¿My Home? ||TaeGi||

-3-

Medya; sonra neden biasım bu adam?!
***
Ulan bee! Ben ne kadar düşünceliyim? Yarın hocam bana sövüş dalış olcak, hala yb yazıyorum sjskmkskms
**
Bağa okuyucu lazım gençlikkk
*

Hayat herkese zordur, ama Yoongi'ye daha zordu.

Hayat onun için zordu, çünkü insanlar çok acımasızdı.

Hayat onun için zordu, çünkü sevgi, aşk ve benzeri kavramlara olan inancını kaybetmişti. Ona karşı sevgi, zor bulunuyordu.

Hayat onun için zordu, çünkü en gerçek gördüğü, en gerçek olduğunu düşündüğü şeyin bile sahte olduğunu anlıyordu.

Hayat onun için zordu, çünkü kendisi de dahil, etrafındaki kimse hayatı güzelleştirmek için çabalamıyordu. Hoş, şimdiye kadar yanında kimsesi yoktu.

Sadece hayal ediyordu. Mutlu olsa, sevilse, artık ağlamasa...

Hayalleri onun yaşamasını sağlayan belki de tek şeydi. Gerçek olmayacağını bilse bile, düşünmek, hayal etmek... Günlük rutini haline gelmişti. 'Bir kere' demişti. 'Bir kere, sevildiğimi hissetsem...'

***

Şu an Taehyung'un yanında sevildiğini, önemsendiğini hissediyordu ilk defa. İlk defa huzurla uyuduğu gece aklına geldi. İlk tanıştıkları gün... Çok geçmemişti, onun kokusu hala burnunda tütüyordu.

Daha dün gördüğü bu çocuğu neden şimdiden bu kadar özlediğini düşünüyordu. Neden sürekli gün içinde onu düşündüğünü, düşünüyordu.

Onun nasıl kendine bu kadar iyi geldiğini düşünüyordu. Onu hak etmek için ne yaptığını düşünüyordu.

***

Aşk; insanın kalbinin tam ortasında yetişen, açan nadir bir çiçektir. O çiçeği sevgi ile suladıkça büyür, büyür ve en sonunda yeşermeye başlar. O çiçeğin tohumunu kalbinize atan insandan, aşkınızın karşılığını aldığınızda çiçek, açar. Herkesi kıskandırabilecek bir güzelliğe sahip olur. İşte, en zor kısım da o zaman başlar. O çiçeği, herkesten, her şeyden koruyup kırılmasını engellemeniz gerekir. Çünkü bir kere kırılırsa asla ama asla eskisi gibi olamaz.

Kırıldığında tekrar yerine yenisi açmaz.

Tam anlamıyla cam gibidir; bir darbe aldığında küçük parçalara ayrılır. Oraya tekrar birisini koymak isterseniz, o kırık parçalar ikinizi de yaralar.

Ama Taehyung biliyordu ki; ikisinin yaralı kalbi de ancak beraber oldukları zaman onarılabilirdi.

***

Birlikte vakit geçiriyorlardı. Yoongi geleli 1 hafta olmuştu. Tae onun seve seve evde kalmasına izin vereceğini söylemişti.

Bu yazı deli dolu geçirmek istemişti Taehyung. Geçen yaz yaşadıklarının izini silmek istiyordu. Zamanı geldiğinde bunu Yoongi'yle paylaşmak, ve kendi üzerindeki yükü de azaltmak istiyordu.

O da çok yorulmuştu. O da çok kırılmıştı. Bunu paylaşabileceği birkaç arkadaşı vardı, zaten olay yaşanırken onlar da vardı.

Aklına gelen fikir ile gülümsedi. Onu arkadaşlarıyla tanıştırsa ne kaybederdi? Hiçbirşey.... Kararını vermişti. Yoongi marketten dönene kadar geleceklerini umuyordu. Küçük bir sürprizden zarar gelmezdi.

***

Odadaki 5 genç adam koyulaşan muhabbetin arasında gülmeyi de unutmuyordu. Hoseok şüphesiz en çok gülendi.

Jungkook içlerinde en küçük olandı. Jimin tam bir bebekti. Tae bu üç en yakın arkadaşını çağırmıştı. Ve tahmin ettiği gibi iyi anlaşıyorlardı.

Konu Yoongi'nin geçmişine gelmişti, nasıl olduğunu anlayamadan. Tae onun rahatsız olduğunu fark etmişti. Konuyu değiştirmeye çalıştı.

***

Yoongi ağzını açtığında, Tae konuşmaya başladı.

"Çocuklar lütfen bu konu hakkında konuşmayalım"

Sessizce onaylamıştı herkes.

"Peki, Tae sen nasılsın? Jin'den beri pek konuşamadık..."

Duyduğu isim kalbine sivri bir kazığın saplanmasına sebep olmuştu Tae'nin. Yoongi ise onun kim olduğunu bilmemenin verdiği şaşkınlıkla Tae'ye baktı.

Tae'nin gülen yüzü bir anda solmuştu. Yarası tazeydi. Belki yeni kabuk bağlamıştı. Ama işte, yine kanamaya başlamıştı.

***

O an Tae ve Yoongi fark etmemişti belki de, ama ikisinin de birbirine çok ihtiyaçları vardı. İkisinin de kalbinde olan yaralar tekrar kanamaya başlamıştı ve bu sefer duracağa benzemiyordu. Belki ikisi, birbirlerinin sızlayan yaralarına çare olurdu? Bunu zaman gösterecekti.

***

Yorum bekliyore
Sizi de seviyore
Neden böyleyim bilmiyore
Ben artık kaçıyore