Yes?! ft. Samuel Leijten

O.12

Pov. Elise

Ik snap me zelf niet meer... Sinds bas kan ik gewoon niet meer normaal omgaan met jongens. Het is net alsof ze bij elke aanraking me kunnen breken. Ik ben gewoon bang om verliefd te worden.

Ik loop de wc weer uit en loop naar de anderen. Ik heb mijn tranen weer gedroogd en rode ogen een beetje bijgewerkt. Sinds vanmiddag ben ik alleen nog maar in shock geweest. Hoe ik eva zag vallen, hoe ik nog naar der schreeuwde... Gewoon het idee dat ik achter haar aan kon rennen en der tegen kon houden. Het idee dat ik alles kon voorkomen. Zo'n groot schuldgevoel... Bij het denken komen de tranen alweer op en glijden ze over mn wangen.

Ik word uit mijn nare gedachte gehaald door iets op mijn wangen. Het is sam, ik kijk om hoog en ik kijk gelijk in zijn ogen, zijn wonderlijk mooie ogen... Waar je iedere keer verliefd in verdwaal. Ik schrik en trek weg. "Sorry, ik wou alleen even je tranen weg vegen, je bent mooier als je lacht" zegt sam die een beetje rood wordt. "Het maakt niks uit" zeg ik, ik probeer een glimlach te geven maar het lukt niet. Ik loop naar roos en liv. Ik krijg een stevige knuffel van ze. "Je kan alles bij ons kwijt he!" fluistert roos en ik knik. "Bedankt schatjes" en ik geef ze ene kus op hun wang. " oeeh zo'n kusje wilt sam ook wel" hoor ik jai zeggen. Ik kijk hem boos aan. Roos staat voor me en begrijpt mijn woede blijkbaar? "Jai" zegt ze kalm "je kan ook gewoon zeggen dat jij een kusje wilt" en jai wordt rood. "Hahahah lekker voor je!" roept liv. En we geven elkaar met zn drieeen een high five.

Pov. Roos

Ik heb al door waarom elise zo moeilijk doet. Niet dat t erg is maar ze zal er toch beter mee moeten leren omgaan. Liv kwam ook al naar me toe met de gedachtes die ik ook al voor me had: bas. Liv eva elise en ik kennen elkaar al sinds dat we 2 waren. Via de creche. Haha altijd al vriendinnetjes geweest... Maar daardoor weten we alles van elkaar en hebben we zo'n hechte band dat het echt kijkt alsof we zusjes zijn! We doen ook echt alles samen, we zitten in de zelfde klas en op dansen we wonen niet ver uit elkaar het max van afstand tussen de huizen is 6 straten ongeveer, duss uuhm ja we zien elkaar wel elke dag. Ik hou echt niet normaal veel van ze.

2uur later

Pov. Dioni

"Uhm jongens het duurt nu wel echt heel lang, ze zouden toch een uur geleden al zeggen hoe het was gegaan en hoe het verder gaat?" sam schrikt op uit zn slaap omdat ik tegen zijn benen aantrap. "Huh wat? Waar heb je het over?" zegt ie met een duffe kop. "Dat je lelijk bent HAHAHAHAAHA" Komt jai zich ertussen mengen. "Nee hahah jai hou je kop, ik vroeg of ze niet al eerder naar ons toe zouden komen, we zijn nu al ongeveer 1 uur langer hier en hebben nog geen nieuws" zeg ik lachend door jai.

Pov. Samuel

Ik word wakker getrapt door dioni die klootzak hahah. Ik hoorde hem praten maarja ik weet niet waarover. "Huh wat?" en dioni verteld....(hebben jullie hierboven gelezen). Ik kijk dioni met open mond aan. "Gast je vangt vliegen" en jai doet mn mond dicht. "Shit eey straks is er iets ernstigs, of is ze al dood ofzo?!" en ik sta gehaast op en ren naar de receptie beneden. Er word van alle kanten naar me geschreeuwd dat ik niet mag rennen. Maar boeie laat me lekker zorgen maken bitches! Aangekomen bij de receptie vraag ik hijgend wat er met eva is. Een vrouw achter de receptie antwoord heel rustig "die is verplaatst naar een rustige kamer: A428" Verdomme hadden ze dat niet eerder kunnen zeggen ofzo?! "Uuh is er nog iets anders? Omdat u hier nog staat?" vraagt de vrouw weer. "Nee bedankt, doei." en ik ren weg, op weg naar de anderen om ze het te vertellen.

Pov. Dioni

Nu zit ik hierzo in de wachtkamer met cass en jai te praten over van alles en nog wat, gewoon om de tijd te wat doden. Vreselijk om haar zo te zien, ze is veel leuker en mooier als ze lacht. Samuel is weg gerent naar beneden omdat we nu al 2 uur wachten terwijl ze zeiden dat we maar een uurtje moesten wachten... Spannend ik krijg vreemde ideeen. Misschien is ze nu wel dood terwijl ik nog geen eens goed afscheid heb kunnen nemen. Ze is zo bijzonder voor me, ja, nu al.