จองกุกเหมือนตื่นจากความฝัน เขามีเงิน ได้ทำงานที่ชอบ ได้เพื่อนร่วมงานที่ดี แต่ฝันที่มีจีมินไม่ออกมาสู่โลกแห่งความจริงด้วย เขาเฝ้ารอจีมินด้วยความหวัง แต่จีมินไม่กลับมาหาเขาอีกแล้ว จองกุกกระวนกระวายใจทุกครั้งเมื่อคิดถึงจีมิน การที่จีมินหายไปแบบนี้จะมีข่าวดีหรือไม่จองกุกทนอยู่โดยไม่ทำอะไรไม่ได้ เขาสอดเสาะหาข้อมูลของจีมินจนรู้ว่าจีมินอยู่โรงพยาบาลอะไร นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขามาอยู่ที่นี่ การดูแลเข้มงวดแต่จองกุกก็พาตัวเองมาจนถึงหน้าห้องพักของจีมิน
"ขอโทษนะครับ นอกจากญาติแล้ว ไม่อนุญาตให้ใครเข้าครับ" การ์ดที่เฝ้าอยู่หน้าห้องกางแขนดักไว้เมื่อจองกุกจะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่บอกกล่าวอะไร
เขาไม่คิดบอกคนที่เฝ้าหน้าห้องว่าขออนุญาตอยู่แล้วเพราะจะยิ่งดูแปลก
"ผมเป็นเพื่อนเขาครับ" ชายหนุ่มยืนยันอย่างสุภาพ
"ต้องขอโทษจริงๆ ครับ" พวกเขาทำหน้าที่อย่างดี
จองกุกไม่อยากถอยแต่ก็ไม่อยากดึงดัน เขาไม่ยอมกลับง่ายๆ ยังคงยืนคิดอยู่ตรงนั้น เขาจะเข้าไปได้อย่างไร จีมินอยู่ตรงหน้าแท้ๆ
ระหว่างที่จองกุกกำลังคิดและการ์ดหน้าห้องกำลังสังเกตอาการของคนที่บอกว่าเป็นเพื่อน ญาติที่ใกล้ชิดที่สุดอันได้แก่พ่อและแม่ของจีมินก็มาถึง
"มีอะไรกัน" พ่อของจีมิน ประธานใหญ่ของบริษัทที่จองกุกทำงานเอ่ยถามอย่างใจเย็น
"ผมมาเยี่ยมจีมินน่ะครับ เป็นเพื่อนของเขา" จองกุกจำต้องบอกแบบนั้น
ฝ่ายพ่อแม่ต่างหันมามองหน้ากัน เท่าที่พวกเขาทราบ จีมินไม่สนิทกับใครพอที่จะเรียกว่าเพื่อน และตั้งแต่ประสบอุบัติเหตุนี้ ยังไม่มีเพื่อนคนไหนมาเยี่ยมจีมินเลย
เพราะแปลกอย่างนั้น พ่อของจีมินจึงอนุญาตให้จองกุกเข้าไป
YOU ARE READING
มหัศจรรย์วิญญาณแห่งรัก ฉบับกุกมิน Wonder soul version Kookmin
Fanfictionจองกุกก็แค่อยากทำดีกับเพื่อนมนุษย์ แต่เขาคนนั้นกลับไม่ใช่มนุษย์ "ถึงว่าสิ คุยกับใครก็ไม่มีใครได้ยินเลย" จีมิน