Yıldızlara Bak

2.bölüm : Gitme

İ

çeriye girdiğimde annem yerde yatıyordu,babam merdiven de kanlı bir bıçakla anneme bakıyordu,annemin baş ucunda kardeşim ağlıyordu. Hemen annemin başına koştum "Anne !" Diye bağırdım ama annem ses vermedi.

Hemen nabzına baktım nabzı çok yavaş atıyordu "Beril acil bir bez getir,baskı uygulamamız lazım çok kan kaybetmiş"dedim bağırarak.

Beril hızlıca mutfak bezini getirdi annemin yarasanın üstüne bastırdım. "Ambulansı aradınız mı ?" Diye sordum. "Hayır, babam istemedi ben zorlayınca telefonu kırdı." Bunu duyduktan sonra yerdeki kırık telefona ve babama baktım.

Bu adam ne saçmalıyordu ya ne kadar annem olduğunu kabuk etmesemde beni dünyaya getiren kadındı ve o gözümüzün önünde ölüyordu.

"Ne saçmalıyorsun sen ya ?! ölecek burda !"Diye bağırdım. Çantamdan hızlıca telefonumu aldım ve ambulansı aradım, evin adresini verdim. Beril'e baktım çok korkmuştu onu sakinleştirmem gerekiyordu "korkma bak annemiz iyi olacak"dedim 'olacak değil mi ?' Dedi.

Çok korkmuştu onu böyle görmek beni çok üzmüştü yanağımdan bir damla göz yaşı aktı "olacak." dedim.

Şuan sakin olmam gerekiyordu. "Beril ablacım sen bu bezi tut."dedim bezi işaret ederek. Beril titreyen elleriyle bezi tuttu bende o an babam olacak pisliğin yanına gittim.

"Nasıl oldu ?" Diye sordum cevap vermedi.  "Neden yaptın !?" Dedim sesimi yükselterek  ve yine cevap vermedi.

"Niye böyle birşey yaptın dedim sana." Diye bağırdım en sonunda.

"Çünkü beni aldatıyormuş !"Dedi. İnanmadım Nasıl böyle birşey olurdu ?

"Beni uzun zamandır aldatıyormuş, hakketti" dedi.

"Böyle birşey yapması senin onu bıçaklayacağın anlamına mı geliyor?" Dedim ne olursa olsun kimseyi bıçaklayamazdı.

Ben ne yapacağımızı düşünürken ambulans geldi. Ambulansın arkasından polis ekipleri de gelmişti. Sağlık görevlileri annemin durumuna bakarken polisler ise babamla ilgileniyordu. En sonunda hem annemi hem de babamı götürmüşlerdi. Ben
ve Beril babamın arabasına bindik ve ambulansın peşinden gittik.

Hastaneye geldiğimizde annemi sedyeye alıp ameliyata götürdüler. Beril ameliyat odasına kadar annemin elinden tutup koştu ama ameliyat odasına onu sokmadılar. Beril İçeriye giremeyince çok kötü oldu.

"Abla beni almıyorlar,annem orada tek kalamaz birşey yap lütfen"dedi ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözleriyle. Elimden hiçbir şey gelmiyordu ameliyat odasına onu sokmazlardı.

"Ablacım elimden hiçbir şey gelmiyor özür dilerim" ona bunu söylerken içim acıdı çok kötü oldum benden ilk defa birşey istedi ve yapamadım.

"Sen nasıl bir ablasın ya ? Benim annemin yanına gitmem gerekiyor birsey yap !" ameliyat odasının kapısına vuruyordu, her yeri yıkıyordu.

"Senden ilk defa bir şey istedim onu bile yapamadın!" Beril dizlerinin üstüne düşüp ağlamaya başladı, olayların daha kötü olacağını anlayıp hemşireleri çağırdım. Sakinleştirici iğne vurdular ve odaya aldılar.

Yanında odadaydım başımdan geçenleri düşünüyordum. Geçen gün dövüldüğüm için buraya getirildim şimdi ise annem için geldim. Sanırım hastane çekiyordum bunun başka açıklaması olamazdı. Ben bunları düşünürken mesaj geldi Deniz'den.

"naber ? İyisin dimi Güzellik?" Yazmıştı. Ona hastanede olduğumu söyleyemezdim çok,meraklanırlardı.

"İyiyim kuzum, yatıyordum" yazıp gönderdim. Yalan söylemekten nefret ederdim ama bu olayı bilmelerini istemiyordum. Babamın anneme yaptıklarını, annemin yaptığı o pislik davranışı söyleyemezdim, onların yerine utanıyordum.Gerçi bu olayı öğreneceklerdi ama şimdi değil.