De vakantie ging al snel voorbij en voor ik het wist was mijn eerste examen er al. Nederlands. Mijn eindcijfer voor Nederlands was meer dan voldoende maar tijdens de examentrainingen ging het niet echt super goed.
Met een grote groep leerlingen stonden we voor de deur van een sporthal in onze school. Het waren zes verschillende klassen. Er zouden drie verschillende klassen in één gymzaal zitten.
Toen eindelijk na een kleine vijf minuten wachten een examinator eraan kwam mochten we binnen treden.
We moesten onze tassen in de kantine van de sporthal zetten. Ik haalde nog snel twee pennen en vier markeerstiften uit mijn tas. Vervolgens stond voor de deur van het gymlokaal een tafel met een aantal bakjes daarop en een docent erachter waar wij onze telefoon moesten achterlaten. Nog snel checkte ik mijn telefoon. In het laatste half uur had niemand mij succes gewenst. Gisteren en vannochtend al heel wat mensen waaronder zelfs de moeder van Liam. En dat motiveerde mij wel.
Ik legde mijn telefoon in het bakje en liep het gymlokaal binnen.
Op iedere tafel lag een rood blaadje met je naam, klas en examennummer. Nu was het nog een kwestie van zoeken naar mijn eigen blaadje. Maar die had ik al binnen no-time gevonden. Helemaal achteraan in de tweede rij. Was ik even blij dat ik achteraan zat. Het is altijd zo super ongemakkelijk als je nog voor iemand zit en je houdt allemaal rare houdingen aan omdat jij dat prettiger vindt zitten.
Gelukkig kon ik dat nu wel omdat ik achteraan zat.Toen de tijd landelijk officieel inging werden alle examens uit de plastic verpakkingen gehaald en uitgedeeld.
Ik had ongelofelijke zweethanden en ik had nog geen pen vast gehouden.De examenboekjes vielen op mijn tafel en mijn handen legde ze op een rijtje neer. Ik bekeek alles goed voordat ik het opende.
Mijn vingers gleden over het papier naar de rechterhoek en ik sloeg de bladzijde om.
Het was een tekst van een aantal bladzijden. Waarom kon ik mijzelf nu al niet meer concentreren.Maar zonder enige moeite zette ik alles uit mijn hoofd. Behalve Liam zijn lippen op de mijne.
Als nu iemand zich om zou draaien zouden ze waarschijnlijk kijken naar het gezicht van iemand die nog half slaapt en bijna kwijl verliest uit haar mond.
En dat realiseerde ik mijzelf pas nu.Nadat ik eindelijk klaar was zag ik dat ik er één uur en veertig minuten over had gedaan, mooi binnen de tijd dus. Ik sloeg de boekjes dicht en stapelde ze op elkaar.
Met mijn pennen en markeerstiften in de ene hand en de boekjes in de andere hand liep ik naar voren naar de tafel waar drie examinators zaten en leverde mijn examens in.Ik was één van de weinige die al klaar was eb liep de gymzaal uit naar de gang.
Ik zocht naar mijn telefoon in het bakje met de tientallen andere telefoons wat nog een hele opgave werd.
Ik zag het groene led-lampje knipperen van een telefoon en wist zeker dat dit de mijne was dus mijn hand grijpte er naarHet was een bericht van Liam.
"Super veel succes! X"
Een glimlach kwam op mijn gezicht en de vrouw die achter de tafel zat van de telefoon keek me raar aan.
Ik lachde naar haar en besloot om vervolgens snel de sporthal te verlaten."Nog bedankt ahahax" stuurde ik terug.

JE LEEST
Bad Boy, Good Lips
RandomVoor Naomi is niks wat het lijkt als ze Scott leert kennen. Het ziet eruit alsof haar leven niet meer voorbij kan. Jammer genoeg is er al snel een einde in zicht voor Naomi en Scott samen. Maar dan staat Naomi voor deuren vol met verassingen erachte...