Bad Boy, Good Lips

Hoofdstuk 8

Het was maandag, een heerlijk dagje vrij van school. Wat was ik blij, dit was precies wat ik nodig had maar dan nog iets langer. Ik werd tegen half twaalf wakker en zag dat ik een berichtje van Scott had. "Morningg" wauw. De eerste keer dat hij 's morgens een berichtje stuurde. Echt lief.

Aan het eind van de middag appte Scott me weer of ik met hem wilde afspreken. Ik wilde wel maar hij was de hele middag vrij, we hebben ook weekende, vrije dagen en vakanties en dan moet het per sè in de avond? Ik zei dat ik al weg ging met andere vrienden. Hij vroeg me of ik hun niet kon afzeggen. Eigenlijk had ik nog niet eens gevraagd of hun üperhaubt konden. Ik zei Scott dat ik het af ging zeggen maar heb dat uiteindelijk niet gedaan. Zelf kon geen van mijn vrienden waarmee ik normaal buiten was die avond niet. Maar ik wilde echt even niet met Scott nu dus ik appte iedereen maar niemand kon. Ik lag op mijn bed toen ik vergat Cherleay te appen. Zij woonde in hetzelfde dorp als Scott maar dat boeide me even niet. En thanksGod dat Cherleay wel kon. Het was wel even een half uurtje fietsen maar dat heb ik er voor over. Ik zag dat Scott me had geappt ik antwoordde dat ik bij Cherleay was. Cherleay stelde voor om naar de soos te gaan. Een aantal mensen die ik kende waren daar ook dus ik stemde in. Niet veel later waren we daar. Ik zat op de bank daar om me heen te kijken en ik zag aan de muur een heel groot krijtbord hangen waar veel namen opstonden. Tot mijn grootste verbazing stond die van Scott er ook op. Toen ik weer eenmaal thuis was antwoordde ik op Scott die vroeg wat ik daar aan het doen was. "Sorry was met Cherleay naar soos, internet was op." Zei ik. Hij appte me waarom ik dat niet eerder zei. Kut... ik had het inderdaad kunnen zeggen dan kwam hij misschien ook naar de soos, had ik hem toch gezien. Toen stelde hij voor om woensdag naar mijn dorp te komen. Ja wauw, zo hoort het. Dat klonk al beter, hij hierheen. Kost mij minder moeite. Ik stemde in.

Die volgende dag op school had ik de eerste twee uur les met het broertje van Scott. Janell was vandaag niet op school die standaard naast me zat bij biologie. Degene waarnaast Brad, het broertje van Scott, zat was ook niet op school. Hij ging op een andere plek zitten. Er zaten 2 tafels en een gangpad tussen ons. Ja ik kreeg een hartverzakking. De hele les is er geen woord uit mijn mond gekomen en ik zag in mijn ooghoeken dat hij af en toe naar me keek. Toen de bel ging en ik op wilde staan zag ik hem weer met een zelfde lachje naar me lachen als een vorige keer. Ik liet hem een stuk voor me lopen en voelde dat het wel een glimlach op mijn gezicht bezorgde. Ik snapte serieus niet hoe het deed. Het voelde zelfs wel goed.

--

Ik heb zo'n mooi nummer gevonden via een Youtuber die dit verhaal en momenten uit mijn leven kunnen beschrijven. Dit nummer wilde ik dus wel even delen.