จองกุกไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิม เงินในกระเป๋ามีมากก็จริง แต่การกินอยู่เขายังไม่อยากให้มันต่างไปจากเดิม เคยกินแค่ไหนอยู่อย่างไรก็ยังผ่านมาได้ มีความสบายใจเท่านั้นที่เพิ่มเข้ามาเพราะไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน ในวันนี้หลังจากที่ร่อนใบสมัครไปยังบริษัทต่างๆ ด้วยความมั่นใจแล้ว ก็มาเลือกซื้อเสื้อผ้า
จีมินช่วยจองกุกเป็นอย่างดีในการเลือกชุดที่เหมาะกับเขา ได้มาพอสมควรจองกุกจึงบอกความประสงค์ว่าอยากซื้อเสื้อผ้าให้จีมินบ้าง
"ซื้อมาแล้วผมจะใส่ได้เหรอ" จีมินนึกถึงความเป็นจริงก่อนเป็นอันดับแรก
"แค่คิดยังใส่ได้เลย แล้วนี่ซื้อให้จะใส่ไม่ได้ได้อย่างไง" จะว่ามั่นใจก็ได้
จีมินนึกถึงวันนั้นที่จองกุกเคยบอกว่าหากมีเงินจะซื้อชุดสวยให้ ไม่คิดเลยวันนั้นจะเกิดขึ้นจริงๆ และเขาก็ทำตามที่ได้พูดไว้
วิญญาณตัวน้อยเดินไปหยิบชุดนั้นชุดนี้มาทาบตัวดู มีที่เอ่ยปากถามจองกุกบ้าง แต่ก็ไม่มีคำตอบเพราะพนักงานขายเดินตามติด
"ชุดนี้ดูจะเล็กไปสำหรับคุณลูกค้านะครับ ผมแนะนำว่าให้เพิ่มอีกสองไซส์" พนักงานแนะนำอย่างสุภาพเกี่ยวกับขนาดเมื่อคุณลูกค้านำเสื้อผ้ามาจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์
"ไซส์นี้แหละครับ ผมซื้อให้แฟน" จองกุกพูดอย่างมั่นใจ
จีมินที่ยืนเยื้องอยู่ทางด้านหลังได้ยินถึงกับกลั้นยิ้มไม่อยู่ มือเรียวข่วนหลังแกร่งยกใหญ่ จองกุกรู้สึกเหมือนแมวนวดให้อย่างไงอย่างงั้น
ถึงห้องแล้ว การเดินทางก็เป็นเหมือนเดิม จองกุกยังไม่ซื้อรถเพราะเขาคิดว่ายังไม่จำเป็น สองมือเต็มไปด้วยถุงเสื้อผ้า
"ซื้อให้แฟนเหรอ ผมเป็นแฟนคุณหรือไง" จีมินแซวเมื่อเข้ามาในบ้าน
"แล้วเมื่อไหร่จะเป็นล่ะ.. ไหนบอกจะจีบผม" จองกุกวางของไว้บนเตียง คำพูดของจองกุกยังทำให้จีมินอึ้งไม่หาย พอหายอึ้งก็ไปว่า
YOU ARE READING
มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin
Fanfictionจองกุกก็แค่อยากทำดีกับเพื่อนมนุษย์ แต่เขาคนนั้นกลับไม่ใช่มนุษย์ "ถึงว่าสิ คุยกับใครก็ไม่มีใครได้ยินเลย" จีมิน
