Hepimiz kendimize verdiğimiz değerin büyüklüğü ile bir yerlerin içerisindeyiz.
Bir kısmı başarısızlığı ile kenarına çekilip kendi değerini göz ardı ediyor ve yaşamda yok olup gidiyor, bir kısım ise başarısızlıklarını değerlendirip kendinin farkına varıyor, hayatı var ediyor kendisi için.
Kalabalık bir caddenin ortasında yaşamın akıp giden insanları arasında duruyorum, herkes hareket edip hayatına devam ederken sadece bu akışa karşı gelip duruyorum.
Hayır, hayır orada değilim.
Mavi suları izliyorum, hayatın sesini arkamda bırakıp bir bankta tek başıma oturuyorum. Çok fazla gürültü olsa da denizin karaya vuruş sesi bunu örtbas ediyor.
Hayır, burada da değilim.
Ufak bir hareketime bakıyor yaşamımın sonlanması. Bir binanın çatı katında yerde ayaklarımı sallandırarak oturuyorum. Çok fazla insan var aşağıda. Çalışan karıncalar gibiler, hızlı ve sırayla akıp giden. Bir şeylerin farkındalar. Yaşamaya devam ediyorlar. Yaşıyorlar.
Hayır, burası da değilim.
Gerçekten neredeyim? Gözlerimi her kapattığımda ya denizi izliyorum,, tuzlu su kokusu burnumu yakıyor ya yüksekte bir yerlerde insanları izliyorum ya da bir caddede kendimi sürüklenirken buluyorum.
Ben neredeyim? Gerçekten kayıp mı oldum? Bu doğru muydu? Zihnimin bana oynadığı oyunlardan biri değil miydi?
Hayat zor biliyorum ama kendi hayatını kendinin zorlaştırması farklı. Her bir olayın sonunda suçlayacak birini ararız, peki ya suçlu kendinizseniz? Kısır bir döngü.
Yaşamak için çabalarken kendiniz tarafından set çekilmesi, kendinizi suçlarken daha da yok olmanız... İyi olmak harici her türlü duyguyu tatmak... Ah, ironik.
" Ders başlayacak gelmiyor musun?"
Gözlerimi açık pembe kalorifer borularından çektim ve elimdeki karton bardağın dibindeki kahveyi dikleyerek bitirdim. Yaslandığım duvardan geri çekilip hareketlendim.
Bardağı buruşturup çöpe atarken mırıldandım.
"Geliyorum."
Aslında şarkı olarak Katy Perry 'nin orijinal hali ile Rise' yi ekleyecektim ama gözüme takıldı bu video.
Koe No Katachi gerçekten çok güzel bir anime. Bu klip ile Rise çok uyumlu geliyor ve ağlıyorum, hüzünlendiriyor. Bu bölümü yazarken de Rise'yi dinliyordum zaten. Bu yüzden bu videoyu koymak sorun teşkil etmiyor. İzlerseniz memnun olurum. Bu video ve bu şarkı bütünleşmiş halde benim için.
İyi günler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyanma Vakti Geldi
Short Story"Benim en büyük düşmanım, sensin. Mutlu olmamı hiçbir zaman istemedin, güldüğümde ağlattın beni, senden nefret ediyorum." Gözleri güldü, tırnaklarına bakarken gülerek mırıldandı. " Ama aynı zamanda seviyorsun da, sen bencil bir çocuksun. Senin de m...
