Bad Boy, Good Lips

Hoofdstuk 13

Zo geen zin in deze week en het kon ook niet slechter beginnen.
Dinsdag voelde ik me zo slecht dat ik thuis bleef. Alles deed pijn. Gigantisch veel keelpijn en oorpijn. Zo bang dat ik weer een middenoorontsteking had en dat wilde ik niet opnieuw. Maar dit was waarschijnlijk niet de enige reden dat ik thuis bleef. Ik wilde Liam niet breken en hoopte dat hij het niet te weten kwam dat ik met een ander gezoend heb tijdens Carnaval.

Liam appte me waar ik was. "Thuis" antwoorde ik. Hij wensde me beterschap en daarna probeerde ik mijn telefoon maar weer weg te leggen. Maar zo snel als ik Whatsapp kon sluiten had ik al weer een nieuw berichtje. KUT!

"Uhh.. Vincent zei net in de pauze tegen mij dat je met Carnaval heel veel mensen gezoend had"

Fuck. Jaloerse exen altijd die iets voor je moeten verpesten. En dan ook nog eens overdrijven met je "heel veel" Jezus. Ik maak hem op gelijke hoogte met de grond als hij me dit nog 1 keer flikt.

"Is dat zo of...?"

Het gesprek had ik al geopend. Gebroken staarde ik naar mijn telefoon. Ik wist niks te antwoorden. Hoe had Vincent dit kunnen doen? Het is zeker al een half jaar uit tussen ons. Ik moest alles maar accepteren wat hij deed. Jezus. Het enige wat ik kon verzinnen wat ik nu kon doen was een hamer naar Vincent gooien. Zo bang dat ik Liam nu kwijt ben. Godver.

Een duidelijk hoorbare zucht verliet mijn lippen. Ik wist dat eerlijkheid het beste was aangezien de waarheid zich sneller verspreid dan een leugen en anders zou hij er vroeg of laat toch wel achterkomen. Dan zou ik meer problemen hebben dan over enkele seconden.
"ja" verstuurde ik beschaamd terug. Wat zou hij nu wel niet over me denken. Heb ik wel het juiste gedaan? Ik ben zo wanhopig nu. Het was nog geen minuut later en ik heb alweer een berichtje terug.

"Waarom zei je dat niet gewoon gelijk toen ik het vroeg?" Jep, hij had het al eens eerder gevraagd maar toen maakte hij er meer een grap over. Ik had het toen al wel verteld maar dat kwam er zo sarcastisch uit dat hij het dus niet geloofde. En ik wilde het echt wel eerder vertellen en eerlijk zijn. Het liefst wilde ik dat dit nooit gebeurt was. Maar naast dat was ik zo bang dat ik hem kwijt zou raken. Ik kon alles met hem delen maar wat ik nu dacht even niet. Ik besloot Roy te appen.

"Roy, ik heb echt iets fouts gedaan en door dat ben ik echt bang Liam kwijt te raken. Dat is echt niet wat ik wil." Bij het versturen van dat prikte de tranen in mijn ogen. Waarom was ik hier nou zo gevoelig voor.

"Vertel de waarheid en laat je niet kleinmaken door Vincent." Roy gaf me eigenlijk altijd goed advies ookal zie ik dat soms niet gelijk in. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Het liefst bleef ik morgen weer thuis. Ik heb echt geen behoefte aan school nu, vreselijk.

Later die middag kreeg ik nog een berichtje van Liam: "Zullen we vanaf nu eerlijk zijn tegen elkaar. En kom je vanavond langs?" Woah hoe awkward zou dat worden. "Ja. Maar vanavond kan ik niet omdat ik ziek ben." Antwoorde ik terug. "Oke, morgen dan?" "Als ik me beter voel"
Ja ik wil heel graag naar je toe komen. Niks liever eigenlijk. Maar ik heb echt nog geen behoefte aan school en als ik niet naar school ben geweest kom ik niet weg.
Toch besloot ik die volgende dag niet naar school te komen hoe kut het ook was. En dan is je dag ook nog maar net kut begonnen en dan begint het alleen maar erger te worden.

"Hoi" Aldus Scott via Messager. Omdat ik beloofd heb eerlijk te zijn tegen Liam vertelde ik Liam dit. Hij antwoorde alsof het hem niet boeide. Oke dan. Dan doe ik het zelf maar weer. Scott had waarschijnlijk via zijn broertje weer de roddels over mij gehoord en dat ie daarom dacht weer contact met me te zoeken nou mooi niet dus. "hoi." Zei ik terug. In de hoop dat hij vroeg hoe het ging, dat ik "slecht maar dit is privacy" kon zeggen. Maar zo ver kwam het dus niet. Want hij negeerde me verder. Ik wilde er zelf op ingaan maar liet dat even achter me.