O.13

1.4K 49 2
                                    

Pov. Cassius

Ik heb niet echt meegekregen wat er gebeurde, ik werd thuis opgebeld door een huilende elise... Snel ben ik hier naar het ziekenhuis toe gereden. Nu zitten we hier al 2 uur ongeveer en nog steeds geen uitslag. Wachten duurt echt lang...

Opeens komt sam er weer aangerend en gebaart hij dat we achter hem aan moeten komen. Elise roos en liv zie ik opeens allemaal huilen. "Waarom moeten we ergens anders heen?" vraag ik aan sam. Sam kijkt me boos aan "doe die fucking rare mensen hier die niet doorgeven dat ze doodnormaal leuk op een andere kamer ligt" en hij neemt een snellere pas.

Pov. Dioni

We komen bij haar nieuwe kamer uit en we zien haar nog steeds stil. Met allemaal draadjes en een kapje voor zuurstof aan haar mond. Het ziet er niet fijn uit. Iedereen is stil geworden. Zelfs jai die normaal nooit zn mond kan houden. Het doet me pijn om haar hier zo te zien liggen. Had ik haar maar gwn naast me om mee te knuffelen ofzo, dat was veel beter geweest. Ik word uit mn gedachten gehaald door een zware mannenstem: de dokter. "Eva ligt hier voor"--"Zo en wat bezielde u om eva zo lang weg te laten bij ons?!" vraagt sam boos. De dokter kon zijn zin niet afmaken en kijkt sam raar aan. "Ze heeft rust nodig jongeman en als je zo graag bij der wilt zijn moet je toch eventjes wat kalmer aan doen!" en hij kijkt sam, arrogant aan. Ik zie dat sam weer iets terug wilt zeggen. Maar ik grijp hem bij zn nek en duw hem naar achteren. Ik gebaar met mijn wijsvinger voor mijn momd dat hij stil moet zijn. En gelukkig is hij stil. Hij gaat naast elise staan en doet zijn hand om haar middel en wilt wat fluisteren in haar oor, maar elise duwt hem weg. En ik zie sam heel sip kijken naar de grond. De dokter begint zijn zin weer opnieuw en maakt hem af "eva ligt hier nog voor een week, ze wordt in een korte slaap gehouden van een week omdat haar longen weer moeten wennen aan het werken in haar lichaam. Als we dit niet doen krijgt ze geen adem meer en gaat ze helaas dood..." en iedereen kijkt hem geschrokken aan. Achter me hoor ik elise steeds harder huilen en sam wilt haar weer knuffelen. Als hij zijn hand op haar schouders legt wordt ze boos " rot op sam, flikker een eind op laat me even met rust!" en ze rent weg samen met liv en roos achter haar aan.

Pov. Samuel

Okee ik denk dat ik elise eventjes een tijdje met rust moet laten... Ik wil haar zo graag troosten. Maar als ze telkens afstotelijk doet lukt het ook niet. "Zou ik naar binnen mogen?" vraagt dioni aan de dokter. Ik mag de dokter niet echt... " ja natuurlijk als je maar rustig bent" dioni geeft hem een lach en loopt naar binnen achtervolgt door kaj. Jai cass en ik moeten hier blijven. Aan het begin mogen er maar 2 tegelijk en het wordt steeds opgebouwd naar meerdere personen per keer. Door het raam kunenn we meekijken. En ik zie dioni huilen... Kaj troost hem met een hand op zn rug, dioni staat op en loopt huilend weg. Wat doet dat pijn, geliefden huilend zien weg lopen.

Yes?! ft. Samuel LeijtenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu