บอมจุนขับรถพาจองกุกมาถึงหน้าบ้านของจีมิน จองกุกคนที่ใครก็รู้ว่ามีความสัมพันธ์ใดกับเจ้านายเขานั่งอยู่ด้านหลัง จองกุกตั้งใจจะนั่งหน้าด้านข้างคนขับแต่แรกแล้ว แต่บอมจุนไม่ยอม ความสุขุมของเลขาอันดับหนึ่งของจีมินทำให้จองกุกไม่อาจปฏิเสธการปฏิบัติที่ดีจากบอมจุนได้
บอมจุนเดินนำขึ้นบันไดหินไปกดกริ่งเพื่อแจ้งให้เจ้าของบ้านทราบ ไม่นานประตูก็เปิดออก เป็นจีมินที่โชว์หน้าหวานออกมาต้อนรับ
"ขอบคุณนะ" เจ้านายยิ้มหวานให้คนที่ทำตามคำสั่ง มือก็คว้าข้อมือแกร่งของอีกคนแล้วดึงเข้าไป
"บ้านคุณเหรอ" จองกุกถามตอนจีมินปิดประตูเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เขายืนอยู่หน้าบ้านหลังที่มองจากด้านนอกก็ดูไม่ใหญ่นัก
"สวยไหม เข้าข้างในกันเถอะ"
จีมินตอบด้วยรอยยิ้มพร้อมชวนเข้าไปด้านใน มือบางกุมมืออีกคนให้เดินตาม เขาพาจองกุกเดินดูทั่วบ้าน ปากก็อธิบายการใช้สอยและการตกแต่งด้วยความตื่นเต้น
บ้านหลังไม่ใหญ่แต่พื้นที่ใช้สอยกลับแบ่งสัดส่วนอย่างลงตัว ทั้งสองเดินผ่านห้องนั้นห้องนี้ ไม่ว่าจะเป็นห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องทำงาน และห้องเกือบจะสุดท้าย ห้องนอน
จองกุกไม่แปลกใจกับความสะดวกสบายในนี้เพราะเชื่อว่าคนระดับจีมินก็เหมาะกับอะไรแบบนี้อยู่แล้ว
"ตู้นี้ของคุณนะ" จีมินพูดแล้วเปิดตู้เสื้อผ้าหลังหนึ่งให้จองกุกดู
แค่พูดว่าของเขาก็ไม่อยากเดาแล้ว แล้วสายตาดันไปเห็นว่าเสื้อผ้าในตู้นั้นมันช่างคุ้นเคยเสียเหลือเกินก็อดเดินไปดูใกล้ๆ ไม่ได้
"ของผมนี่.." จองกุกหันไปมองหน้าคนที่ยืนเกาะขอบประตูตู้
"ผมไปเอามาเองแหละ" จีมินยิ้มแหยๆ เอาจริงก็ผิดที่ถือวิสาสะไปเปิดบ้านแล้วขนเสื้อผ้าเขามา แต่จองกุกคงไม่ว่าอะไรเขาหรอกใช่ไหม
YOU ARE READING
มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin
Fanfictionจองกุกก็แค่อยากทำดีกับเพื่อนมนุษย์ แต่เขาคนนั้นกลับไม่ใช่มนุษย์ "ถึงว่าสิ คุยกับใครก็ไม่มีใครได้ยินเลย" จีมิน
