Bazen kendime soruyorum, neden yaptım? Ne için yaptım veya amacım neydi? Ama cevap bulamıyorum. İyi'ce derinlere daldığımda bir sonuca varıyorum;
Ben Hayallerim'le kendimi avutuyorum.
Ayakta durmaya çabalıyorum, kendimi değişik göstermeye. Ama kime? Neye? Bilemiyorum. Bazen ayna'nın karşısında kendime baktığımda;
"Bu gerçekten ben miyim?" diye iç geçiriyorum. Insanların beni güçsüz veya kırılgan görmesini istemiyorum. Ördüğüm duvarlarla beni tanısınlar istiyorum.
Bunu gerçekten istiyormuyum?
Bilemiyorum.
Bu ben miyim? Kendi sorularıma, sorularla cevap veren gercekten ben miyim? Akşamları haykıran ben miyim? Yoksa budamı hayal?
Bazen gerçekten kendi AMAZONUM'da boğulmayı umut ediyorum..
___________________
Umarım yeni hikayemi beğenirsiniz, iyi anlaşırız ve eğleniriz. Yazım hatalarım olabilir Türkiye'de yaşamıyorum bunu belirtmek isterim yinede birşey gözünüze batarsa haber edersiniz.
Kapak en sevdiğim Derya İlhan'ın eseridir.
Biliyorum biraz garip olacak ama yine kararımı değiştirdim bu sefer cidden yüzde yüz emin olarak Hikayeyi Zeyker olarak devam edeceğim. Bölümleri kurguda emin olamadığım için düzenleyip içime sindiği kadar yavaş yavaş yayınlayacağım.
Seviliyorsunuz.
Allah'a emanet olun.
- N
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMAZON
Teen Fiction"Ahh!" "P-pardon, ben sadece-e.. T-tuvalete.." "Önüne bak!" "B-ben.." "Çekil şurdan!" "Ah!" "Git, dedim!" "Hayvan.." "Ne dedin sen?!" "B-ben..birşey, b-ben..d-demedim-m.." "Kerem! Abi ne yapıyorsun?!" Yirmidokuz yaşlarında bir erkek, kaba, sert...
