MAHKUM | bxb

Yirmiyedi

01.12.2020

***

Bölüm biraz kısa. Arda-Mert ve Yılmaz ve karısının görüşme sahneleri var. Aklıma gelince yazayım dedim. Keyifli okumalar 😊🌺❤️

Yazardan

Mert ziyaretçisi olduğu bilgisi gelince gardiyanı takip ederek görüş odasına gitti. Annesinin gelme ihtimali vardı. Zaten başka kim gelecekti ki... Ondan başka yakını mı vardı?

Görüş odasına girdiğinde annesini aradı ama yine onun yerine kendisine el sallayan çocuğu gördü.

''Yine mi sen?'' dedi dişleri arasından tıslayarak.

*****

O arada Yılmaz da görüş odasına gidip taradı etrafı. Karısı üzgün bir suratla önüne bakıyordu. Çok özlemişti onu ama umursamaz davranmaya çalışarak masaya yürüdü.

''Hayırdır. Neden geldin?'' Karısı Gülseren sesi duyunca gözleri ışıldayarak baktı. Ayağa kalkıp Yılmaz'a sarıldı. ''Yılmazımm...''

''Yeni mi aklına geldi 'Yılmazın' '' dedi bastırarak. Gülseren hanım burnunu çekip yerine oturdu.

''Haklısın. Ne desen haklısın'' deyip elini avcuna aldı. ''Ama sende anla beni. Aldatıyorsun sandım. Ondan ihbar ettim seni. İntikam için''

''Çocuklarımız peki... Onlar babasız kalınca daha mı iyi oldu?''

''Haklısın.'' dedi sessizce. Başını önüne eğmişti.

''Haklısın haklısın! Anca bunu diyon!'' Sesini yükseltmesiyle Gülseren hanım önce korkmuş bir şekilde baktı sonra kaşlarını açtıp kocasının koluna vurdu. ''Lan özür diledik işte ne laga luga yapıyon bana'' Yılmaz gözlerini şaşkınlıkla kocaman açtı. Gerçi ne bekliyordu ki. Karısı az bir şey çatlaktı. Şu ana kadar sakin kalmasına şaşırmıştı.

''Hem ben Zeliha karısını mı görüyorum da aldattığımı düşünüyorsun. Ama biliyorum... O annen olacak kadın dedi değil mi?'' Gülseren sinirle tekrar koluna vurdu. ''Annem hakkında düzgün konuş!'' Yılmaz yüzünü buruşturup elini havaya savurdu. ''Bırak ya!''

*****

Mert masaya geçip oturdu. Arda mutlulukla baktı ona ama yaralarını fark edince yüzü düştü. Sonra aklına gelenlerle sordu Mert'e:

''Melih ile kavga etmişsin.''

''Yetiştirdi mi sana?'' dedi Mert tek kaşını alayla kaldırarak.

''Arkadaşım sonuçta her şeyimizi paylaşıyoruz.''

''Yüzümü ne hale getirdi görüyor musun?'' Hafif bir stemle söylemişti Mert.

''Onu kışkırtmış olmasaydın kızabilirdim. Ama suç senin'' dedi Arda arkasına yaslanıp. Ne kadar hoşlansa da arkadaşı hakkında kötü konuşulmasını istemezdi.

''Hıh! Koruma onu.'' Arda konu değiştirmek istiyordu. Buraya Melih hakkında konuşmaya gelmemişti.

''Neyse boş verelim şimdi bunu. Nasılsın?''

''Mükemmel.''

''Zorla gelmiş gibisin.'' dedi Arda alayla. Mert sinirle ona bakıp masaya eğildi. ''Zaten bilseydim gelmezdim. Hem sen yakınım değilsin. Nasıl aldılar seni içeriye?'' Arda kendinden emin bir gülüş sunup kollarını göğsünde bağladı. ''Ehh... Orası da bana kalsın.''

*****

''Ne zaman çıkacaksın?'' Diye sordu Gülseren.

''Bilmiyorum. Adam şikayetçi olmuş? Geri çekmesi lazım.''

''Ben konuşayım mı?'' Yılmaz sinirle bakıp elini masaya vurdu. ''Sakın! Muhatap olma o itle!''

''Aman ben sen miyim?''

''Bak hâlâ ima ediyor.'' Sinirle sabır dilenircesine sağına soluna çevirdi başını.

''Tamam tamam bir şey demiyorum.''

*****

''Uğur'u unut artık. Hayatına girmek isteyen biri var.''

''Aa kim?'' Yalancı bir şaşkınlıkla. Arda göz devirip:

''Ebem. Tanıştırayım mı sizi?'' dedi sinirle. Mert sırıttı. Daha sonra yüzü ciddi bir hal alıp dirseklerini masaya dayadı.

''Ben kalbime başka kimseyi almam. Hem ondan başkasına kalkmıyor.'' dedi pis pis sırıtarak.

''Bu da yeni çıktı başımıza. 'Hotoroyum omo ono kolkoyo' '' dedi alayla.

''Ama öyle. Ben Uğurseksüelim'' dedi çok ciddi bir şey söylemiş gibi. Arda sinirli bir şekkilde soludu.

''İşte bunu yapma! Böyle diyerek karşıdaki kişiyi daha çok yüceltip egosunu yükseltiyorsun. Eğer bir erkeğe ilgin varsa diğerlerine de vardır. Ama sen farkında değilsindir.'' Arda rahatsızca yerinde kıpırdandı.

''Her neyse... Diyelim ki öyle! Ama bu sana ilgim olacağı anlamına gelmez!'' Arda üzgün bir şekilde kafasını eğdi. Mert bunu görünce kolunu okşadı. ''Kırdıysam özür dilerim ama aramız da bir şey olamaz Arda.'' Mert temasıyla aptal aptal sırıttı.

''Olsun ben denerim.'' Sonra aklına gelen şeyle gözleri parlayıp yanındaki poşetten bir şey çıkardı. ''Bak sana ne aldım. Severmişsin.'' Kitabı çıkarıp önüne koydu.

Mert buraya geldiğinden beri kitap okuyamıyordu. Bu nedenle hediyeyi görünce gözleri parladı.

''Bir idam mahkumunun son günü- Victor Hugo...'' Arda'ya gülümseyerek baktı. ''Nerden bildin kitap okumayı sevdiğimi'' Arda gülümseyip göz kırptı. ''Meslek sırrı''

''T-teşekkür ederim. Ne diyeceğimi bilemiyorum'' Hala kitabı incelerken aklına gelen şeyle şaşkınlıkla baktı Arda'ya: ''Nasıl soktun içeriye''

''Beni hafife alma aşkım. İstediğim her şeyi yaparım.'' dedi piç bir şekilde sırıtıp. Mert aşkım lafını duyunca yutkunup yerinde rahatsızca kıpırdandı. ''Neyse ben gidiyorum. Gidip kitabı okuyayım'' dedi kitabı göstererek. Aceleyle kalkmasına kahkaha atan Arda yerinden kalktı. ''Utandın mı çen?'' dedi yanaklarını sıkarak. Mert temasla yüzünü buruşturup ellerini çekti.

''Yoo ne alakası var?''

''Hadi hadi'' Mert daha fazla utanmamak için bir şey demeden kapıya gitti. Arda arkasından bakıp sırıttı. ''1. adım tamam. Sıra ödülleri toplamakta'' Normalde hediye verip karşılık beklemezdi ama burda iş başkaydı. Ve emin olduğu bir şey vardı ki Mert bunun altında kalmayıp bir şey yapacaktı. Bunun bilincinde, Arda merakla bekleyecekti.

*****

''Çok özledim seni.'' Gülseren cilveli bir tavırla kolunu okşadı kocasının. İki tatlı söze tav olduğunu biliyordu. Ama Yılmaz burada vakit geçirdikçe bazı şeyleri düşünmüştü. Ve başta, karısının bu cilveli tavırlarına kanmamayı öğrenmişti.

''Boşuna cilve yapma Gülseren. Sana inanmıyorum'' dedi dudaklarını büküp göz devirerek. Gülseren hanımın yüzü düşüp sinirli bir ifade aldı. ''Siktir git lan o zaman! Daha da gelmem yanına!'' dedi bağırarak. Yüzü kızaran Yılmaz masaya vurup: ''Asıl sen git! Utanmadan konuşuyo bide..!!'' Kadın ayağa kalkıp bağırmaya devam etti. Yılmaz'da ona bağırınca gardiyanlar araya girip uzaklaştırdılar.

Gardiyan Yılmaz'ı kapıya götürürken diğeri de kadını çıkışa sürükledi.

''Bin sene de kalsan çıkarmıyacam seni!'' Yılmaz hayretle baktı. ''Ulan sanki senin elinde bu! Yürü git avukatım çıkaracak beni. Çıkar çıkmaz da boşuyacam seni!!'' Gülseren sinirle kahkaha attı. ''Hahayyt... Haspam. O adamı ikna etmeye çalışanda kabahat. Görürsün sen! Asla şikayetini çekme, sürünsün orda köpek dicem'' dedi parmağını doğrultarak.

''Gülseren! O adamla muhatap olma!'' Kadın alayla sırıtıp: ''Görürsün!'' dedi ve gardiyana bakıp: ''Çekil be sende!'' diye çemkirip kapıdan çıktı.

Arkasından sinirden tepinen bir Yılmaz bırakmıştı.