Ik werd moeizaam wakker. Maar wist dat mijn wekker nog niet gegaan was. Ik pakte mijn telefoon en keer hoe laat het was. Zes uur in de ochtend.
Mijn hoofd liet ik weer eens vallen in mijn kussen.'Naomi, wakker worden..' zei de stem van mijn moeder.
Met een kreun opende ik mijn ogen.
'Hoe laat moest je daar zijn?'
'Kwart over tien' antwoorde ik moeizaam.
'Het is al tien uur!' Zei me moeder.
Toen schoten mijn ogen open. Kut! Ik ben door mijn wekker heen geslapen. Ik zou nu al op de fiets moeten zitten.'Ik maak een ontbijtje klaar' met die woorden liep mijn moeder naar beneden. O mijn god. Hoe had dit kunnen gebeuren.
Ik liep naar beneden en ging zitten op de bank. Snel at ik van mijn ontbijt en zag ik dat Liam mij al had geappt.
"Al wakker?"
"Ja, nu wel." Stuurde ik terug.
"Oh, half 11 is ook goed maar wel opschieten graag" kreeg ik terug.
"Okeoke, komt goed."
Ik deed mijn mobiel aan de kant en zette mijn lege bord op tafel en ging met hoge snelheid naar boven toe.
Ik poetste snel mijn tanden, kleedde me om, deed mijn haar en deed zoveel make-up op wat mogelijk was in drie minuten.
"Ik kom er nu aan" appte ik naar Liam.
Ik rende als een gek naar beneden, deed mijn schoenen en jas aan en liep naar buiten waarna ik op mijn fiets stapte.Aangekomen stapte ik van mijn fiets af en belde ik aan. Liam deed open.
'Sorrysorry' zei ik snel.
'Maakt niet uit, je bent nog op tijd hoor.'
'Oke top'
Ik deed mijn jas uit en hing die op. Rond kwart voor elf gingen we pas naar de kerk. Over de eettafel lag een lang wit kleed. Na de communie zou iedereen hier komen. Er stonden ook een aantal sta-tafels en de koelkast stons vol met hapjes en drank.
'Wij gaan alvast, niet te laat komen!' Zei de moeder van Liam die de deur uitliep met Ella en de oma van Liam en de stiefvader.
Al snel daarna kwam de vriendin van de broer van Liam eraan en vertrokken hun ook al.
'Zullen wij ook gaan?' Stelde Liam voor.
Ik knikte instemmend en samen liepen we naar buiten naar onze fiets en fietste naar de kerk.
Aangekomen bij de kerk luidde de klokken al. Er stonden redelijk wat mensen buiten. Liam en ik parkeerde onze fiets in de fietstenatalling. De laatste keer dat ik in een kerk was geweest is zo'n tien jaar terug. En ik ben nog nooit bij een comunnie geweest.
We liepen naar binnen. Ik zag dat aan de banken verschillende namen hingen. Wij gingen op een bank zitten waar Ella haar naam voor hing. Dit was dus geen comunnie voor één persoon maar meerdere.
Niemand zat links van mij. Rechts van mij zit Liam, daar rechts naast zat zijn tante en daar naast zijn oma.
Zijn tante lijkt me echt een topvrouw waarmee je zou kunnen lachen. En toen ik erover nadacht, begon ze tegen mij te praten.'Wat is jouw naam?'
'Naomi' zei ik terwijl ik mijn hand uitstak om die van haar te schudden.
'Nicole' zei ze.
'Jullie zien er super leuk uit samen.'
Ik voelde dat ik moest blozen maar waarom, dat weet ik ook niet.Toen begon een koor van kleine kinderen te zingen. Het was schattig dat moest ik toegeven.
Vervolgens klonk er een geluid van een bel door de kerk en stond iedereen op. Ik wist niet wat me overkwam.
Liam schoof een boekje tussen ons in waar allemaal teksten op stonden. Het waren liedjes die de kinderen zongen en teksten die de pastoor voorlas.
Toen het eindelijk kwart over twaalf was pakte ik mijn jas en trok die aan. Ik stond op van mijn plaats en liep naar het gangpad met Liam achter mij aan.
'Als we nu snel naar huis gaan kunnen we nog even roken want oma weet niet dat ik rook.' Zei hij. Verslaafd noem ik dat. Maar ik stemde wel in.
We pakte onze fietsen en fietste naar het huis van Liam.
Wij waren de eerste die aangekomen waren. We gingen in de tuin zitten. Ik pakte mijn pakje sigaretten en haalde er zelf ééntje uit. Vervolgens hield ik mijn pakje open voor Liam die er ook één uithaalde.
Liam had zijn sigaret net weggegooit toen zijn tante eraan kwam. Ze kwam bij ons zitten.
'Ik neem ook even een sigaretje' zei ze aankondigend en pakte een sigaret van haarzelf.
Ik gaf haar een glimlach. Ze was apart maar wel echt super aardig.
Ik gooide mijn sigaret weg en liep met Liam mee naar binnen.
We namen plaats in de keuken. Wij waren hier nog alleen met zijn tante en oma.'Wil je wat drinken?' Vroeg hij.
'Nee dankje'
Voor hemzelf pakte hij Cola en kwam naast mij zitten.
Op dat moment ging de bel. Liam deed de deur open en ik hoorde al dat er een groot aantal mensen naar binnen kwam. Mensen die ik vandaag ook niet eerder had gezien.
Ze kwamen binnen in de kamer en zagen mij op de stoel in de keuken zitten. Ik voelde me nu echt ongemakkelijk.
Ze kwamen naar mij toe en stelde zich allemaal voor. Van sommige kreeg ik ze vraag of ik Liam zijn vriendin was. Dan wilde ik dat ik "ja" kon zeggen maar dat was niet zo.
Dus zei ik nee en begon ik te lachen.'Zullen we even in de woonkamer gaan zitten?' Vroeg Liam na een tijdje.
Ik knikte instemmend en we gingen daar zitten bij zijn broer en de vriendin van zijn broer.
Heel gezellig. Die vriendin mocht ik niet echt.Ella kwam soms langsgelopen met wat hapjes. Sommige nam ik aan en een aantal liet ik maar liggen.
Ik voelde mijn telefoon vibreren. Het was mama.
"Ben je half 3 thuis?"
Kutzooi. Dat was waar ook nog. Mama ging vanmiddag weg, uiteten met haar zussen.
"Ja" stuurde ik terug.
Het was inmiddels al tien over twee. Bijna tijd om te gaan dus. En dat wilde ik nog niet. Het was hier veel te gezellig.
Maar toch besloot ik er een einde aan te maken.'Ik moet gaan, mama gaat straks uiteten' zei ik vluchtig.
'Oké, is goed' zei Liam terwijl hij opstond en mij achterna liep naar de gang.
Ik trok mijn jas aan en gaf Liam nog een stevige knuffel. Hij hield de deur voor mij open en ik stapte naar buiten.
'Doei' zei Liam.
'Dag' zei ik en stapte op mijn fiets onderweg naar huis.

JE LEEST
Bad Boy, Good Lips
RandomVoor Naomi is niks wat het lijkt als ze Scott leert kennen. Het ziet eruit alsof haar leven niet meer voorbij kan. Jammer genoeg is er al snel een einde in zicht voor Naomi en Scott samen. Maar dan staat Naomi voor deuren vol met verassingen erachte...