Yes?! ft. Samuel Leijten

O.22

Pov. Samuel

Ik zit hier al een paar uur te wachten in de wachtruimte van het ziekenhuis. Vanmiddag was het heel hektisch allemaal. Gelukkig zijn Sjoerd en Bas opgepakt, heb ik daar ook geen last meer van. Maar elise blijft een relatie houden met Bas...

"Meneer leijten, u mag komen. Elise is weer bij" roept de dokter door de ruimte heen. Ik loop met heb mee en we komen uit bij de deur van Elise der kamer. "U moet wel rustig doen maar u kun gewoon weer normaal met der omgaan.

Ik denk nog terug aan de woorden die elise zei: "beste maatjes". Het doet me pijn om te beseffen dat ze me niet wilt. Ik hou zo veel van der... Ze betekent veel voor me en dat al in zo'n korte tijd... Ik zit nu naast der, ze wilt me niet aankijken, ze heeft een hersenschuddig... Eerst dachten ze dat het erger was maar gelukkig niet. Ze weet nog niet wat er met sjoerd en bas is gebeurd. Ik besluit het maar te vertellen...

"Hee elise k moet je echt wat vertellen" ze kijkt me aan met tranen in der ogen. Ze geeft geen antwoord en het blijft een hele tijd stil. "Nou zeg je nog wat?!" zegt ze bot. "Uuhm ja maarre ik weet niet hoe ik het moet vertellen" ze rolt met der ogen. "Oke, uhhm bas en sjoerd zijn opgepakt. Doordat hij in mijn been had geschoten" en ze kijkt me aan met grote ogen en rollen tranen over der wangen, "wat?!" roept ze kwaad. Ze drukt op een knopje dat er zusters aan komen lopen. "Ik wil je niet meer zien sam, echt voor een hele tijd niet meer" en ik wordt mee getrokken door de zusters. Uit het ziekenhuis...

Pov. Elise

Hoe kan dit?! Ik dacht dat we goed bevriend waren. Dat ik met bas weet iets heb moet hij maar accepteren. Wat haat ik hem! Met tranen in mijn ogen val ik in slaap. Denkend aan bas, ik mis hem nu al...

De volgende ochtend

Ik wordt wakker en er wordt een ontbijtje gebracht door de zusters. Ik kijk op mijn mobiel en heb gemiste oproepen van mijn ouders. Ik schrik me dood wanneer de deur weer open gaat. En ik zie daar bas staan. "Heeii schatje" en hij geeft een kus op mn voorhoofd. "Ik ben opgepakt samen met sjoerd, vandaar die beveiliging om me heen, je moet blijven inthouden dat ik van je hou maar het kan niet langer ons zijn. Ik zit nog zeker 1,5 jaar vast. Het gaat niet alleen om dat ik in samuel zijn been heb geschoten maar ook om een paar andere kleine dingetjes" en mijn hart breekt als hij dit zegt. Hij pakt mijn hand vast. "Elise je bent het mooiste en liefste meisje van mijn dromen je bent geweldig maar je verdiend mij niet. Zoek een jongen uit waarmee je wilt trouwen en samen verder leven en vergeet me. Vergeet ons. Ik blijf van je houden. En als je mij een plezier wilt doen: ga verder met je leven" en hij drukt een kus op mijn hand. Hij laat hem rustig los en loopt weg de gang op. Door het raam zie ik dat de politie handboeien om hem vast maken. En ik zie ze weg lopen....