DC Evreninde Hayatta Kalma Rehberi

Bölüm 3- Kedi İle Belanın İçinde! (1)

Beladan uzak durmaya karar vermemin hemen ardından tehlikenin içine atlayan ben burada.

Neden buraya göç ettiğim veya beni kimin getirdiği hakkında hiçbir fikrim yok. Ama bir şey hakkında anlayışım varsa o da bu kahrolası dünyanın ayarlarının bozuk olması!

Bir plan yapıyorsunuz, dünya bozuyor. Bir karar veriyorsunuz, dünya bozuyor. Sadece tehlikeden uzak olmak istiyorsunuz. Dünya bozuyor!

Bu efsanevi, 'kahraman şansı' mı?

Kaderim bu şekilde ilerlemesi için lanetlendi mi? Ben lanet olası bir kahraman değilim ve olmak falan da istemiyorum. Zaten istesem de olabileceğimi sanmıyorum. Peki bu dünya bana neyi kanıtlamaya çalışıyor?

Burada bütün gün durabilir ve saatlerce kaderime küfredebilirim. Ama koridorun sonundaki takım elbiseli ve silahlı adamlar, işleri biraz aceleye getirmek istiyor gibi görünüyor.

Catwoman'a onları uzaklaştırmaya çalışacağımı söyledim.

Kendime not: Eğer durum hakkında yeterli bilgin yoksa kesinlikle bir söz verme.

Onları uzaklaştırmaya çalışmam gerekiyor mu? Tamam, öyle söyledim ama bu, gelenlerin takım elbiseli silahlı adamlar olduğunu bilmeden önceydi.

Ben sıradan biriyim tamam mı? Korkutucu silahlı adamlar görünce korkmam ve geri adım atmam çok doğal. Sonuçta daha önce böyle bir deneyim yaşamadım.

Hem bu adamlar da kim ki? Bir çeşit mafya? Bu binanın güvenliği olabilirler mi?

Ama öyle olsaydı tabancalarını ellerinde tutmazlardı değil mi? Sanki her an ateş etmek üzereymiş gibi tetikteler. Nereden bakarsan bak iyi insanlar değiller gibi görünüyor. Tamam, onları görmemiş gibi yapıp hemen geri çekileceğim ve Catwoman'ı uyarıp bu işten ayrılacağım.

"Hey, ordaki kız."

Lanet olsun! Neden iki seferdir böyle oluyor?!

Beni gördüler. Artık geri çekilirsem şüpheli olur değil mi? Kaçmaya çalışırsam da silahları var. Şüphelenip ateş edebilirler.

Gidip onlarla yüzleşmeli miyim? Sanırım bu şekilde en güvenlisi. 12 yaşında görünen küçük bir kızım. Şüpheli hiçbir şeyim yok. Tabi üstümdeki kan ve bu katta izinsiz bulunmaktan başka. Ama yanlış bir şey yapmadım değil mi?

Düşünmek için zaman yok. Şimdi kaçarsam onları Catwoman' a çekmiş olurum. Sadece kendimin değil onun hayatını da tehlikeye atmış olurum.

Kaybolmuş ve ağlamaya başlayan küçük bir kız taklidi yapmalı mıyım? Hayır, 12 yaşındaki çocuklar o kadar da küçük değil. Daha çok küçük bir yetişkin gibi falan olmalılar.

Sakin bir ifade tutmaya çalışarak bena seslenen adama baktım. Üç kişilerdi. Bana seslenen adam ortadakiydi. Uzun boyluydu ve koyu bir teni vardı. Ona bakabilmek için kafamı yükseğe kaldırmam gerekiyordu. Saçma bir bıyığı ve düz, siyah saçları vardı. Yavaşça bana yaklaştı.

"Yardımcı olabilir miyim?" Elimden geldiğince sakin ve tatlı bir sesle sormaya çalıştım.

"Burada ne yapıyorsun? Ayrıca yukarıdan geliyorsun değil mi? Siyahlı bir kadın gördün mü?" Dedi etrafı incelemeye devam ederken.

Catwoman'dan bahsetmemesinin imkanı yok değil mi?
"Kayboldum ve şu anda nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yok. Birini mi arıyorsunuz?"

"Üstündeki kan nereden geldi?" Dedi son derece şüphelenmiş bir sesle. Sonunda dikkatini tam anlamıyla bana verdiğinde montumdaki kanı görmüştü. Montun rengi kırmızı olduğu için fark etmez diye düşünmüştüm ama bu kötü oldu. Çok kötü oldu.