O.1

4.3K 95 4
                                    

Pov. Elise

Ja daar sta ik dan, in mijn eentje zonder vriendinnen om me heen...

Het is nog vroeg in de ochtend en ik had met Liv en Roos afgesproken samen te gaan fietsen naar de studio. Ik ben natuurlijk weer veelste vroeg: ik kan nooit goed met de tijd om gaan, ik ben altijd te vroeg of te laat en nooit precies op tijd.

Opeens hoor ik geschreeuw, ik schrik op uit mijn gedachtes en zie een jongen in een snel tempo op me af komen. KEBAM!

Daar liggen we dan samen op de grond ik bovenop de jongen met onze hoofden te dicht bij elkaar.... Al snel sta ik op en de jongen ook.

"Sorry, ik was niet aan het opletten!" zeg ik, al snel krijg ik als antwoord "Het is nog vroeg hahah, ik lette ook niet echt op. Maarre ik heb haast ik ben al best laat..." "Hoe bedoel je? Het is zondag ochtend, niemand werkt dan toch?" "Nou ikke dus wel." krijg ik als een bot antwoord terug.

Ik sta op en pak m'n fiets, ik heb al snel door dat dit anders een saai gesprek zou worden en wil snel weg rijden, ik wil net doei zeggen maar wordt dan vast gegrepen...

Yes?! ft. Samuel LeijtenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu