มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin

มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ตอนจบ

ในที่สุดวันที่จองกุกรอคอยก็มาถึง สิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตเขาตลอดเกือบสามสิบปีที่ผ่านมาจองกุกลืมมันไปหมดแล้ว เมื่อวันนี้เป็นวันที่เขาจะได้เจอกับเด็กที่เขาได้เห็นเพียงแค่ภาพถ่ายมาตลอดห้าวัน

พ่อแม่ของทั้งจีมินและจองกุกมารวมตัวกันรอหลานชายที่บ้านของจองกุก คนรอหลานตื่นเต้นมากแต่ไม่มีใครมากเท่าจองกุกเลยสักคน จองกุกไม่กลัวว่าใครจะพูดแซวทีหลังด้วยว่าเห่อลูกเกินหน้าเกินตา เขาจะยอมรับหากมีใครพูดอย่างนั้น แต่จะให้เขายืนนิ่งๆ ทั้งที่คนที่เขารักที่สุดในชีวิตกำลังมาคงทำไม่ได้

เพราะจองกุกออกมายืนรอหน้าประตูบ้าน คนที่เหลือจึงออกมายืนรอด้วย จองกุกบีบมือตัวเองบ้าง พอรู้ตัวว่าเหมือนจะตื่นเต้นก็ทำเป็นผ่อนคลาย แต่สุดท้ายก็ไม่วายออกอาการตื่นเต้นอยู่ดี

รถตู้คันหรูขับเลี้ยวเข้าประตูรั้ว จองกุกฉีกยิ้มรอจนรถคันนั้นเคลื่อนมาจอดเทียบ ประตูเปิดออกอัตโนมัติ พี่เลี้ยงคนแรกออกมาเพราะนั่งติดประตู คนต่อมาที่ออกจากรถก็คือจีมิน เขาอุ้มลูกชายอยู่อย่างชำนาญ จองกุกขยับเข้าไปช่วยพยุงให้ปลอดภัย เขายื่นแขนออกไปอย่างที่ใครเห็นก็รู้ว่าแบบนั้นคือการขออุ้มเด็กน้อยตัวเล็กนี้บ้าง

"โห ลูกเขยเราก็อุ้มเด็กเก่งเหมือนกันนะคะคุณ" แม่จีมินบอกกับสามีเสียงดัง เธอชื่นชมจากใจเมื่อได้เห็นท่าทางที่แสนทะมัดทะแมงนั้น จองกุกไม่ลังเลอะไรเลยไม่ว่าจะขยับแขนขยับมืออย่างไร

ปู่ย่าเข้าไปมองหน้าหลานใกล้ๆ จมูกตาคิ้วปาก ยังดูไม่ออกว่าเหมือนจองกุกมากแค่ไหน

กับคำชมที่จองกุกได้รับ จีมินอดยิ้มเหมือนได้รับคำชมนั้นเองไม่ได้ หลายเดือนที่ผ่านมาทั้งเขาและจองกุกได้ไปเรียนการเลี้ยงเด็กมาด้วยกัน จีมินเตรียมความพร้อมสำหรับเลี้ยงลูกของเขามาก พี่เลี้ยงสองคนที่อยู่ด้วยตอนนี้ก็คือคนที่แม่แนะนำให้เมื่อปีก่อน จีมินสอบถามทั้งสองคนนั้นว่าใครอยากทำงานเป็นพี่เลี้ยงให้ลูกเขาบ้างก็ได้คำตอบว่าอยากทำหน้าที่นั้นกันทั้งสองคน จีมินจึงส่งพวกเธอไปอบรมและเรียนรู้วิธีการเลี้ยงเด็ก จิตวิทยาต่างๆ พี่เลี้ยงทั้งสองคนจะเข้ามาอยู่ในบ้านช่วงหนึ่งปีแรก มีห้องพักส่วนตัว เป็นคนของจีมิน ได้รับเงินเดือนและสวัสดิการต่างๆ เหมือนพนักงานบริษัทของจีมิน