mga thirty minutes bago ako bumaba para kumain. Habang kumakain ako ay nag-ring ang cellphone ko. I answered it when I saw Ace's name.

"Have you eaten baby?" tanong niya sa akin ng masagot ko ang tawag.

"I'm eating now" sagot ko naman sa kaniya atsaka ako sumubo ng kanin=[]na may kasamang ulam.

"It's already half past one baby," he said.

"I know, I fell asleep earlier"

Untitled LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon