¿My Home? ||TaeGi||

-25-

Medya: çok datlu 🥺❤️

***

O gün son görüşmeleriydi.

*3 yıl sonra*

Tae git dediği için üzgündü, Jae'nin anlattıklarına inanmaya başlamıştı. Yoongi'yi özlemişti. Boynundaki kolyeyi hiç çıkarmıyordu.

Elleri terlerken kapıyı çaldı. Ev kapısı değil, ofisin kapısıydı. Nerde onda o şans? Nereden bulacaktı Yoongi'nin yaşadığı yeri? İz bırakmadan kaybolmuştu.

***

Bu iş görüşmesine uzun zamandır hazırlanıyordu. Sekreter ona bu kapıyı göstermiş, içeri girmesini söylemişti. İçerden Yoongi'nin çıkmasını çok istemişti, ama nafile.

"Merhaba, ben iş başvurusu için gelmiştim. Kim Taehyung."
'Hoşgeldiniz. Bana Hyunjin diyebilirsin kısaca. Eğer bir sıkıntı olmazsa ileride patronun olacağım' küçük bir sırıtış sundu. Ve konuşmasına devam etti.
'Evet. Üniversite olarak güzel bir geçmişiniz var ve staj geçmişinizin de olduğunu görüyorum. Sanırım şu an başvuranlardan daha iyi bir seçimsiniz? O zaman işe hoş geldiniz.'

El sıkıştılar ve ertesi gün gelmek üzere oradan ayrıldı Taehyung. Yaklaşık 2 saat sonra o odaya Yoongi girdi.

"Hyunjin? Hazırsan çıkalım mı?"

***

"Evet hyung. Gerçekten güzel bir iş ve- ah tabi, e-evet maaşı da güzel merak etmeyin. Tamam. Görüşürüz hyung selam söyle jikook'a..." telefonu kapattığında yeni evine varmıştı. Eski evinden taşınmıştı. Apartmana benzemeyen ama apartman olan, 2 kata sahip bir dairede oturuyordu. 3 komşusu vardı, tanışmak için sabırsızlanıyordu. Karşı dairenin önüne gelip zile bastı. Kapıyı 'bay' Hyunjin açtı.

'A-a Tae? Yeni komşumuz sen misin? Yoon gel bak karşı komşumuz kimmiş!'
"Merhaba, bay Hyunjin?"
'Lütfen Hyunjin de, sonuçta komşuyuz.'
''Kim gelmiş-'' paytak adımlarla, altında kısa bir şortla ve üzerinde kıyafet olmadan kapıya adımlamıştı. Farkında değildi oysa.
"Yoongi?!"
'Ne, siz tanışıyor muydunuz?'
''Hayır- hayır tanışmıyorduk. İsmimi duymuştur belki önceden, bilemiyorum.'' Soğuk davranması Tae'nin isteğiydi. O söylemişti 'seni tanımıyorum' diye. Aynı şekilde 'git' diyen de oydu.
'Tatlım sen git üstüne bir şey giy böyle kapıya gelinir mi!?'
''Oh! Yeni fark ediyorum!''
"P-peki ben daha sonra gelirim. Görüşmek üzere."

***

''Tatlım?!''
'...'
''Neden öyle dedin ki?''
'Bi an sahiplenme içgüdüm dışarı çıktı üzgünüm...'
''Bak, seni yanlış bir yola sokmak istemem Hyunjin, sen benim çocukluktan beri arkadaşımsın. Ve ben-''
'Hayır hayır, ben üzgünüm. Öyle bir şey düşünmeni istemem.'
''Tamam. Güzel. Ben uyumaya gidiyorum.''
'Her zamanki gibi desene...'

***

'Demek ben yokken sevgili yapmış...' içinden bu geçiyordu Tae'nin. 'Beni bu kadar mı kolay unutmuştu? Gerçi- evet ben söylemiştim onu tanımak istemediğimi, tanımadığımı...' derince nefes aldı ve 'uff uf ne yapabilirim ama onu hala seviyorum ama o...çoktan yolunu değiştirmiş. Peki, ben de değiştiririm o zaman? Neden olmasın?' diye belki de saatlerce sürecek düşüncelerin arasına daldı..

***

Masada çizimlerle uğraşıyordu. Mimarlık okumuştu. Bir çizimi kabataslak yapıp elime almıştı, şu anda da Hyunjin'in kapısının önündeydi. Tıklatıp girdi.

'Vay, gerçekten güzel olmuş. Üstelik bu daha taslak hali! Çok güzel!'
"T-teşekkür ederim efendim."
'Senden ricam bunu koridorun sonunda, sağdaki odaya götürmen. Orada da bazı mimarlar ve sanat mezunları var, bi göz gezdirsinler. Ayrıca eğer istersen, aynı koridorun sol tarafındaki odadan içeceğin herhangi bir şeyi alabilirsin.'
"Tamam efendim."

***

Uzatmaya karar verdim ve biraz yön yamuldu ama olsundu, çünkü neden olmasındı yani?

.
.
.
.
.
.
.