Merhaba arkadaşlar,tanıtımı okumadan başlayanlarınız olmuş olabilir. Bu yüzden burada da belirtmek istedim. Bu hikayede, işler hiç de göründüğü gibi olmayabilir. Ve ben de okuyucumu aptal yerine koyarak bu gerçekleri en baştan açıklamak yerine, hikayenin içine yedirerek sizin bulmanızı sağlamaya çalışacağım.. En azından benim yazarlık anlayışım böyle. Bu yüzden sabırlı olmanız gerekiyor.. Sizlere güveniyorum. Keyifli okumalar ;)
Bugün üniversiteye başlayalı tam 1 ay oluyor.Yeni ortam,yeni arkadaşlıklar,yeni aşklar..Hah! Ne demezsin! Yeni aşklarmış...
Üniversiteyi kazanıp Ankara'ya taşındığımda,her şeyi çok daha farklı hayal etmiştim.Yeni bir başlangıç olacaktı bu benim için.İki sene önce burada üniversiteye başlayıp ev tutan kuzenimin yanına yerleşmiştim.Ailem onun varlığına güvenip yollamıştı beni buralara.Giderken de kuzenimi sıkı sıkı tembihleyip ''Bak Laçin, Ada sana emanet.Sana güveniyoruz.'' demişlerdi.
Aslında kuzenden çok kardeş gibiyizdir. Ben tek çocuk olduğum için kardeş ihtiyacımı onunla gideririm,her derdimi ona açarım.Beni dinler,gerektiğinde ablam,gerektiğinde arkadaşım olur.Ne zaman başım sıkışsa maddi manevi hep arkamdadır.Deli doludur,gözü karadır,biraz çıgındır ve harika bir sırdaştır.Benim üzülmemi asla istemez.
Akraba olmamıza rağmen birbirimize pek benzemeyiz.Benim saçlarım kestanedir,onunkiyse sapsarı..Benim gözlerim açık kahvedir; onun ise masmavi..Boylarımız birbirine yakın olsa da o benden birkaç parmak kısadır.Bunun suçunu da hep teyzeme atar ''Beni niye küçükken voleybola yazdırmadınız''diye.Oysa teyzemin onu voleybola kursuna yazdırmak istediği zamanlarda hep inat edip gitmek istemeyen kendisi olmuştur..
Bugün yine okuldan eve gelmiş üzerimi değiştiriyordum ki kapı çaldı.Kapıyı açtığım anda kendini içeri atan Laçin, ''Off yine anahtarımı evde unutmuşum Ada,bir an evde yoksun diye çok korktum.'' diyerek tuvalete koşturdu.
''Dersim erken bitti,dua et kafa dengi bir arkadaş bulamadım daha'' diye seslendim arkasından.Öyle ya,okul çıkışı bir şeyler yapmak için önce bir arkadaşının olması gerekiyordu.
Yorgunlukla salondaki kanepeye uzanırken,birden evimi ve arkadaşlarımı çok özlediğimi farkettim.Lise bitince hepimiz dört bir yana dağılmıştık.Farklı okullar,farklı şehirler,farklı hayatlar..Antalya'da otururken her haftasonu birlikte birşeyler yapardık.Hele yazın,kumsalda gece geç saatlere kadar konuşur,gülüşür,şarkılar söyler,eğlenirdik.İlk gençlik yıllarımı geçirdiğim insanlardan kopmak bana öyle zor geliyordu ki...Hele en yakın arkadaşım Hande'yi hatırlayınca gözlerim dolmaya başladı.Hande benim ilkokuldan beri arkadaşımdı ve liseye de beraber gitmiştik.Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi,her okul çıkışı ya onun ya benim evime gider,gece de birbirimizde kalırdık.Kardeşten de öteydi benim için.Ve şuan,İstanbul'daydı.Her gün telefonla konuşmamıza rağmen,yanımda olmasının yerini hiçbir şey tutamazdı.
Laçin,önümde parmaklarını şıklatınca birden sıçradım.
''Ay ödümü kopardın'' diyerek elimi damağıma götürdüm.
''Ne o kızım Karadeniz'de gemilerin mi battı?''
''Hiiç,aklıma Antalya geldi.''
''Hala alışamadın,değil mi? Aslında bunlar hep arkadaşsızlıktan.Bir gruba girsen,gör bak nasıl da işler düzelecek..'' dedi umutla.
''Bir aydır kimseyle doğru düzgün konuşamadım.Zaten o kadar kalabalık ki ilk gün adını öğrendiğim insanları bir daha neredeyse hiç göremedim.'' dedim üzüntüyle.
Herkesin ders saatlari farklıydı.Lisedeki gibi topluca girip çıkmıyorduk derslere.Amfiler ve hocalar da ayrıydı.Buna alttan ders alan arkadaşlar da eklenince,ortam iyice kalabalıklaşmıştı.Tanışacağım varsa da ders saatlerimiz çakışmadığından anca merabalaşabiliyorduk.İşin içine benim utangaçlığım da girince,yeni yeni oluşmaya başlayan gruplara dahil olamamıştım.
''Üzülmee.'' dedi Laçin ''İlk zamanlar herkes aynı şeyleri yaşar.Zaten işletme okuyorsun,bölüm kalabalık.İlla ki kafa dengi birilerini bulacaksın.''
Başımı sallayarak ''Umarım.'' dedim.
''Hadi kalk kalk.Biraz dışarı çıkıp gezelim açılırsın.'' diye dürtükledi beni.
Tam hiç halim yok sen git diyecekken,
''Bak,ikimize bilet aldım sinemaya gidiyoruz.'' deyince,Laçin'e daha fazla karşı koyamayacağımı anlayıp hazırlanmak için odama yollandım.
Bu ön gösterim gibi minik bir tanıtım bölümüydü arkadaşlar.. Asıl bölümler tabi ki daha uzun olacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA BİR TUTAM SEN LAZIM
RomanceSoruyorum size.. Kötü bir çocuk ve normal bir kız.. Çocuk okulun en popüleri.. Kızsa şehirde yeni.. Her şey peri masalı gibi.. Kız çocuğa aşık olur, Çocuksa deli gibi kıza.. Peki ben böyle bir hikaye yazar mıyım? Hayır fazla klişe.. Ne toz pembedir...
