วันหยุดแรกที่จองกุกไม่ต้องคิดเรื่องงานเหมือนหลายเดือนก่อน เขาและจีมินออกมาเที่ยวเล่นกันเหมือนคู่รักวัยรุ่นทั้งที่ตัวเองอายุเกินมากันแล้ว สวนสนุกเอย ห้างสรรพสินค้าเอย คาเฟ่สวยๆ เอย จองกุกพาจีมินไปทุกที่ ไม่รู้มาก่อนว่าจีมินก็มีมุมเด็กน้อยแบบนี้ ตอนที่กำลังเลือกเสื้อผ้าเขาก็พบว่ามีชุดที่จีมินเตรียมไว้ เป็นเพียงเสื้อยืดธรรมดา แต่ใครมองมาก็รู้ว่านั่นคือเสื้อคู่รัก
เครื่องเล่นผาดโผนเป็นที่สนใจจากจีมิน แม้จะอยากขึ้นไปกรีดร้องพร้อมคนรักแต่ก็ต้องยอมจองกุกเขา เพียงแค่จีมินชี้นิ้วไปยังชิงช้าตัวใหญ่ จองกุกก็หน้าซีดรอแล้ว เพราะอย่างนั้นจึงเป็นจีมินที่ขึ้นไปเพียงคนเดียว ส่วนจองกุกก็ทำหน้าที่เป็นช่างถ่ายรูปไป
โทรศัพท์จองกุกเป็นรูปจีมินร้อยเปอร์เซ็นของที่ถ่ายในวันนี้ รูปคู่ก็มีในสัดส่วนที่เท่ากันกับรูปเดี่ยว
เที่ยวเล่นกันจนบ่ายคล้อย แต่ก็ไม่มีใครแสดงความเหนื่อยล้า จองกุกกับจีมินเดินด้วยกันไปตามที่ทำไว้ให้เดิน สองข้างทางที่เต็มไปด้วยต้นไม้พอให้มีร่มไม่ร้อน ไม่ได้มีเพียงคู่รักคู่นี้ ยังมีอีกหลายคู่ที่พากันมาแสดงความหวาน
จีมินมองไปด้านหน้าขณะที่เดินจับมือจองกุก สายตายาวมองไปเห็นใครคนหนึ่งหน้าตาคุ้น ถึงจะไม่มั่นใจว่าใช่ไหมแต่ก็ไม่อยากเดินไปถึงตรงนั้นที่เขาอยู่
"ช่วงนี้พี่ชายคุณทำอะไรอยู่เหรอ" จีมินถามขึ้นมาเฉยๆ แต่ก็ไม่ได้ผิดสังเกตว่าเห็นคนคนนั้น จองกุกมองอย่างงุนงงที่อยู่ดีๆ จีมินก็ถามถึงพี่ชาย แต่สุดท้ายก็ตอบไปเท่าที่รู้
"ไม่รู้หรอก"
จองกุกมองหาที่นั่งพักด้านในสวนสวยก่อนพาคนรักตัวเองเดินเข้าไป เขาคบกับจีมินมาหลายเดือนแล้วแต่ก็ยังมีเรื่องให้พูดคุยกันไม่รู้จบ ไม่ว่าจะพูดเรื่องอะไรก็เข้าหูกันไปหมด
YOU ARE READING
มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin
Fanfictionจองกุกก็แค่อยากทำดีกับเพื่อนมนุษย์ แต่เขาคนนั้นกลับไม่ใช่มนุษย์ "ถึงว่าสิ คุยกับใครก็ไม่มีใครได้ยินเลย" จีมิน
