BLUEFLY by @thedarkside84

11.bölüm

*HOSEOK*

Asansörün önünde nyang'ı bekliyordum..ve asansör gelmeden Nyang gelmişti bile..bir elinde karton bardak diğer elinde tabletiyle birlikte bir büyükçe bir çanta vardı..yanıma gelir gelmez kahveyi bana uzattı..

- buyrun..

- kendine neden almadın?..

- şey..tabletim ve çantam olunca alamadım..

Belli etmemeye çalışsam da içten içe sevinmiştim..

- beraber içeriz o zaman..senin de ihtiyacın var gibi..

- teşekkür ederim..Ben işe gelmeden içtim kahvemi..

Yüzüme bakmıyordu..ve......kahve.....
Offffffff....nedenini bilmiyorum ama kırılmıştım...belki de...aman tanrım!!...belki de yong wa'yı öptüğümü düşündüğü için istemiyordu..eğer asansörde bizden başka insanlar da olmasaydı çoktan asansörü durdurup onu konuşmaya zorlardım ama!...neyse...zaten yol boyu beraberdik değil mi?...

- navigasyonu açmalı mıyım?...

- buradan yolu karıştırabilirim..gitmeyeli de yıllar oldu...

Açtım...onunla konuşmak istiyordum ama arabada çıkan tek ses navigasyonun sesiydi..Nyang camdan dışarıyı izliyordu..yan profilden bile gözlerinin şişliği belliydi..üzgün olduğu her halinden okunuyordu..onu böyle gördükçe ben de üzgün hissediyordum..

- iyi misin Nyang?..

- evet....

- emin misin?...

- evet...

- işle ilgili bir problem mi var yoksa?...

- hayır...

- şey..biraz özel olacak ama...evle ya da ailenle ilgili bir durum mu?..

- hayır...

- iyi görünmüyorsun..bir sıkıntın olduğu belli..istersen benimle konuşabilirsin..

İlk defa başını çevirip yüzüme bakmıştı..

- şu anda kendimi sorunlarımı anlatabilecek kadar iyi hissetmiyorum bay hoseok...başka bir şeylerden bahsedebilir miyiz?..

- t..tabi...tabi olur..şey..sana söylemek istediğim bir şey var aslında..sabah odamda gördüğün şey...yani..yanlış anlamanı istemem..

Bir anda başını öne eğmişti..

- nesini yanlış anlayacağım ki...sorun değil...ne olduğunu unuttum bile..hem...beni de ilgilendirmez...

- şey..Nyang.. bilmen gereken şu ki...

- benim bir şey bilmem gerekmiyor..bana açıklama yapmak zorunda değilsiniz..sevgilinizi öpmekten daha doğal ne olabilir ki...

Evet...yanlış anlamıştı..üstelik açıklamama da müsade etmiyordu..üzülmüştüm..hem de çok...

*NYANG*

Gözlerim yanıyordu...hatta boğazım da..gördüğüm manzara yong wa cadısının bana söylediklerini ispatlamak şöyle dursun aşklarını gözüme gözüme sokuyordu..Ben kimdim ki....onun bana bu kadar yakın davranması sadece kalbinin güzelliğindendi..ne demeye bana ilgi duyduğunu hissetmiştim ben?..hangi cesaretle onu sevmeye cüret etmiştim?..üstelik sabah ki manzara için de bildiğin trip atıyordum adama...sanki sevgilisi benmişim gibi...daha neler...derin bir nefes aldım..kendime gelmeliydim artık..şu yaşadıklarımın hangisinden onu sorumlu tutabilirdim ki...çaktırmadan yüzüne baktım...sanırım kendim gibi onun da moralini yerle bir etmiştim..konuşmalıydım..