Bad Boy, Good Lips

Hoofdstuk 22

Mijn moeder maakte me vandaag al vroeg wakker voor een zondag. Het was tien uur.

'Ga je straks mee naar de Ikea?' Vroeg ze terwijl ze mijn gordijnen open schoof. Ik knikte. Ik had namelijk nog een opberg kast nodig voor op mijn kamer.
'Ik maak alvast een ontbijt klaar, kom straks wel naar beneden!'

Nog even bleef ik op mijn bed liggen en zette mijn wifi aan.
Liam was de enige waar ik een bericht van had.
Ik had het nog niet geopend en ik kreeg er nu al buikpijn van.

"Naomi sorry van gisteren maar ik moet je even iets vertellen. Ik heb gisteravond nog even na zitten denken van toen, ik weet dat ik je niet had moet "dwingen" om te zeggen wie dat was maar af en toe heb ik het gevoel dat je dingen voor me verzwijgt en je hoeft natuurlijk niet alles te zeggen hoe of wat maar ik bedoel naar mij mening ben je me aller beste vriendinnetje maar je komt naar mij mening geïrriteerd over. En ik vind de band die we hebben echt heel mooi en wil ik graag zo houden maar als vriend zijnde dat we elkaar alles zouden moeten kunnen vertellen dus hier komt het eerste een tijdje geleden had ik het gevoel dat ik je leuk vond voor heel eventjes maar toen kregen we carnaval en toen die ene jongen etc en durfde dat dus niet te zeggen maar dan weet je het nu, nu vind ik dat niet meer althans vind je leuk maar niet op die ene manier van toen. Ik wilde toen ook niet zeggen omdat ik niet wilde dat ik je kwijt raakte want dat is op advies niet gedaan. Vandaar dat ik laatst ook moest janken omdat gedoe.  Ik hoop dat we elkaar alles kunnen zeggen en niet meer elkaar jaloers hoeven te maken met 100 hartjes te sturen naar de eerste beste whassap vriend/vriendinnetje hahaha. Graag dit voor jezelf houden alsjeblieft."

Holyshit. Wat was dit. Ik voelde de tranen in mijn ogen prikken van verdriet, woede en medelijden.
Ik las zojuist dat hij me eerder leuk vond maar het op advies voor zich moest houden, van Nathalee zeker. Tuurlijk moest hij dat niet voor zich houden. Ik heb volgens mij zelfs gevoelens voor hem. Dit liet me echt breken en ik wist echt niet wat ik hier op moest antwoorden.

'Kom je naar beneden?' Maakte mijn moeder mij wakker uit mijn gedachten.
Ik stopte mijn telefoon in de zak van mijn joggingsbroek en liep naar beneden. Ik nam plaats op de bank en bedenkte mij wat ik zou kunnen antwoorden. Wat een vreselijk gevoel gaf mij dit.

"Okeoke, ik begrijp hoe je je voelt maar dat van gisteren van ècht niks." Antwoorde ik.

Nog geen minuut later kreeg ik weer een bericht terug.

"Okeoke maar ik wil je echt niet kwijt want daar ben je te leuk voor maar ik wil niet dat we tegen elkaar moeten liegen laten we gewoon afspreken dat we elkaar niet meer jaloers hoeven te zijn en dat we gewoon kunnen doen en laten wat we met ieder willen oke ? Of...."

Ik wist hier bijna niks op te antwoorden maar ik had nu even geen zin om lang na te denken over wat ik graag zou willen antwoorden.

"Oke." Verzond ik maar gewoon.

Mama zette een bord voor mij neer met daarop een boterham gesmeerd mrt chocopasta.
Mijn zusje kwam ook de kamer ingelopen.

'Ga je strak mee naar de Ikea?' Vroeg mijn moeder aan mijn zusje.
'Nee' zei ze.

Heel jammer. We wilde altijd verstoppeltje doen in de Ikea en nu ging ze dan niet mee. Nouja.

Toen ik klaar was met eten rende ik snel naar boven en maakte me klaar om te gaan.
Op internet zocht ik nog even op wat ik allemaal wilde hebben.

'Klaar om te gaan?' Vroeg mijn moeder.
Ik knikte en we liepen naar buiten en stapte in de auto.

Na een uurtjes waren we in de Ikea aangekomen. Het was nog best wel druk voor een zondag. Met de roltrap gingen we naar boven en al snel hadden we al mandjes gevonden die ik in de kast wilde hebben. Die deden we in ons winkelkarretje.
Op het showmodel van de kast stond dat je ze kon vinden in het magazijn. Helemaal doorlopen dus.

Onderweg kwamen we ook nog langs de keukenspullen. Mama moest weer eens een nieuwe pan hebben en toen kregen we een discussie over wat de straal was van de pan die we nodig hadden.

Na een lange discussie hadden we maar gewoon een pan gepakt en in het karretje gedaan.

Vervolgens liepen we verder naar het magazijn.
Ik bestuurde de winkelwagen maar ik werd zo chagerijnig van de mensen die echt voor het karretje gingen lopen. En dan liepen ze ook nog zo breed en langzaam. Ik was echt geneigt om ze gewoon omver te rijden. Maar laten we nou even geen problemen gaan zoeken.

Eenmaal aangekomen in het magazijn liepen we naar vak 0 waar we de kast zouden kunnen vinden. En daar was hij. Ingepakt in karton.

Samen probeerde we hem in de winkelwagen te leggen wat er waarschijnlijk vreselijk uitzag. Een aantal minuten later lag hij er dan uiteindelijk in en konden we gaan afrekenen.

Nadat we hadden afgerekent en we alles im de auto hadden gezet konden we weer naar huis gaan.

Thuis aangekomen gingen we alles gelijk in elkaar zetten. Het resultaat was fantastisch. Echt mooi!

Mweh.
Ik kan helaas niet zo geweldig veel updaten omdat ik mijn vrije tijd besteed aan de zon en veel doorbreng met vrienden èn mijn examens komen er ook al bijna aan.