"Kalbim üşüyor, Rozalin.
Sen bu soğuğa nasıl dayandın? "
"Söylesene, aşkın var olduğuna nasıl emin olabiliyorsun?"
Kadın içinden usulca yanıtladı.
Çünkü seni seviyorum. Seni biliyorum. Seni tanıyorum. Unutamıyorum.
Han Nehri'nin üzerindeki köprüde yan yana durmuş korkuluklardan nehre bakıyorlardı. Adam, kollarını çiçek yapmış demirlere yaslamıştı. Nehri izliyordu. Kim bilir bu nehir bugün hangi canları sevdiklerinden ayırmıştı?
Kadın adamın yanında duruyordu, biraz geride. Adamn sırtını görebilecek şekilde. Cevap vereceği zaman o da onun gibi kollarını birbirine bağladı ve demirlere yaslandı.
" Onun yanındayken kalbimi kontrol edemiyorum. Düşüncelerimi toplamak zorlaşıyor ve...
Onu ne zaman görsem, dudaklarımda bir gülümseme peydahlanıyor. İçimden kırlarda çılgınlar gibi koşmak, zıplamak geliyor.
Bir şiirin dizesi geliyor gözümün önüne. Dilime hoş bir şarkı dolanıyor. Elimi çeneme koyup saatlerce onu izlemek istiyorum.
Kalbimi çok fazla ağrıtıyor, ilaç içmek zorunda kalıyorum ama bu ağrı bile onunla güzelleşiyor.
Onu gülümserken gördüğümde... Derdim tasam kalmamış gibi hissediyorum. Ah, bir derdim var,evet. O böyle mükemmelken kusurlu benin onun yanına yakışmıyor oluşu. Beni görmüyor oluşu.
O güldüğünde dünya aydınlanıyor ama onun yanına yakışamıyorum. Her neyse, konudan saptım.
Böyle işte. Eskiden kalbim bana oyun oynuyor sanırdım. Yine birinden hoşlanıyorum sanırdım, bilirsin şıpsevdinin tekiyim ama çapkın kalbim nihayet duruldu ve sadece ona bağlandı. Başta inanmadım. Her zamanki durum dedim. Geçer.
Ama geçmedi. Bu zamanla alakalı değil. Bu sevgimin ağırlığı. Onu gördüğümde kalbimin atış hızıyla ilgili. Şiirler, şarkılar yazmak istiyor insan. Kalbinin güzelliğini tablolara dökmek istiyorum.
Aşk gerçekten de garip. İnsana zarar verdiği gibi güzelleştiriyor da. Aşkın ceza mı yoksa ödül mü olduğunu bilmiyorum bu yüzden. "
Adam kafasını kadına çevirdi. Kadın dönmedi.
" Neden bana onun kim olduğunu söylemiyorsun? Bu konu her açıldığında onu öyle süsleyip anlatıyorsun ki, senin güzel ve hassas kalbine hangi adam bağlanmış merak ediyorum. "
" Aşk, insanın gözlerini kör ediyor. Benim gözlerimde büyüyen bu adam, kalbime taht kuran adam, birtanem sadece benim gözümden bakılınca kim olduğu anlaşılır. Kişi sevdiğinin gözünden güzel gözükür. Sen baktığında sıradan bir adam göreceksin. Hatta nasıl, nasıl bu adam olabilir tepkileri vereceksin. Bunları duymak istemiyorum. "
Adam kaşlarını çattı. Emindi, kadın yalan söylüyordu.
" Yalancı. O adam çok yakışıklı değil mi? Benimle mi paylaşmak istemiyorsun? Gay değilim!"
Kadın demirlerden çekildi, hafif yan dönerek adama baktı. Ne saçmalıyordu o? Dudaklarından şiddetli bir kahkaha koptu.
Aniden kadının gülmesiyle nehrin üzerindeki kuşlar ürktü ve hemen uçuşmaya başladı.
Kadının kahkahası kesilirken aklından bir düşünce geçti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyanma Vakti Geldi
Short Story"Benim en büyük düşmanım, sensin. Mutlu olmamı hiçbir zaman istemedin, güldüğümde ağlattın beni, senden nefret ediyorum." Gözleri güldü, tırnaklarına bakarken gülerek mırıldandı. " Ama aynı zamanda seviyorsun da, sen bencil bir çocuksun. Senin de m...
