The Billionaire's Secret ✓

Chapter Ten

Chapter 10

"WHERE do you think your going Roxanne?" I gulped when I heard his voice. It was dangerous.

Agad akong napahinto sa paglalakad at tinapunan ng tingin ang babae sa front desk. Si Garry ba ang tinawagan nito? Putspa!

"Ayoko na Garry, just let me go! You can't force me to stay here okay? Hindi mo ako pag-aari!" I scream even I know there are lots of people who can hear me. Agad akong tumakbo sa guard at niyugyog ito.

"Open the damn gate!" I shrieked pero tumingin lang ito kay Garry. Maya-maya pa'y umalis ito sa pwesto ang bumalik sa guard house.

I tried hard to focus and stop my self my crying. I'm so ill of his presence! I wanna be free from him!

"You can't do whatever you want Roxanne, ako ang sinusunod nila. Now, come with me again and be a good girl for the rest of our stay here." Saad nito na tama lang ang lakas ng boses na kami lang ang magkakarinigan.

"I don't wanna be here Garry, intindihin mo naman 'yon. I don't wanna be near you." I said almost crying.

"Why?" He asked that made me look at him. Mixed of emotions can be seen on his eyes.

"Ayokong mapalapit sa'yo. You being this near stab me Garry. I love Ethan and I don't want to cheat. You scream cheating Garry kaya please just let me go." Bumakas ang sakit sa kaniyang mga mata. What now? Bakit naman siya masasaktan?  Kanina nga lang e nagpapahalik siya sa blonde.

"Okay fine, I promise after three weeks hindi na kita guguluhin, just be good and be obedient Roxanne. Lahat ng gusto ko sa loob ng tatlong linggo gagawin mo." I look at him with my most expressionless face. Sinong demonyo ang gumawa sa kaniya? He is so heartless! He is so inconsiderate!

I hate him!

I fucking hate him!

I swallowed the lump in my throat and nodded.

If this is how I can get my freedom then be it.

"Fine Garry, I'll be obedient." Garry smirk and pull me.

"Don't hold back Roxanne, be obedient always." He said and chuckle.

I so hate him.

"NO cellphones for you while we are still here." Saad niya ng makapasok kami sa batong bahay. Agad niyang hinablot ang cellphone ko at isinuksok sa bulsa. I sighed and breathe in.

Okay Anne, calm down. Three weeks is short okay? Matatapos din 'yan at pagkatapos nun ay hindi ka na guguluhin ng gagong Garry na 'yan.

I just rolled my eyes at hindi siya kinibo.

"What do you want? Juice?" Tanong nito na may ngisi sa labi. I shook my head. I'm not hungry.

"Can I just sleep?" Tanong ko at tinuro ang kwarto.

He immediately nodded that made me almost jump. Hays, mas mabuti pang matulog kesa harapin siya. His face irritates the hell out of me. A cold, heartless inconsiderate beast!

A loud screams of girl awaken me. Kumunot ang noo ko at napasilip sa aking cellphone na nasa gilid ng kama, it says it's already six in the evening.

I saw a white beach dress na nasa edge ng kama.

Sinilip ko ang labas ng bahay pero wala si Garry. Bumalik ako sa kwarto at kinuha ang damit, a piece of paper fell na agad kong pinulot.

Wear it.

Iyon lang ang nakasulat pero alam ko kung sino ito. Unfortunately it's Garry. Wala akong nagawa kundi sundin ito. Diba nga maging good girl lang daw ako sa loob ng three weeks at hindi na niya ako guguluhin habang buhay? I will even ask him to stay out of CC. Mas gusto kong si sir Salamander ang mamahala ng kompanya.

Hinubad ko na ang damit ko at pinalitan ito ng dress. Lumapit ako sa table na may salamin at tinitigan ang aking mukha. No doubt, I'm beautiful. I giggled. Pinusod ko ang aking buhok pero may kumawala parin, hinayaan ko na lamang at nag apply ako ng lipstick na kulay red.

Wow, I look like an innocent seductress.

Nang makuntento na ako sa mukha ko ay agad akong nagtungo palabas. Gutom narin ako kaya gusto ko ng makita sina Garry.

I notice that the screams came few steps away from our house. May mini stage doon kung saan may nakikita akong banda. The vocalist has a good voice and he somehow make every tourist sang along with him.

Lumapit ako sa crowd dahil may nakikita rin akong tables at mga nag iihaw sa gilid. Nag hahalo ang amoy ng alak, ihaw na mga pagkain at usok ng mga naninigarilyong tao.

My eyes widen when I saw Garry and his friends. Mas lalong uminit ang ulo ko ng makitang naninigarilyo sila. I can see them laughing while taking.

Hindi ko alam pero uminit kaagad ang ulo ko ng makita iyon. It's like, it's a normal thing na magalit ako.

Agad akong naglakad palapit sa kanila at hinila ang sigarilyo ni Garry.

I heard him groan pero humarap din ako sa mga friends niya.

"Don't you know cigarettes can kill you?" Tanong ko at dinuro ang bibig nila isa isa. Halos natulala sila at di makapaniwalang tumitig saakin.

"Roxy..." Calton murmured and wipe his eyes. Wala namang luha but I can vividly see that his eyes are red.

I felt Garry's hand on my waist.

"Come on, Roxanne. Mausok dito." Saad nito at hinila ako. Muli kong nilingon ang friends niya na kapwa nag tanggal ng sigarilyo sa bibig. All of them smile while throwing their cigars on a trash bin.

"I miss Roxy so bad. Sana bumalik na ang mga ala-ala niya." I heard Calton say that stab my heart.

Hindi ko alam pero bakit parang totoo ang pangungulila sa kanilang mga mata? Do they know me so well? Alam ba talaga nila kung ano ang nakaraan ko?

Bumalik ako sa ulirat ng pumasok kami sa isang fast food restaurant. Nag order si Garry ng mga pagkaing nakakatakam. We are silent until our food arrive.

"Do you want to drink after this?" Tanong ni Garry na nagpatigil saakin.

"I think I need one. Let's drink!" I said that made him groan.

Ngumiti ito at tumango.

"Okay, let's drink then." Aniya na nagpakabog sa dibdib ko. Natitigan ko ang nakangiting mukha nito.

Parang ang saya nito at umiiling iling pa. Garrison is a beast with so much inconsideration but even if how much I pushed him I still feel home beside him.

Hindi kaya dahil naging parte talaga siya ng nakaraan ko? If that's the case then I should really find out the truth.

____