เช้าวันนี้เหมือนเช่นกับทุกวัน จีมินยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆ จองกุก ส่วนจองกุกเองก็ใช้ชีวิตปกติ นั่นคือการตื่นไปทำงาน กลับมานอนหลับ ไม่มีกิจกรรมอื่นให้เขาทำมากนักด้วยข้อจำกัดทางการเงิน
เสียงโทรศัพท์ที่ตั้งปลุกไว้ดังปลุกเจ้าของบ้านหลังเล็กนี้ จีมินนั่งรออยู่ตรงโซฟาเพราะรู้ว่าอีกสักพักจองกุกคงออกมาอาบน้ำ แต่ไม่ว่าอย่างไรเสียงดังๆ นั้นก็ไม่เงียบลงเสียที
จีมินเดินไปหาจองกุกที่นอนคลุมโปงบนเตียงนอน ใจนึกบ่นให้ว่าคงเป็นเพราะนอนดึกจากการเล่นเกมแน่นอน เช้ามาจึงไม่อยากลุกเช่นนี้
"จะไม่ตื่นเหรอ โทรศัพท์ร้องไม่หยุดเลยเนี่ย" มือบางทั้งสองเขย่าคนตัวใหญ่ผ่านผ้านวมผืนหนา
จองกุกลดผ้าห่มลงแล้วหันกลับมา เขาเองก็เพิ่งรู้สึกตัวหลังจากได้ยินเสียงปลุกจากจีมิน
สีหน้าเขาไม่ดีนักเนื่องจากมีไข้อ่อนๆ จองกุกรู้ตัวว่าไม่สบายตั้งแต่กลางดึกแล้ว แต่ก็ยังทนมาจนถึงเช้า เขาเป็นแบบนี้เสมอ
"เป็นอะไร ไม่สบายเหรอ" จีมินจับแขนแกร่งสลับกับเอามือทาบหน้าผาก อุณหภูมิของชายหนุ่มร้อนรุมๆ
จองกุกพยักหน้าให้ก่อนที่ตัวเองจะลุกออกจากเตียงนอน จีมินเดินตามไปติดๆ เพื่อดูว่าเขาจะทำอะไรต่อ เป็นห้องน้ำที่เป็นเป้าหมายของเขา
"จะไปทำงานเหรอ ไม่สบายนะ พักสักวันเถอะ" จองกุกไม่ได้บอกว่าจะไปทำงาน เขาอาจจะแค่ไปเข้าห้องน้ำเฉยๆ ก็ได้ แต่กระนั้นจีมินก็ยังถามออกไป หากไม่ได้ไปทำงานก็คงดี แต่ถ้าคิดจะไปก็อยากห้ามปราม
"ไม่ได้หรอก" จองกุกตอบกลับมาเป็นคำแรกของวันนี้ จีมินได้แต่ฟัง ไม่อาจห้ามเขาให้ทำหรือไม่ให้ทำอะไรได้
จองกุกเดินเนือยๆ ออกไป จีมินเดินอยู่ข้างๆ ไม่ห่าง จองกุกหันไปมองบ้างเป็นระยะ เห็นสีหน้าที่เป็นกังวลก็อดรู้สึกดีไม่ได้ เขาไม่เคยได้รับความห่วงใยหรือเห็นใจจากใครเลย
YOU ARE READING
มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin
Fanfictionจองกุกก็แค่อยากทำดีกับเพื่อนมนุษย์ แต่เขาคนนั้นกลับไม่ใช่มนุษย์ "ถึงว่าสิ คุยกับใครก็ไม่มีใครได้ยินเลย" จีมิน
