DC Evreninde Hayatta Kalma Rehberi

Bölüm 4- Kedi İle Belanın İçinde! (2)

*Göçten yaklaşık bir buçuk saat sonrası.*

--10 Şubat 2012, 10:24 GMT-6 Catwoman'ın evi, Gotham USA--

Birikmiş endişe ve korkularım sonunda patladıktan sonra her 23 yaşında aklı başında bireyin yapacağı şekilde bir bebek gibi ağladıktan sonra sakinleşmeye başladım. Bu konuda zor zamanlar yaşattığım Catwoman'a her baktığımda utanıyorum.

Bugün kendi kendime bir söz verdim. Bugün ne kadar güçsüz ve korkak olduğumu hatırlayayarak böylesine çaresiz olmayacağım. Zor zamanlarda bile güvenilir ve cesur bir birey olmak istiyorum. Ben, değişmek istiyorum! Korkak ve bencil olmak istemiyorum!

Catwoman'ın evi kesinlikle Gotham'daki en iyi yer değildi. Ama kesinlikle yaşanabilir bir yerdi. Ara sokaklardaki bitişik küçük evlerden biriydi ve diğer büyük binaların altına kaybolmuştu.

Buraya gelene kadar gördüğüm kadarıyla Gotham binaları Grotesk yapıların ve gökdelenlerin altında kalan daha küçük apartmanlar ve evler ile iç içeydi. Bu birbirine geçmiş küçük ara sokaklar ve ara caddeler, yükselen yapıların ağırlığı ve gölgesi altında karanlık bir karmaşık şehir yapısı oluşturuyordu.

Catwoman'ın evi 3 katlı bir apartman dairesinde ikinci kattı. Buranın asıl evi olup olmadığını bilmiyorum. Geçici bir yer ya da bir sığınak olabilir. Ancak evin balkonu, başka bir evin çatısına açılıyordu ve çatıda sayısız kedi bulunuyordu.

Daha eve girdiğimiz andan itibaren kediler balkondan içeri atladı ve Catwoman'a yaklaşıp guruldanmaya başladılar. Bazıları yaralarını yalamaya başladı. Görmesi gerçekten ilginç bir sahneydi.

Kedileri ve ev yapısını saymazsak iki oda ve mutfakla bitişik bir salon bulunduran küçük bir evdi. Aydınlatma yetersizdi ve hafif karanlıktı. Odalar dardı ancak fazla mobilya yoktu. Eski dolaplar ve üzerinde bazı kitaplar bulunuyordu. Yerlere birçok farklı eşya ve kıyafet dağılmıştı. Küçük ve eski bir televizyon kapının karşısında bulunuyordu.

İlk izlenimim, Catwoman'ın dağınık bir insan olduğuydu.

"Dağınıklığa aldırma ve istediğin yere geçip otur." Dedi kedilerden birini kucaklayıp kanepeye otururken. Şimdiye kadar bu yaralarla ayakta durmaya çalışmak onun için çok zor olmuş olmalı.

Dikkatlice içeri girerken yerdeki eşyalardan kaçınmaya çalıştım.

"Şimdi aklıma geldi de. Sana söylemem gereken bir şey daha olabilir. Paralel evrenden geldiğimi kanıtlamaz ama inandırıcılığı biraz daha arttırabilir."

"Öyle mi? Anlat bakalım."

"Şey, evet. Ahem. Nasıl söylesem?" Sesli düşünürken konuşmaya başladım. "Ben, bir şekilde senin kimliğini biliyorum? Evet... Sen, Batman ve bazı birkaç önemli kişinin."

Catwoman olduğu yerde dondu. "Yani benim ve Batman'in gerçek adını bildiğini mi söylüyorsun?" Diyerek sordu şaşkın bir sesle.

"Bunu sana başta söylemediğim için üzgünüm. Sadece doğru zamanı bulamadım ben ve..." Diyerek duraksadım. Ardından devam ettim. "Ve biliyorsun..." Ne diyeceğimi veya konuşmaya nasıl devam edeceğimi bilemediğimde sessizleştim.

Catwoman da bana bakarken sessizleşmişti. Düşünceler içinde kaybolmuş görünüyordu. Aramızdaki tuhaf sessizlik atmosferi bir süre devam ederken ben her saniye daha da geriliyordum. Tam ağzımı açmak üzereydim ki sonunda dayanamayıp konuştu.

"Adımı söyle."

Şey. Evet.

Bir anlık duraksadım.