**Hep kız anlatıcı yapardım- kendim anlatırdım- ama bu sefer bir erkek anlatıcı yaptım. Umarım güzel olmuştur, benim içime sindi.
Tuna Kiremitçi - Sena Şener
Birden Geldin Aklıma
Ellerim ceplerimde kaldırımda yavaş adımlarla yürürken eğik olan kafamı yukarı kaldırdım ve etrafta olan birkaç insana göz gezdirdim.
Hava yağacak gibiydi ve insanlar saklanacak yerler bulmuşlardı şimdiden.
Çiselemeye başlarken bugün ne kadar düşündüğümü sorguluyordum.
Karşı kaldırımda ileride bana doğru gelen hafif tombul bir kız gördüğümde gözlerimi kırpıştırdım. Bunun nedeni gözlerini kapatıp olduğu yerde şarkı söylemesiydi.
Yağış şiddetlenirken yüzünü gökyüzüne kaldırmıştı. Şarkıyı söylemeye devam ediyor ve yüzünü ıslatıyordu ve o ? Gülümsüyordu.
Üstündeki ince kıyafetler onu ısıtmaz, yağmurdan da korumazdı ve o umursamazdı. Sanki bunun için para bile ödeyebilirdi.
Adımlarım duraksarken gözlerimi ondan alamadım.
Yanından adam geçecekken gözlerini açıp kafasını öne eğdi, biraz geri çekilerek yol verdi.
O geçerken biraz yana kaydı.
avuç içlerini gökyüzüne çevirdi, ıslanmasına izin verirken kafasını geriye atıp derin bir nefes aldı ve gülümsedi.
Kalakalmış, neden burada olduğumu hatırlamıyordum.
O yağmuru çok seviyordu, bunu anlamak için zeki olmama gerek yoktu. Dudaklarında peydahlanan gülüşünü görmek için daha da yağmur yağmasını istemek çok acımasızcaydı.
Üstü sırılsıklam olurken ellerini iki yana açtı ve kendi etrafında iki tur döndü.
Gözlerini açtığında ellerini ceplerine soktu ve gülümseyerek ilerledi. Tam karşımda kaldırımda dururken bana döndü.
"Fazla uzun izlemedin mi sence?"
Kafasını yana eğmiş, bana ürkerek bakarken ne dediğini ilk başta anlamadım.
"Ha... Hayır." dilimden çıkanlara ben bile inanamazken kafamı iki yana salladım.
Ela gözlerindeki endişe kırıntılarında bir an korku gördüm gibi gelmişti.
Ellerimden biri ensemi bulurken " Pardon dilim sürçtü, kusura bakmayın."
Omuzlarını silkti. " Yine de bu rahatsız edici."
Bir iki adım atmış giderken bir anda benden tarafı döndü.
"İzlerken ne hissettin?"
Gözlerindeki umutsa eğer neden diye sormadan edemedim kendime.
Sahi ne hissettim ben?
"Huzur dolu." gözleriyle dudaklarımdaki ufak tebessümü incelerken yutkunmak istemiştim.
"Yağmur insanı rahatlatır. " diyerek uzaklaşmıştı.
Benimle bir kez daha konuşmasını, ela gözlerini üzerimde gezdirmesini istedim. Bir kez daha görmek istedim güzel gülümsemesini.
Arkasından öylece bakarken kafam öne eğilerek yoluma devam ettim.
Onun olmadığı yollara.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyanma Vakti Geldi
Short Story"Benim en büyük düşmanım, sensin. Mutlu olmamı hiçbir zaman istemedin, güldüğümde ağlattın beni, senden nefret ediyorum." Gözleri güldü, tırnaklarına bakarken gülerek mırıldandı. " Ama aynı zamanda seviyorsun da, sen bencil bir çocuksun. Senin de m...
