MAHKUM | bxb

Kırksekiz

13.01.2021

***

200k olduk 🎉 Okuyan herkesin gözlerinden öpem 😘

Arabadan inip Hakan'a el salladım. Kapıya gidip askerlere kimliğimi verdim. Beni hatırlayanlar halimi hatrımı sordu. Kısa bir sohbetten sonra içeriye girdim.

Görüş odasına girip bekleyemeye başladım. Az sonra Kadir abi ile gelen Selçuk ve Yılmaz abiyi görünce ayağa kalktım. Beni görmeyi beklemedikleri için etrafa boş boş baktılar.

Onlara el salladığımda sevinçle yanıma geldiler. "Laannn Melih!" Yılmaz abiye koşup sarıldım. Selçuk da arkamdan sarılmıştı.

"Çok özledim." dedim ayrılırken. Yılmaz abi kafama hafifçe vurdu. "Hadi lan oradan! Onun için her hafta geldin ziyarete di mi!?" Ona mahcup bir gülümseme ile baktım.

Dayanamayıp tekrar sarıldı. Az sonra ayrılıp Selçuk ile sarıldık. "Kardeşim benim nasılsın?"

"Sabah neşem yoktu ama şu an aşırı mutluyum." dedi. Mutlulukla ikisine baktım. "E oturalım hadi."

Hep beraber oturup sohbet etmeye başladık. Onlara dışarıda ki hayatımdan bahsettim. Benim yerime hemen biri gelmiş bile. Allahtan iyi anlaşıyoruz dediler.

"Ee siz ne zaman çıkıyorsunuz?" Diye sordum. "Yengen şikayeti geri çekmesi için o herifle konuşmuş ama bilemiyorum." dedi Yılmaz abi.

Selçuk ise mahkemeyi bekliyordu. "Hadi çıkında dışarıda gezelim beraber" dedim hevesle. Yılmaz abi ellerini birleştirip samimiyetsiz gülüşlerle: "Ay evet alışverişe filan gideriz. Belki lunaparka filan" deyince Selçuk ve ben kıkırdarken o göz devirdi.

Elini masaya vurup: "Alem yapacam alem!" Dedi. Piç sırıtışla baktım. "Yenge?" Anında yüzü düştü. "Yani yengeni de alıp öyle yaparım artık" deyince koca bir kahkaha attım.

"Bulmacalarını özledim Yılmaz abi." dedim. Tebessüm etti. Sonra aklına gelen şeyle heyecanla sordu.

"Lan bugün bir tane soru vardı..." dedi elini şıklatıp. Selçuk'a işaret etti. "Neydi len?"

"Zekası gelişmemiş olan kişi. 5 harfli" dedi. "Heh o işte" dedi. Aklıma gelenle parmağımı ona doğrulttum. "Aptal!" Bana bir süre baktı. Doğrulttuğum elimi alıp sıktı. "Ulan Melih! Ulan Melih!" Ben acıyla kasılırken içeriye Uğur girdi.

"Hey!" Yılmaz abi elini çekip homurdanarak bana baktı. "Abi bulmaca için şey ettim" dedim üzgün suratla bakarken. Uğur tetikte bir şekilde bakıyordu bize.

Yılmaz abi biraz trip atasa da sonra dudakları kıvrıldı. "Bunu bile özledim len" dedi.

Selçuk ile kahkaha atarken etraftakiler oflayarak bize döndü. Ne var ya! Kaç ay sonra ilk defa görmüşüm, hasret gidereceğim tabi...

***

Uğur erken çıktığı için dönüşte onunla beraber eve doğru yola çıktık. Kapıya geldiğimizde hızla içeriye koştum. Annem en sevdiğim sarmadan yapmıştı. Lahana sarması... Bol limonlu böyle mis...

"Yavrum biraz beklesen mi?" Ona kıkırdayıp kapıyı çaldım. Kokusu dışarıya kadar geliyordu.

Bir süre sonra kapıyı açtığında annemin tuhaf ifadeli yüzüne baktım. "Anne..?" Annem geri çekilip içeriyi gösterdi. Koltukta oturan babamı görünce kalbim hızla attı. Sinirle soluklarım hızlanırken: "Ne işi var bunun burda!" Diye tısladım dişlerimin arasından.