BANA BİR TUTAM SEN LAZIM

7.Bölüm ~Nefret Ediyorum

İstekleriniz doğrultusunda biraz uzun yazdım arkadaşlar. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum :) Bu arada bölüm tam da sevgililer gününe denk geldi ;) valla bilerek yapmadım :D

Gördüklerimin şokuyla mıhlanıp kalmıştım.Gözlerimi Poyraz'dan alamıyordum.Az öncekiler de neydi öyle? Bir an,kalbimin acıdığını hissettim.Bana yaşattığı şeylere rağmen yanına gidip elimle saçlarını okşayıp teselli etmek istedim.. Her ne yaşıyorsa hepsinin geçeceğini söylemek..

Yapamadım.Tam ona doğru bir adım atmıştım ki takım elbiseli iki adam geldi,az öncekilerden farklıydılar.Poyraz'ı kollarından tutup kaldırarak sürüklemeye başladılar.Ben Poyraz'ın yine bir atakla adamları tekme tokat dövüp kurtulmasını beklerken, o hiçbir şey yapmadı.Konuşmadı bile.Adamların kendisini sürüklemesine izin verdi.

Hiçbir şey anlamamıştım.Kafam soru işaretleriyle dolu,Poyraz'ın gidişini izledim.Birkaç saniye sonra kendime gelince Laçin'in odasına çıktım.

"Sonunda gelebildin Ada!"

"Laçin,çok özür dilerim.Trafik vardı." dedim yüzümü buruşturarak.

"Akın'ın işi çıktı ama gitmeden önce işlemleri halletti. Hadi biz de gidelim."

Akın'ın işi mi çıkmış? Kim sevgilisini hastaneden çıkarken yalnız bırakırdı ki? Aslında Akın ve Laçin'in arasının pek de iyi olmadığını düşünüyordum. Öyle ki Laçin'e yaklaşık yüz kere filan ısrar edince anca tanıştırmıştı Akın'la beni. Tabi Laçin'i üzmemek için başımı sallayarak çantasını aldım.

"Peki para işi?" diye sordum. Öyle ya, burası gerçekten pahalıydı.

"Akın halletti diyorum ya!" Laçin gözlerini kaçırdı. "Hadi Ada nolursun gidelim daha fazla burada kalmak istemiyorum." dedi suratını asarak. Bu noktada bana yine susmaktan başka çare kalmamıştı. Aramızdaki ilişki ne olursa olsun, bu kadar çok parayı erkek arkadaşımın ödemesine hayatta izin vermezdim. Mizacım böyle, belki de bir aya kalmadan ayrılacağım; babam, abim, kocam olmayan bir adam neden benim olan hesabı ödesin? Ama Laçin benim gibi düşünmüyordu anlaşılan..

Eve gittiğimizde ikimiz de yorulmuştuk.

"Aslında günler sonra kız kıza gece yaparız diye düşünmüştüm ama sanırım sen benden daha yorgunsun."dedi Laçin.

"Senin de dinlenmen gerekiyor.Kendini toparlayınca mutlaka yaparız.Ben şimdiden filmleri seçmeye başladım."diyerek göz kırptım. Laçin bana kocaman gülümsedi.Hastaneden yeni çıktığı için küçük bir hediye olarak onun en sevdiği filmlerden izleyecektik.Mesela bin kere izlese de bıkmayacağı 'Aşk ve Gurur'. O bir Darcy aşığıydı.Yıllar boyunca onunla beraber izlemekten benim de ondan aşağı kalır yanım yoktu ya neyse..

Odama gidince elime telefonumu alıp yatağa uzandım.Hastanede olanları düşünmek istemiyordum çünkü ne kadar düşünürsem düşüneyim mantıklı bir açıklama bulamıyordum.Emin olduğum 4 şey vardı: Poyraz birine gerçekten çok değer veriyordu. Bu birinin durumu giderek kötüleşiyordu. Bu duruma doktorlar çare bulamıyor veya bulmuyordu.Poyraz,bunu özellikle birinin yaptırdığını düşünüyordu. Sonra kafamda bir şimşek çaktı.Sevgilisi miydi acaba? Belki de bir sevgilisi vardı... Ama,hayır.Hiç de aşık olacak tipte bir insan değildi Poyraz.Bugünkü hali ne kadar gerçek ve iç parçalayıcı da olsa onun birine aşık olup bağlanabileceğini düşünemiyordum.Başım ağrımaya başlayınca bu konuyu unutmak için Hande'yi aradım.Bu aralar hiç konuşmamıştık.

"Adaaaa!"diye bağırdı sevinçle.Telefonu kulağımdan uzaklaştırmak zorunda kalmıştım.

"Biraz daha bağırırsan Laçin uyanacak."