อีกไม่ถึงสองเดือนดี งานสำคัญของบริษัทก็จะมาถึง นี่ไม่ใช่แค่งานสำคัญของบริษัทแต่ยังเป็นงานสำคัญของจองกุกด้วย เขามุ่งมั่นทำงานที่ได้รับมอบหมายอย่างตั้งใจ ต้องออกไปข้างนอกเพื่อคุยรายละเอียดกับศิลปินที่จะนำงานมาแสดงบ้าง บ้างก็ไปไกลจนต้องกินอาหารกลางวันข้างนอก ไม่มีเวลาให้จีมินมากเหมือนก่อนแต่จีมินก็เข้าใจดี ไม่เคยงอแงกับการที่ไม่ได้เจอกัน ซ้ำยังคอยดูอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ อีกด้วย
เย็นวันหนึ่งค่อนไปทางค่ำ ถึงเวลากลับบ้านของจีมินแล้ว เลขารายงานว่าจองกุกยังคงนั่งทำงานอยู่ที่ห้องเขา ได้ยินอย่างนั้นจีมินจึงไปหา
"ยังไม่กลับเหรอ" จองกุกถามตั้งแต่ไกล ตอนที่เขาเห็นว่าจีมินเดินผ่านประตูอัตโนมัติเข้ามา ตอนนี้มีเพียงเขาที่อยู่เฝ้าแผนก
"มาหาคุณก่อน" จีมินว่าแล้วก็เดินรอบๆ ไม่อยากรบกวน จองกุกละจากงานไปคุย
"ขอโทษนะ ไม่มีเวลาให้คุณเลย" จองกุกรู้สึกผิด ยิ่งใกล้วันสำคัญเขายิ่งง่วนอยู่กับงาน
"เวลาของเราเยอะแยะ เห็นคุณตั้งใจขนาดนี้ หัวหน้าอย่างผมก็ดีใจ .." จีมินวางแขนบนไหล่คนรักก่อนพูดต่อ ".. เอากาแฟไหม เดี๋ยวชงให้"
ห้องอาหารของแผนกอยู่ไม่ไกล จีมินอยากดูแลก่อนที่ตัวเองจะกลับไป
"คุณกลับเถอะ เดี๋ยวผมทำเอง" จองกุกยิ้มตอบ จีมินก็ยิ้มเช่นกัน จองกุกไม่ได้ปฏิเสธ จีมินจึงเดินไปอย่างที่ตั้งใจทำ
จองกุกเดินตามไป งานที่เขาตั้งใจทำให้เสร็จในวันนี้เยอะมากก็จริง แต่ก็อยากพูดคุยกับจีมินแม้จะเพียงเวลาสั้นๆ นี้
"ผมว่าจะกลับดึกหน่อย คุณกลับก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอ" ร่างสูงเอนข้างพิงเคาน์เตอร์ ตามองหน้านวลที่ตั้งใจตักผงกาแฟใส่แก้ว
"จริงๆ คุณไม่ต้องอยู่ดึกก็ได้นะ ต้องบริหารเวลานะ" จีมินเงยหน้าไปสอนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนหันกลับไปสนใจแก้วกาแฟที่กำลังรองน้ำร้อน
YOU ARE READING
มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin
Fanfictionจองกุกก็แค่อยากทำดีกับเพื่อนมนุษย์ แต่เขาคนนั้นกลับไม่ใช่มนุษย์ "ถึงว่าสิ คุยกับใครก็ไม่มีใครได้ยินเลย" จีมิน
