Pov. Elise
Ik sta nog een hele tijd met open mond de jongen na te kijken/staren. Hoe hij zo netjes zijn fiets op pakte en weg fietste. De knipoog die hij gaf deed iets met me, ik kan niet beschrijven wat maar het was heel fijn. Alsof er een hele dierentuin ontploft was in mijn buik.
Na een tijdje stil gestaan te hebben naast mijn fiets die nog steeds op de grond lag, werd er hard geroepen. "Joehooooee! Leef je nog lies?" Wordt er geschreeuwd. Ik merk op dat het Roos en Liv zijn. "Ow heey ja ik ben er nog!" Antwoord ik.
"Waarom sta je hierzo midden op het pad naast je fiets die op de grond ligt?" "Nou uuhm.... Ik was gevallen en het doet een beetje pijn als ik buk dus roos kan je even meehelpen mijn fiets op te pakken?" Verzin ik als smoes. Eigenlijk ben ik best goed in smoesjes verzinnen maar ben er soms een beetje lomp in, zoals nu. "Jaa is goed! Maarre Elise waarom staat er Samuel op je arm met een nummer eronder geschreven?" Vraagt roos met een toontje terwijl ze op een manier met haar wenkbrauwen beweegt. Ik voel dat ik helemaal rood wordt en ik krijg geen woord uit m'n mond. "Nou krijgen we nog antwoord?" Lacht Liv hard. "Wat waar hoe?!" Roep ik. "Eliseeeee" zegt roos met een toontje van nieuwsgierigheid. "Meiden ik leg t zo uit maar moeten we nu niet verder fietsen naar de studio?" "Jaaaaa praat er maar weer overheen, ben je goed in!" en Roos lacht.
Ze helpt me mee mijn fiets op te pakken en we fietsen met z'n drietjes naar de studio. Ik zeg de hele weg niks en zet alles op een rijtje wat er de afgelopen minuten allemaal gebeurt is.
JE LEEST
Yes?! ft. Samuel Leijten
أدب الهواةWat als je de boyband B-brave leert kennen, als je liefdesverdriet hebt en dat je leven totaal op zijn kop komt te staan? Dat lees je allemaal in deze fanfictie! Mijn allereerste zelf geschreven boek. Comment, vote and share! X Elisa Rijn
