Kerem. Bana. Sarılıyordu.
Bu Kerem'den hiç beklemediğim bir tepkiydi. Salih bana saldırırken bilene elini kımıldadmadıydı, sadece son anda.
Ve şimdi başım göğüsünde yaslı bir şekilde sarılıyorduk. Peki okadar sarmaş dolaş değil ama yinede gideri vardı.
Kötü hissetmiyorum, kendimi iğrenç hissetmiyorum aksine çok rahat ve huzurlu hissediyordum. Son olaylardan sonra ilk defa.
Burnumu hafifce çektim. Çok ağlamaktan gözlerim şişmişti ve çok ağrıyordu. Uykum da çok vardı.
Kerem birden yerinden hafifce kıpırdandı. Bende kendimi ondan çektim. En iyisi buydu heralde. Kendimi çekip gözlerimi yere sabitledim. Yanaklarımın kızarıklığını fark etmesin.
"Hadi kalk, seni Yağmura götüreceğim." dedi sert bir ses ile ve ayaklanıp gitti.
Kaba, sert ve dengesiz. Kerem'i anımsıyordu.
Bende arkasından ayaklanıp kapıya doğru yürüdüm. Son bir kez arkamı dönüp evi şöyle bir süzdüm. Gerçekten çok güzeldi. Kerem çok zevkliydi.
Arabanın içine oturmuştu bilene ben bindiğimde hemen sürmeye başladı.
Ne ben ne o konuşuyorduk. Ama benim teşekkür etmem gerekti. Bunu ona borçluyum ikinci kez bana yardım etmişti.
"Kerem.." dedim kısık bir ses ile. Ses gelmiyince bende devam konuştum.
"Ben... Teşekkür ederim, yani bugün bana.."
"Sesiz ol." dedi buz gibi sesiyle. Kaşlarımı çattım.
"Kerem.."
"Sus!"
"Ama neden?"
Bakışlarımı ona çevirdim. Kaşları çattık sinirli gözüküyordu.
Dişlerini sıktığı da belliydi. Cevap vermedi. Bende konuşmadım. Kapının önüne vardığımızda kemerimi çözüp ona döndüm.
"Sağol, gerçekten çok teşekkür ederim."
Yüzüme bakmaya bilene tenezzül etmedi. Arabadan inerken fısıltıyla duyduğum cümle içimi ürpertmişti.
"Herkez hakedeni yaşayacak."
***
"Zeynep?! Nerdeydin seni çok merak ettim!"
"Burdayım işte Yağmur."
"Zeynep!"
"Tamam, tamam özür dilerim. Ben..şey yengeme gittim, çok özledim haber veremedim, kusura bakma." dedim yalan söyleyerek.
"Haber verseydin keşke." Dedi burun kıvırıp. Onun bu haline gülümseyip koltuğa oturdum.
"Arkadaşım bana trip mi atarmış." dedim muzip bir şekilde.
"Atarım tabi."
"Yağmur."
"Yağmuuur."
"Yağmuuuuuur!"
"Ayyy, ne Yağmur Yağmur! Burda rahat rahat trip atırmıyorsun!"dedi dudak büzerek.
"Atarım tabi, sen çekiceksin arkadaşım."
"Çekecem tabi arkadaşım." deyip gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMAZON
Teen Fiction"Ahh!" "P-pardon, ben sadece-e.. T-tuvalete.." "Önüne bak!" "B-ben.." "Çekil şurdan!" "Ah!" "Git, dedim!" "Hayvan.." "Ne dedin sen?!" "B-ben..birşey, b-ben..d-demedim-m.." "Kerem! Abi ne yapıyorsun?!" Yirmidokuz yaşlarında bir erkek, kaba, sert...
