ตั้งแต่เริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งในฐานะคนรักเมื่อปีก่อน จองกุกกับจีมินไม่เคยอยู่ห่างกันข้ามวันเลยสักครั้ง ไม่ว่าจองกุกจะมีธุระห่างไกลแค่ไหน เขาก็จะต้องกลับมานอนที่บ้านทุกครั้ง เรื่องไปค้างคืนที่อื่นไม่มี ส่วนภารกิจของจีมินในฐานะผู้บริหารที่ทำให้ต้องเดินทางไกลก็ไม่ใช่อุปสรรค จองกุกตามติดไปด้วยอย่างที่จีมินแทบไม่ต้องร้องขอ การที่ชีวิตดำเนินไปแบบนั้น ทำให้จองกุกได้เรียนรู้การบริหารงานจากจีมินอย่างใกล้ชิด
การใกล้ชิดไม่ได้มีเพียงข้อดี ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงก็มีข้อเสีย ในเวลางานเจอกันในฐานะเจ้านายลูกน้อง นอกเวลางานเจอกันในฐานะคนรัก ไม่เบื่อหน้าแต่ก็มีโอกาสแสดงด้านมืดของตัวเองให้อีกฝ่ายเห็น
น้อยครั้งแต่ไม่ใช่ว่าไม่เกิด ทั้งจองกุกและจีมินต่างเคยแยกเรื่องงานออกจากเรื่องส่วนตัวไม่ได้ แต่สุดท้ายพวกเขาก็พากันผ่านไปได้ด้วยการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ร่วมกัน
นั่งรถมาทำงานพร้อมกัน พอถึงบริษัทก็แยกกันไปทำงาน เป็นภาพที่เห็นพนักงานเห็นจนชินตา
เช่นเดียวกับวันนี้ หลังจากแยกกัน จีมินก็มาประจำที่นั่งในห้องทำงานใหญ่ เพราะมีประชุมเช้าบอมจุนจึงเข้ามารายงานเรื่องที่เจ้านายควรรู้ก่อนเข้าประชุม
ปัญหาภายในที่หัวหน้าแต่ละแผนกแก้ไขได้ ปัญหาที่มาจากปัจจัยภายนอกที่ยังไม่มีทางออก หัวข้อเหล่านี้เป็นเรื่องที่จีมินต้องรู้
หางประโยคฟังดูว่าจบ แต่หน้าตาเลขาที่ทำงานกับจีมินมาเกือบสิบปีไม่สื่อแบบนั้น จีมินมองโดยไม่พูดอะไร หากเป็นเรื่องที่เขาต้องรู้ เขาเชื่อว่าบอมจุนคงไม่ลังเลที่จะบอก
"มีอะไรอยากบอกผมหรือเปล่า" จีมินเอ่ยถามออกไปเมื่อเห็นบอมจุนเตรียมอ้าปากบอกแต่สุดท้ายก็เก็บงำ
"ไม่มีครับ" เขาส่ายหัวก้มหน้าลงไม่ยอมสบตา บอมจุนชั่งใจตั้งแต่เมื่อวานที่รู้เรื่องแล้ว แต่เขาก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าเป็นเรื่องที่เจ้านายควรรู้ไหม
ESTÁS LEYENDO
มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin
Fanficจองกุกก็แค่อยากทำดีกับเพื่อนมนุษย์ แต่เขาคนนั้นกลับไม่ใช่มนุษย์ "ถึงว่าสิ คุยกับใครก็ไม่มีใครได้ยินเลย" จีมิน
