Bad Boy, Good Lips

Hoofdstuk 27

Vandaag had ik nog een dagje vrij. Koningsdag.
Dit deed me goed maar wat ik vandaag ging doen wist ik nog niet. Ik word altijd zk agressief als ik mijzelf ga vervelen en dat wilde ik echt niet.

Ik kon niet naar Liam toe want die had vandaag stage.

Dus maar weer terug naar bed.

Ik schrok wakker toen mijn mobiel vibreerde. Het was half twaalf en ik had een bericht van Alice in de groepsapp samen met mij en Britney.

"Hoi, wat doen jullie vandaag?"

"Werken" stuurde Britney.

"Niks" zei ik.

"Naomi, kom je naar mij?" Vroeg Alice.

"Ja oké, maar ik weet niet waar je woont.

"Maakt niet uit, ik kom wel naar de rotonde bij school dan haal ik je daar op. Ik app als ik er ben. Dat is ongeveer over vijftig minuten."

Alice woonde erg ver van mij af en van school. Maar liever daar naartoe dan dat ik mijzelf ga vervelen.

Alice is echt de beste vriendin die ik heb, ik ga super veel met haar om maar ik ben nog nooit bij haar thuis geweest onder andere omdat ze zo ver weg woont. Vijftig minuten heen fietsen en vijftig minuten terug. Ik zou er niet aan moeten denken om dat iedere dag te moeten fietsen.

Ik stapte uit mijn bed en nam een warme douche.
Vervolgens liep ik naar beneden om te ontbijten en daarna kleedde ik me om en maakte ik mijzelf helemaal klaar.

"Ik ben er ongeveer over vijf minuten" kreeg ik van Alice.

"Oké, ik ook!" Stuurde ik terug.

De school was vanaf mijn huis ongeveer anderhalve minuut fietsen maar op mijn tempo doe je er wel wat langer over dus laat ik maar alvast gaan fietsen.

Aangekomen bij de rotonde zag ik dan Alice er nog niet was.
Ik hoorde een debiel die als een gek aan het bellen was. En zo te zien was dat wel Alice.

Ik fietste naar haar toe. Ze zag mij er aan komen dus draaide ze om.

'Hai' begroette ik haar toen ik eenmaal naast haar fietste.

'Hoi' zei ze terug.

Nog geen tien minuten later had ik al spijt van waar ik aan begon. Het idee dat ik aan het eind van de middag ook nog helemaal terug moest. En waarschijnlijk kon ik de weg niet eens terug vinden. Wat een ramp.

Alice bleef de hele weg maar aan één stuk praten. Iedere keer dat ik dacht dat ze eindelijk klaar was wilde ik ook de kans nemen om mijn mond open te doen. Maar dat kon niet eens want ze was al weer begonnen aan een nieuw verhaal.

'Hoe lang nog fietsen?' Onderbrak ik haar toen we ergens aan het fietsen waren waar ik de weg niet meer kende.

'Ongeveer een kwartier' antwoorde ze. En daarna was ze stil.

'Heb je zin in vijf mei?' Begon ik maar. Vijf mei zouden we naar een bevreidingsfestival gaan.
Liam zou ook komen. En Nathalee helaas ook.

'Jahoor, jij ook?'

'Ja zeker'

Ik zou samen met Britney dan bij Alice blijven slapen.
En heel stiekem had ik ook een soort weddeschap met Liam.
Als ik met helemaal niemand zou zoenen die avond. Zou hij aandacht aan mij besteden en niet meer aan Nathalee en andere meiden.
En ja, daar doe ik het zeker voor. Ik hoop dat ik het vol zou houden.

'Oke' antwoorde ze nog.

Voor ik het wist stonden we al voor haar huis. Het zag er klein uit van de voorkant. Ze opende de voordeur en de gang leek echt mega. Maar dat zou waarschijnlijk door de inrichting komen.

Ik trok mijn schoenen en jas uit en ik zag dat er een hele leuke hond op mij af kwam lopen. Volgens mij een zwarte mopshond. En anders leek het daar op, ik heb niet echt veel verstand van honden. Maar het was wel een schatje.

'Hoe heet je hond? Oscar? Net als de hond van Pewdiepie?' Vroeg ik. Want ja. Hij leek daar enorm op.

'Nee, Benno'

Eerst verstond ik "blender" dus begon ik te lachen. Maar later realiseerde ik me pas dat hij Benno heette.

'Lieff!' Anrwoorde ik twee minuten later.

Aan het einde van de middag ging ik weer naar huis. Maar ik was inderdaad de weg vergeten.

'Ik weet alleen de weg niet meer' zei ik tegen Alice.

'Aan het einde van de straat moet je link, dan rechtdoor tot je een rotonde tegen komt. Dan rechts op de rotonde en dan de hele tijd rechtdoor en dan kom je uit bij de brug.'

En vanaf de brug wist ik het wel.
Alleen zo raar. Toen we hier heen gingen was het alleen maar rechts, link, rechts, links, rechts, links. Maar het zal wel goed zijn.

'Kan ik je bellen als ik verdwaald ben?' Lachte ik.

'Jahoor' zei Alice met een glimlach.

'Okeoke, doei!'

'Doei'

Ik stapte op mijn fiets en reed de straat uit. Ik volgde de route die Alice mij meegaf en ik kwam inderdaad bij de brug uit. Ik was pas een kwartier aan het fietsen en had het nu al heet. Ik moest nog zo'n drie kwartier, bah.

Eindelijk bezweet thuis aangekomen kon ik gelijk bij het avondeten aanschuiven. Ik zag een lampje op mijn telefoon knipperen en ontgrendelde mijn telefoon.

"Kom je vanavond langs?" Vroeg Liam.

"Tuurlijk, zeven uur?" Dat was zo'n beetje een standaard tijd geworden.

"Ja!"

Ik vergrendelde mijn telefoon weer en ging verder aan mijn eten.

Ik kwam aan bij Liam en drukte op de deurbel. Ella deed open.

'Hallo' sprak ik.

'We gaan eerst eten' zei ze met een volle mond en gebaarde dat ik binnen moest komen.

Ik liep naar binnen en trok mijn jas en schoenen uit. Ik nam plaats op de stoel.

'Hoi' begroette ik Liam en zijn stiefvader.

'Hallo' zeiden ze beide gelijk.

Ella kwam gelijk bij mij op schoot zitten. Het was lief hoe ze dat af en toe nog deed. Het deed me soms denken aan mijn latere toekomst als ik kinderen zou hebben.

'Mond open' zei ze. En ik wist maar al te goed wat er gebeurde. Ik deed wat ze zei en ze propte zo een frietje naar binnen.

Vele frietjes later stelde Liam voor om boven een film te kijken. Ik stemde in en samen liepen we naar boven.
Eigenlijk was het vaak hetzelfde als ik hier kwam.
Even aandacht geven aan zijn zusje en vervolgens boven een film kijken.

'The Purge' sprak Liam terwijl ik in zijn bed kroop.

Sinds kort kon ik wel tegen horrorfilms.

Maar aan het einde van deze film kwam ik erachter dat ik de film niet oordeelde als een horrorfilm. Het was meer een drama film.
En dan net zoals iedere avond ging ik weer naar huis. Het was een lange dag.