Racing -°- Lee Juyeon

1

"Ee, Sunyeon çok sessizsin bir şey mi oldu?" Yeri'nin sorusu ile başımı kaldırıp ona baktım. Masadaki herkes bana bakarken başımı iki yana sallayıp gülümsedim.

"Hayır birşey olmadı, pek keyfim yok bu gün sadece"

Arkadaş grubum konuşmaya dönerken Yeri bana döndü.

"Kavga ettiniz Jeno ile değil mi?"

Sessizce oflayıp başımı salladım. "malesef evet, onun şu araba yarışı tutkusu beni artık boğmaya başladı. Bir gün ikna ediyorum sadece izlicez diye öbürsü gün tüm parayı veriyor ve kaybediyor. Daha fazla nasıl başa çıkabileceğimi bilmiyorum"

Minjeong dudağını büzüp olumluca salladı "bağımlı hale gelmiş desene"

Başımı sakince salladım ona hak vererek. Önümdeki soğumaya yüz tutmuş kahvemi parmaklarım arasına alıp dudaklarım ile buluşturdum ve bir kaç yudum aldım. Masaya geri bırakırken arkadaş grubuma bakıp onları dinlemeye başladım. Arkadaş grubumun üyeleri; Yeri, Yeji, Minjeong, Hyunjin, Eric ve Kevindı. Yedi kişilik bir gruptuk.

Jeno ise bu gruba dahil değildi. Onunda sadece erkeklerden oluşan bir arkadaş grubu vardı. Kendisi hariç 5 erkek. Kızlar Jeno'yu az çok severlerdi ama erkekler pek hoşlanmazdı.

Hyunjin, Kevin ve Eric aynı lisede okumuş ve dediklerine görede Jeno'da o lisedeymiş. Jeno'nun okulda popüler olduğunu söylemişlerdi. Ama davranışlarının bozuk olduğunuda eklemişlerdi. Bir kere üçü, Jeno ve birkaç arkadaşı ile kavga etmişler. O yüzden ondan nefret ederler ve ilişkimizi pek desteklemiyorlar ama benim için birşey demiyorlar. Kızlar ilk başta severlerdi Jeno'yu ama zamanla biraz çekilmişlerdi davranışlarından dolayı.

Kevin, Jeno'nun şimdiki halinin liseye göre daha iyi olduğunu söylüyordu.

"Birşey dicem, bizim ev boş uzun zamandır birimizin evinde buluşup kalmıyorduk. Akşam bana gelinde eğlenelim"

Kevin'ın fikrine erkekler hemen kabul etmiş kızlarda bir süre yüzlerine bakıp onaylamışlardı. Hyunjin benden ses çıkmadığını görünce yüzüme eğilip umutla baktı karşı sandalyemden. "geliyorsun, değil mi Sunyeon?"

Masaya bakıp dudaklarımı büzdüm. Jeno asla kıskanç biri değildi. Vurdum duymazdı hatta, ve gevşek biriydi ama aynı eve ısrarı sonucu taşındıktan sonra kimsede kalmama izin vermemişti. Bunun için şiddetlice kavga etsekte benden özür dilediği için affetmiştim. Ondan sonra sadece kızlarda kalmama izin vermişti. O da erkekler olmama şartıylaydı ama tabiki biz erkekleri çağırıp tüm geceyi eğlenerek geçiriyordu bazen. Ve bunu Jeno'ya hiç söylememiştim. Açıkcası pişman değildim.

Ama şimdi Kevın'nın evine gitmeme izin verir miydi?

Asla

Sırf başka birinde kalmim diyede araba yarışlarını çıkartmıştı başımıza. İlk başta zevk versede tadı kaçmıştı artık.

Onaylamak için dudaklarımı araladığımda yanağımda ki baskı ile bir şey diyememiştim. Jeno bana göz kırpıp yanımdaki sandalye'yi çekip oturduğunda gülümsemiştim "selam"

"Selam, napıyorsunuz?"

Erkekler hiç yüzüne bakmazken kızlar Jeno'ya bakıyordu. Bende ona cevap veriyordum. "hiç konuşuyorduk öyle"

"Geliyorsun, değil mi?"

Hyunjin bu sefer keyfi kaçmış şekilde sadece bana bakarak konuşurken gülümsemem sönmüştü. Jeno bir Hyunjin'e bir bana bakarak en sonda bende durdu "nereye?"

Yeri tatlı bir gülümseme ile yanımdan konuşmaya başladı.

"Uzun zamandır sadece yedimiz birinde buluşmuyorduk, birimizinde evi boş olunca onda kalalım dedik, hepimiz Sunyeon'nun cevabını bekliyorduk"